iş dünyasında nasıl yükseldim ibretlik hikaye

adam sıçmaya başladı beyler en iyisi gibtir olup gidelim

açılmıştık. restourant çok farklı bir şekilde dizayn edildiği ve farklı menüleri olduğu için dikkat çekiyordu. kısa zamanda istanbul sosyetesinin gözdesi olmuştu.her akşam paket oluyordu. emrimde 40 tane garson 22 tane komi ve 10 tane yönetici vardı. diaron bana güveniyordu maaşımı kendim belirliyordum. inanmazsınız her ay 50.000 liraya yakın para kazanıyordum. çalıştım,didindim, mücadele ettim. istanbulun en büyük mekanlarından birinin sorumlusuydum. hayatım tamamen değişti.ama yüküm çok ağırdı. kendimi bir yandan geliştiriyordum. kıbrısa gittim şarap eğitimi aldım, amerikaya gittim restourant düzeni konusunda dersler aldım, türkiyede yöneticiliğin el kitabını yazacak derecede eğitim aldım. herkes hayran kalıyordu her konuda bilgili olmama. durduramıyordum kendimi lan nasıl bir insan olmuştum.ama ailemden uzak sevdiklerimden uzaktım. yanımda sadece mevkim için duran, menfaat için yalakalık yapan insanlar vardı. ailemi getiremedim yanıma. istemediler.muhafakar bir aile olduğumuz için ailem istemiyordu bu işi yapmamı. alkollü mekandı ve annem sürekli rüyasında kötü şeyler gördüğünü bana söylüyordu.

edit : he amk hee gecenin bir körü oturdum zütümden uyduruyorum. diaronlar uruguaylar yalan tamam yalan amk inanmayın ama dediklerimi uygulayın be olum. artık kimseye şu şöyle bu böyle demicem bir tane kardeşim kendinden bir şeyler bulursa o bana yeter. entry bile girmeyin çok ciddiyim. benim amacım insanın isteyince başaramayacak şeyinin olmadığını göstermek. paragraflar dolusu yazılarımın içinde cımbızla kelime çıkarıp yalancı yaftası yapıştırmayın bana.

neyse tamam devam et :D

etiler nispetiye caddesinde 3 katlı bir dükkanı kiraladım. sistemi oturtmuştum artık ilgilenmiyordum herşeyi mühendisler, müdürler,mimarlar, dekorasyoncular hallediyordu.ama uruguay'a girip ordaki restourantları görmem lazımdı.1 haftalığına uruguay'a gittim. sistemi işleyişi gördüm. aynısını burdaki şubeyede uyguladım.bir yandanda istanbul sosyetisiyle irtibat halindeydik. kimseyi tanımıyordum amk.ama konu gırtlak olunca bir anda sosyete çevrem oluştu. ünlüler,iş adamları beni görünce şaşırıyorlardı.bu yaşta bu sorumluluk inanılmaz diyorlardı. kokteyllere,reinaya, nusrete,günaydına gidip gelerek orada kodaman bir çevre yaptım. girişimci bir iş adamıydım artık. ailem tedirgindi bu kadar yükselişin inişi hazin olabilirdi.ama gözüm karaydı karşıma kimse çıkamazdı. parayla herşeyi hallettiriyordum.bir telefonla onlarca kişiyi diziyordum karşıma. restourant 3 ay içinde yetişmedi 5.5 ay sonunda herşeyini tamamladım. kocaman 3 katlı dev bir restourant sahibi gibi birşeydim artık. güzel bir açılışla şubemizi açtık. açılışa acun,cem yılmaz, kenan doğulu, ferit şahenk gibi adamlarda katıldı basının ilgiside yoğundu. rüyada gibiydim amk nerden nereyee

55 yıllık yalancıyım böyle yalan görmedim

düşün düşün kafayı yiyecektim.bir yanda hayallerimdeki iş diğer yanda daha iyi para, daha iyi pozisyon ama tanımadığım bir istanbul çevresi. zütümde yemiyordu açıkcası ama arkam çok sağlamdı. diaron tam bir para babasıydı. aradım bu lavuğu türkiyeye gelirmisiniz görüşmek istiyorum sizinle dedim.ben gelemem ama birilerini gönderirim dedi. olur dedim. adamlar geldi evimde misafir ettim. oturduk konuştuk. restourant türkiyede hiç olmayan tipten çok değişik menülere sahip hem güney amerika mutfağı hemde dünya mütfağını bütünleştiren bir restouranttı. maddi konuları hiç konuşmadık. ayda en az 15.000 lira alacağımı biliyordum ama. adamlarla konuştum kafama yattı tamam gelin açalım dedim.ama istanbuldaki piyasayı bilmediğimide söylemiştim. orasını bize bırak dediler. coca cola'ya istifayı bastım. hemen istanbula gittim. ortaköyde bir otele yerleştim. arada geçenleri anlatmıyorum uzun sürer.

reserve

hacı adam ikinci nesil, ben ikinci nesillere gözüm kapalı inanmışımdır hep

1 ay boyunca çok huzurlu şekilde çalıştım. paramda vardı, arabamda hatta gibişmek istesem gibeceğim tonla ofis çalışanı vardı.ama gözümü karartmış köpek gibi çalışıyordum. izinli olduğum bir gün şirketten aradılar. böyle böyle uruguay'dan satış temsilcileri gelip fabrikaların işleyişini göreceklermiş. bende bunlara yardımcı olacakmışım her konuda. peki dedim. uçakları gece 02:30'da ankaraya inecekmiş. bende gittim iyi bir otelde bunlara yer ayarladım. herşeylerini hazırlayıp havalimanına gittim. yanımada fabrikada benle takılan diğer saha sorumlusunu aldım. neyse adamlar uçaktan indi bunları karşıladık. otellerine yerleştirdik. ertesi sabah almak üzere otellerine bıraktık. ertesi gün 3-4 saatlik uykuyla gittim bu muallakleri otelden aldım. kahvaltılarını yaptırdım. ordan fabrikaya geçtik.ben anlatıyorum onlar dinliyor. meğer içlerinden bir tanesi coca colanın uruguay bölge sorumlusuymuş. sonradan belli olmuş geleceği kimsenin haberi yok. bende fabrikada öğrendim. tabi adam daşşaklı kafalamak lazım. bunları ben akşama kadar yanımdan ayırmadım fabrikada işimiz bitince ora senin bura benim ankarayı gezdiriyorum. diaron isimli bölge sorumlusu beni beğenmiş. yurtdışında çalışmak istermisin dedi bana. hayır düşünmüyorum dedim.amk uruguayda ne yapıcam gidip orası aklıma geldi. coca cola değil başka bir yerde ama uruguayda dedi. hayır teşekkürler diyerek mevzuyu kapattım. hedefim amerikaya gitmekti zaten.

bu kadar mı lan devamında gibiş sokuş yok mu

reserved

1 hafta içinde 20'den fazla iş görüşmesine gittim.16 tanesi evraklarını hazırla gel başla dedi. içlerinde en iyi olanları erteliyordum ki başka yer bulamazsam oralara gitmeye şansım olsun diye. ardından dünyanın önde gelen markalarından biri olan coca cola'dan iş teklifi aldım. görevim fabrika saha sorumlusuydu. gelin görüşelim dediler gittim.iş görüşmesinde nasıl davranılır ne yapılır ona kadar eğitim almıştım amk.5 dakikada bağlıyordum karşımdakini. ağzımdan öyle kelimeler çıkıyordu ki ben bile anlamıyordum nasıl söylediğimi. karşımda 3 tane takım elbiseli coca cola yetkilisi vardı.cv'me baktıvayy bu yaşta bu donanım bunlar sahte olmasın diye şaka yaptı bir tanesi. eğer şüpheniz varsa şu an kalkıp gidebilirim efendim dedim.3-5 saniye züt oldu dur yav sende gelmeden gitmeyi düşünüyorsun dedi. demek ingilizce biliyorsundan girdiler. çatır çatır soruyor. çatır çatır cevaplıyorum. herbiri bir yerden birşey soruyor. cevaplarını veriyorum.bu görev için kendini hazır hissediyormusun çünkü yaşın çok genç dedi kaldırabilirmisin yöneticiliği dediler. kendini yöneten insan herkesi yönetir diyerek dumur etme çalışmalarıma devam ettim. hayretler içinde kaldılar. neler söylüyordum lan ben.

herifleri 3 gün yedirdim içirdim gibiştirdim bile. diaron bana kartını numarasını verdi. bendende numaramı aldı seni arayacağım dostum diyerek ülkeden ayrıldı. bunlar gittikten 1 ay sonra coca cola'dan bana e-mail geldi. diaron hakkımda amerikaya rapor sunmuş genç dinamik bir yönetici adayı diyerek coca cola'nın akademilerine katılmama referans olmuş. amerika los angeles'ta 1 senelik akademi eğitimine davet edildim. fakat gitmedim. çünkü daha sektörde toydum oraya gidersem ezilme şansım vardı. diaron'un falan oralarda giblenmediğinin farkındaydım. sadece referans olabilirdi. diaronu aradım nezaketinden dolayı teşekkür ettim fakat gidemeyeğimi söyledim. anlayışla karşıladı o zaman sana bir teklifim var dedi. nedir dedim. türkiye piyasasına uruguayda kendi işlettiği restourant zincirini getirmeyi düşünüyormuş.ilk şubesini istanbulda açacakmış. coca coladan ayrılıp oranın başında dururmusun dedi.bu teklifiniz etik değil dedim. farkındayım sadece sen ve ben bileceğiz bunu dedi. düşünmek için zaman istedim ve telefonu kapattım.

okuyan kendi kazanır.ama okuduktan sonra hayata bambaşka gözle bakıp yolunuzu çizmeye başlayacaksınız. okumayanda kendisi bilir.ben anlatayımda.

okuduğum 2 yıllık dandik üniversiteyi bile bitiremeyip memleketime yani ankaraya dönerek iş dünyasına atıldım.iş dünyası dediysek öyle holdingler falan değil.her gencin çalışabileceği burger king,mc donalds tarzı fast food yerlerde çalıştım.5 ay burgerda çalıştım.2-3 ay daha dursaydım service süpervisör olacaktım.1 sene içinde de müdür. fakat ben orda kalmadım, kalamazdım.şapka takıp, burnu büyük müşterilerle uğraşmak bana göre değildi.hem maddi açıdan anca kendimi kurtarıyordum. bize işmi yok amk diyerekten burgerdan ayrıldım. fakat umduğum gibi olmadı harbiden bize iş yoktu. baktım bütün daşşaklı firmalar haliyle daşşaklı personel arıyor. birde tecrübe tabiki. boş duracağımıza bildiğimiz işten devam edelim şimdilik deyip fast food olayına tekrar döndüm. burgera girmeyi yediremedim. bizden ayrıldı yapamadı geri döndü denmesin diye. rakip firma mc donalds'a başladım.3 ayda orada maceramız oldu. allaha şükür elimiz yüzümüz diksiyonumuz düzgün olduğu için böyle yerler bu tarz tipleri bırakmak istemiyor.mc donalds'tanda çıkma müdür yapalım tekliflerine karşılık istifayı bastım.en azından 1 sene içinde fast food tarzı yerlerde tecrübe edinmiş. oralardaki işimi garantiye almıştım. hiçbir yer bulamazsam orada çalışırım rahatlığıyla yeni iş aramaya koyuldum.