işi bırakacağım çok sıkıntıdayım yardım

anlat panpa, sende benim gibisin.

up up up

dinliyoruz panpa oldumu şimdi bu laf şimdi anlat.

anlat pampa fight club

@1 üniverstede am peşinde koşup kafelerde sürteceğine kendini geliştirseydin. bi bankada 1800 liraya çalışmazdın. zor olmazdı.

@43 devam panpa

rezerv

anlat güzel panpam sıkma canını bu ülkede kim hakkını kazanmışki maddi olarak, devlette çalışmayı hiç düşünmedinmi panpa

devamı için reserved

devdıbını yarın yazacağım panpalar şu an hayli yorgunum. bugün çalışmadım ama başım ağrıyor.

anlat panpa dinliyorum ben

o gün ilk defa ciddi olarak, bana yazık değil mi diye düşündüm. arkadaşlarım da benim durumumdaydı. onların da sıkıntıları vardı ama hiçbir zaman grupsal düşünme konusunda başarılı olamadım.ben her zaman kendi başıma geleni önce düşündüm.ilk zamanlar bu işte başarılı olamayacağım diye üzülüyordum. sonraları kendime üzülmeye başladım ve bu daha kötüydü. ailem o güne kadar bana birçok şey yapmıştı, hala da yapıyorlardı. arkadaşlarım benim aileme verdiğimden daha fazla başarıyı ailelerine veriyorlardı. fakat ben sorguluyordum, sanırım sıkıntı da buradan çıkıyordu. sistem bizi öldürüyor, insan olma hakkımız yok. üzerimize düşen görev yok olmak gibi düşünceler zihnimde anaforlar oluşturuyordu. birkaç kez düşüncelerimi ailemle ve arkadaşlarımla paylaşmaya çalıştım. aile tarafından gelen tepki, bunun gençliğin verdiği idealistlikten ileri gelidği, henüz kendi ailemi kurmadığım için bu tür şeyler düşünmemin normal olduğuydu. arkadaşlarımsa genelde ne demek istediğimi anladılarsa da üzerinde durmadılar. onlar için önemli olan aydan aya maaşlarını almaktı.

bırakma panpa elinden geldiğince gibtir et

ben okuyorum panpa anlat

dinleyen yok herhalde. panpam da yattı, başka zaman anlatırım artık. zaten başım ağrıdı.

@35 iyi geceler panpam.

dinleyen var mı şu an başka?

dışarı çıktığımda da emre de gelmiş hazırlanıyordu. yanında diğer arkadaşlarımızdan kazım ve enis de vardı. çok muhabbetim olmasa da iyi çocuklardı. neticede hepimizin yaşadığı şeyler birbirine benziyordu. saatlerce çalışıyor elimize 1800 tl para alıyor bunun da büyük kısmını biriktiremiyorduk.ben ailmemin yanında yaşadığım için işim daha kolaydı ama bir kısmı yalnız yaşıyordu ve onların durumu benden de beterdi. yine de onların zor durumda olması benim çok rahat bir insan olduğum anldıbına gelmiyordu."ne dedi burak bey, uyardı mı seni de?"diye sordu enis dediğim arkadaşımız.o anda şaşırdım demek ki bu görüşmeler sadece motivasyon konuşması değilmiş. hayır dedim şaşırdığımı belli ederek."uyarılacak bir yanın da yok zaten" diye gülümsedi enis. sonra her zamanki mesaiye başladık. banka şifresini hatırlamayan teyzeler, çalışan kızların aralarda onları anlamayan sevgili muhabbetleri, kredi almak isteyip teminat gösteremeyen dedeler,24 tl kartsız havale ücretine sanki cebimize atıyormuşuz gibi sinirlenen insanlardan sonra arkadaşım emre nin dediği gibi suyumuz sıkılmış olarak evlerimize doğru dağıldık.

reserved

fernando, takma kafani. inan ki, bir noktadan sonra alisiyorsun. kabuk bagliyorsun, zirhin kalinlasiyor. o yuzden zamana birak. yazdiklarini okurum bir ara. ben kacar, ozel sormak istedigin bir sey olursa pm den yaz.

işi bırakç dönerse senindir, dönmezse hiç senin olmamıştır.