anlatıyorum. rez alın.

Edit: Böyle ciddi bir konu hakkında trol yapmak ne yaşıma ne de neslime yakışır.
Edit 2 : şuku yada eksi yannanımda bile değil okuyan olsun yeter

Sadece benim yazdıklarım için http://www.incisozluk.com...i-g%C3%BCnlerimi/sahibi/1

Söyle baba dedim, tabi hemen anlamıştı ters giden birşeyler olduğunu; "Babaanneni kaybettik" dedi beynimden vurulmuşa döndüm, bir şey boğazımda ki adem elmasını tuttu ve aşağı doğru çekti konuşamadım yığıldım kaldım öylece, tabi hemen müdürüme bildirdim konuyu sağolsun hemen git dedi bana öğle otobüsüne bindim ve eve doğru yola çıktım. Haberi aldıktan sonra ne ağlamış ne de gözlerim dolmuştu sadece anlayamıyordum, anlam veremiyordum mal gibi olmuştum resmen. Akşam saat 20:00 sularında indim şehrime direk dedemlerin evine geçtim kapının önü hınca hınç ayakkabı olduydu, kapıyı yengem açtı içeri girdim annem geldi direk sarıldı baktım babam ağlaya ağlaya bir hal olmuş, salonda kadınlar diğer oda da erkekler oturuyordu. Halam da benden 10 dk önce gelmiş (Almanya'dan geliyor bu arada) o bağıra bağıra ağlıyor falan ben direk girdim erkeklerin olduğu odaya oturdum bi sandalyeye öyle bakıyorum etrafa, bütün sülale bilir babaannemin beni nasıl sevdiğini benim onu nasıl sevdiğimi, tüm gözler üstümdeydi çünkü ne konuşmuş ne bir tepki vermiş ne de ağlamıştım.

evet beyler başlıyorum.
Aslında herşey 2009 yılında babaannemin rahmetli olmasından sonra başladı. Kendisinin elinde büyüdüm ve çok çok severdim, beklenmedik bir şekilde meydana gelen trajik ölümü benim sinir sistemimi alt üst etti Babaannemde obezite hastalığı vardı ve hangi doktora gitse çare bulamadı en son olarak tıp fakültesine yattı son olarak hastaneye yatışında ben antalya-kemer de bir otelde çalışıyordum, ölmeden 2 gün evvel telefonda konuşmuştuk hatta ağlamıştı özledim seni diye, aradan 2 gün geçti ve sabah saat 06:30 sularında telefonum çaldı, arayan babamdı Allah Allah dedim bu saatte neden arıyor beni, direk açtım telefonu babamın sesi hayatımda hiç duymadığım şekilde titrek ve boğuktu. "Oğlum sana bir şey diyeceğim ama sakin ol."

Iyice durumum kotulesmeye baslamisti artik cok fazla yalniz kalmaktan ve dusunmekten kurmaya baslamistim herseyi aniden guluyor aniden sinirleniyor aniden huzunleniyodum hatta hic unutmam bi gece yatmadan once elimi yuzumu yikamak icin lavaboya gottim yuzumu yikadim kaldirdkm kafami aynaya baktim aynada halen yuzumu yikarken goruyordum anani gibiyim diye bagirdim kendi sesimi uzaklardan duydum resmen kendime geldim babam sese uyanmis geldi noldu oglum dedi. Dedim bisey yok baba banyoda orumcek gordum falan diye gecistirdim ama artik cekilmez hal almaya baslamisti unutkanliklarda eklendi ustune birde. Gece yine uyandigimda gordugum golgeler ustume gelmeye baslamisti ki bagirmisim babam geldi hemen noldu olum sana bi haller oluyo biseymi musallat oldu falan diye sordu. Artik anlatayim dedim herseyi teker teker anlattim soyleyken boyle oldu falan diye adam uzuldu tabi babam 5 vakit namaz kilar ama oyle haci hocaya pek guvenmez. Dedi bi hastaneye gidelim.

ertesi gün oldu doktor geldi yanıma bugün bi aksilik olmazsa taburcu olacaksın çünkü, sende diğer hastalarda rastladığımız yada sana ilk bu teşhisi koyan doktorun teşhis nedenleri ile ilgili hiç bir bulguya rastlamadık sana 3 gün boyunca tek bir ilaç dahi vermedik ve hiç bir şekilde normalin dışında bi davranış sergilediğini görmedik seni burada tutmak yanlış olur dedi, hay Allah razı olsun dedim sonunda mantıklı konuşan biri çıktı karşıma amk, gece gölgelerinden seslerden vs. hiç bir iz kalmamıştı amk sanırım etrafımda gördüğüm onca insandan sonra kendimde hiç bir tak olmadığına inanmıştım özellikle de emre abinin hikayesinden sonra bende büyük değişimler olmuştu, o gün öğleden sonra taburcu oldum ilk otobüsle hemen evime döndüm duşa girdim iyice yıkandım bilgisayarıma kavuşmuştum oyun falan oynadım son derece iyiydim mutluydum ailem falanda mutluydu hiç bir problem yoktu, çıkarken doktor babama bu çocuğun hiç birşeyi yok sadece üstüne gitmeyin o kendi kendini tamamen toparlayacaktır ve oldukça da zeki biri yeteneği hangi dalda ise o tarafa yönlendirin demiş, ve bugün 5 yıldızlı bi otelde night auditor'um beyler. Okuduğunuz için hepinizie teşekkür ederim.

Birden bire ayağa kalktım ve dedeme babaanem nerde diye sordum. "oğlum hastane de ya bilmiyomusun" dedi. Direk fırladım ve o doktorların anasını avradını giberim laan diye bağıra bağıra kapıya doğru koştum babam amcam akrabalar vs. tuttu beni çektiler falan, aklım başımdan gitmişti bu yaptıklarımı da kardeşimin anlattığı kadarıyla yazıyorum. Adeta delirmiştim, sağa sola saldırıyor kapıi aynı vs. yumruk atıyordum. Babam apara topar amcamla birlikte beni arabaya attı ve hastaneye zütürdü, sakinleştirici vurdular hemen eve geldik mal gibiydim gülüyordum salak salak millet ağlıyordu ben gülüyordum. Aptal aptal espriler yapıyordum falan bilinçaltımın git gide gibilmeye başladığını nerden bilebilirdim herkes gibi bende sakinleştiricinin etkisi olduğunu sanıyordum.

Neyse yatagima gectim ortaligi kesiyorum falan herkes kendi kafasina gore biri var yanimda yatan orta yaslarda paso beni kesiyor amk noluyo lan diyorum kas goz yapiyorum adama hayirdir der gibi hala dik dik bakiyo falan iyice rahatsiz oluyorum resmen ayaga kalkip ne var lan neye bakiyon dedim lavuk sadece yaktim dedi. Belli amk yakmissin contayi dedim sustu bu konusmadik daha sessiz sessiz takiliyorum kafada kuruyorum yine lan bu gavatlar ya bana cullanirsa falan diye derken gece oluyor igiblar kapatiliyo tek koridor isigi acik. Tilki uykusu modundayim paso donup donup lavugu kesiyorum kalkar gelir falan diye diye sabahi ediyorum

bu belirtilerin harbi çoğu bende vardı amk yok desem yalan olur hatta bu sözlükte eminim bir çok adamda var bu belirtiler. Herneyse 10 gün oldu hastane de amk emre abiden başka dostum yok, onla konuşuyorum sürekli uyumadığım zamanlar tabi çünkü ilaç uyutuyor amk. Degileri okumayı bırakıyorum babam yanıma geliyo tek kelime etmiyorum bazen öyle bakıyorum etrafa adam da kötü oluyo tabi noldu oğlum 2-3 gün önce iyiydin gülüyoduk konuşuyoduk falan diye ben cevap vermiyorum, veremiyorum amk o arada kafamda kuruyorum bi dünya şeyi alakasız şeyler kuruyorum amk duvarda örümcekler görüyorum bazen falan lan harbi harbi sıyırıyorum herhalde diyorum korkmaya da başlıyorum çünkü diğer insanları görünce daha da kötü oluyorum onlar gibi olmak istemiyorum diyorum güçlü olmalıyım diyorum ama içimden kulağıma gelen sesler bana tam tersi şeyler söylüyo ve yaptırıyo amk. Bugün nasılsın diye hemşireye sanane babasıyla gol attığım diyorum mesela küfür dağarcığım geliyo resmen amk gol atmak nedir lan?

Doktor bakti yine ilaci sordu valla dedim ilacin amina koydum seker gibi taliliyorum kafasi guzel catlatiyo ama patlatmiyo dedim. Ne? Dedi. Dedim faydasi yok yani daha beter oldum. Intiharlardan falan babam bahsetmis doktor dedi bi yatarak tedavi edelim bakalim nasil olucak dedim ne yatmasi amk istemiyorum deli degilim ben vs. Bagirmaya basladim masasinda ki kalemlere falan vurdum ayni cenazede ki gibi kendimden gecmistim hemen doktor hasta bakicilari falan cagirmis tuttular beni cikardilar falan insanlar bana bakiyo ben bagiriyorum babam kenardan aglar gozlerle yapma oglum yapma evladim diyor ve iste o an o lanet olasi an ! Orada bekleyen bi aile cocuklarinin gozlerini kapatiyor bakma oglum deli bu abin diyor iyice deliriyorum kufurler sicriyor agzimdan hasta bakicinin yuzune geriye dogru kafa atmaya calisiyorum. O arada karsidan bir bakoyorum ellerinde buyuk bi bez parcasiyla iki hasta bakici kosarak geliyor.

"Elektronikcipic ben çok düşündüm yürümüyo, ancak birbirimizi kırıp duruyoruz ben gerçekten çok bunaldım. Daha fazla devam etsin istemiyorum" vs. gibisinden uzun bi mesaj ananı gibeyim dedim lan noluyo? Aşık olduğum kadın gibindirik bi rock partisi için beni terk mi ediyo? Soruyorum bu sebepten mi? Hayır. Şu sebepten mi? Hayır. delircem iyice amk zaten evden uzağım bari bekle de yüzüme karşı ayrıl demi amk, neyse ne ben aradım ne o aradı. Günler geçiyor ben düşünmekten yeme içmeden kesilmişim resmen, günde 1 öğün ya yiyorum yada yemiyorum paso sigara paso sigara, iyice delirmeye başladım sanki gece yatıyorum başımda ve karşımda iki tane gölge bana bakıyolar, kabus dolu rüyalar, sesler duyuyorum geceleri resmen kulağıma "şu adrese git şunu yap buraya git bunu yap" vs. şeklinde resmen bana hükmetmeye çalışıyor. Babama da çaktırmamaya çalışıyorum bu durumu adam üzülmesin diye, diyorum kıçı kırık bi kızmı delirtecek lan seni diye avutuyorum kendimi falan, bir kaç gün geçiyo bu sefer iyice kötüye gidiyor. Gece tuvalete kalkacak oluyorum gözlerimi bi açıyorum o gölgeler ananı avradını gibiyim korkumdan tuvalete kalkamıyorum, sürekli kafamda kuruyorum dışarda gezerken işyerinde vs. tanımadığım insanlara bakıp kuruyorum amk acaba bu adam ne iş yapıyo, evli mi bekar mı kaç çocuğu var vs. deli gibi kuruyorum ama öyle böyle değil. iyice kilo vermişim, kendime bakmamaktan dişler falan sap sarı olmuş saçlar bi karışık karşıdan baksanız bildiğin deli gibiyim.

Getirdikleri o bez deli gomlegi dedikleri sey zorla geciriyorlar kollarimdan cirpi iyorum resmen babam bu kez resmen agliyor bagliyorlar beni sesim kisiliyo bagiracam diye beni bi odaya goturuyolar yataga yatirip bagliyolar direk birakin lan huur evlatlari diyorum bu senin iyigin icin diyor doktor basiyorlar igneyi mal oluyorum resmen ayigim ama kendimde degilim gibi

1 gun boyunca bagli kaliyorum ertesi gun doktor gelip cozduruyo dermanim mi kalmis amk saldirayim salak gibiyim resmen. Sonra beni ayni benim durumumda olan hastalarin kaldigi bi odaya verdiler. Icerde 6 kisiydik anasini gibiyim manyak dolu bu ne lan diyorum cama bakiyorum parmakliklar var 10. Kat amk. Birisi yere kusuyo birisi altina sicmis falan dedim burda normal giren delirir amk iclerinden bir tanesi son derece sakin bi sekilde takiliyor ilgimi ceken tek insan o adam 30 lu yaslarda eli yuzu duzgun biri yanina gidip afedersiniz gotumu gibermisiiz diyorum. Af buyur? Diyor. Saka lan gibmesi gulesim geldide ondan neyse bi sigara yakayim garson kahvemi tazelesin devam edicem

Gittik hastaneye pskiyatri bolumune doktor anlat bakalim dedi. Neyi anlatayim dedim amk sen anlat. Geceleri neler goruyorsun ne zaman basladi bu durum ani sokmu yasadin kiz arkadasin varmi vs. Sorguluyo neyse en sonunda sen cik dedi ciktim amk disari bi sigara yaktim o arada babami cagirmis doktor durumun ciddi oldugunu bipolar bozukluk belirtileri oldugunu (yani manik depresif) belirtmis tabi babam sok amk bana xnax yazdi a dedi ceyregini yutacaksin tamam dedim. Yine gunler geciyor bi degigiblik yok amk daha kotuye gidoyorum intihar girisimlerim falan oldu bu konuda detaya inmicem. Babam perisan anneme soylemiyoruz kadinda epilepsi var komaya girer diye kotu oldugum zamanlar babam dusta falan diye gecistiriyor hep. Ilaci bem doktora sormadan yarim hatta tam yaptim iciyorum uyuyorum amk bi yannan oldugu yok ay i teraneler hep hatta cift cift yuttugum oldu amkmun ilacini. herneyse bab dedi boyle olmicak tekrar gittik hastaneye

Babama döndüm dedim nedir bu durum babam başını öne eğdi meğer onun bilgisi var herşeyden dünyam başıma yıkıldı amk tabi yine kendimi kaybettim ne yaptım ne ettim hatırlamıyorum kendime geldiğimde bi aracın içerisindeydim camları demir parmaklıklı olan ambulans gibi bişey, nakil ediliyordum amk ananı avradını gibeyim. Korkudan ölecem resmen bana söylenen yalanamı yanayım düştüğüm durumamı gittiğim yere mi

Sakin olun huurlar yazıyorum işte.
Neyse ertesi gün oldu, hastaneden cenaze geldi yıkandı falan tabi ben bunlar yapılırken evde yine krizler geçiriyorum falan, binler buraları hızlı geçeceğim, cenazeyi defnettik.
Aradan 6-7 ay geçmişti ben yaşadıklarımı yavaş yavaş unutmaya başlamıştım bile iş güç yaşam kavgası falan derken unuttum diyebilirim. O zamanlar bir tane kız arkadaşım var, ilk aşık olduğum hatun değil belki ama harbi harbi sanki ilkmişcesine aşık olduğum kız o idi. Aylardan eylül ayıydı unutmuyorum, babam istanbul da çalışıyordu, bana da sende gel bizim şirkette çalış dedi puantaj falan tutarsın boş boş gezme evde dedi. iyi dedim geleyim. Kız arkadaşıma bahsettim durumdan git aşkım nolcak dedi ben beklerim seni dedi, zaten dedim en fazla 1-2 ay durur gelirim. Neyse atladım gittim ben istanbula, iş güç adapte olmaya çalışıyorum tabi bu arada hatunla da konuşuyoruz sürekli telefonda, bir gün hatun bana burda bi rock party var oraya gitmek istiyorum onun için kendime siyah güzel bi elbise aldım dedi. Bende hadi ya dedim inşallah bende gelirim birlikte gideriz o elbiseyle seni görürüm dedim (içimde zerre artniyet yok) "Hayır sen gelme, şimdi gelir orda benim erkek arkadaşlarımla kavga falan çıkartırsın" dedi. Aynen bunu dedi bana, kan beynime çıktı resmen, dedim ne alakası var beni seni o kıyafetle görmek istiyorum, beni tanımıyomusun neyim ben amk barzo mu? Herneyse bu tartışmanın ardından telefonlar kapatıldı, benim içim içimi yiyo tabi sinirliyim bi yandan, akşam saatleriydi tak bir mesaj geldi telefonuma, ayenn şöyle yazıyordu;

2-3 gün geçmişti hergün aynı rutin şeyler devam ediyordu bunalmıştım iyice amk resmen ilkokul zeka seviyesinde toplantılar yapıyorduk ben doktoru köşeye sıkıştıracak sorularla yükleniyordum falan, o gün babam geldi ziyaretime lan acayip mutlu olmuştum amk sarıldık falan ama bi yandan da kırgındım ona bana neden söylemediği için, söyleyemedim oğlum dedi dilim varmadı dedi. Ama haberler iyi dedi çıkaracaklar seni dedi yarın çıkarabilirlermiş öyle dediler dedi, dedim o yalanı bi kere yerim amk ömrümün sonuna kadar burdayım bunu anladım ben boşuna kandırmayın beni de kendinizide, buranın cezaevinden farkı yok ordan nasıl kolay çıkamıyorsan burdan da aynı çıkamazsın.

ulan 23 gündür pgibiyatri bölümünde refakatçı olarak kalıyorum.şu ilk sayfada anlattığın durumundan yatan o kadar çok kişi tanıdım ki anlatamam amk. kimi sesler duyduğunu söylüyor kimi allah'la konuşuyorum diyor. neyse sen anlatmaya devam et başlık takipte.

beni 106 numaralı koğuşa verdiler ranza numaram da 12 idi, içerdekiler diğer yattağım yere göre daha sakindiler dedim burdakiler bari bağırıp çağırmıyor amk tamam içlerinde kendi kendine konuşan falan vardı ama alışmıştım zaten o tiplere, ilk gece yine tilki uykusu modundaydım tabi arada bir uyanıp kesiyordum etrafı falan sakindi ortam herkes kendi halindeydi, kimseyle muhatap olmamıştım, sabah oldu kahvaltı falan yaptık plastik tabak kaşık bardak amk, grup terapileri, beyin fırtınaları, günlük egzersizler vs. harbi bu konuda iyiler amk hastaları boş bırakmıyorlar hiç çünkü boş kalırlarsa kurmaya başlar saldırganlaşırlar diye oyalıyorlar sürekli, resim yapma, puzzle, grup terapisinde soru cevap şekli falan, ilk gün beni terapiye aldılar 8 kişiydik toplamda doktor beni tanıştırdı diğerlerine falan doktor bi konu açıyor ben yorum yapıştırıyorum soru soruyor çat cevap veriyorum son derece aklı başındayım deli değilim ki amk doktorun tavırlarından ve gözlerinden anlayabiliyorum bende bişeyler gördüğünü, doktor ara verelim biraz dedi neyse millet dağıldı, bana geldi sen hiç diğerleri gibi değilsin ben burda çok ilk gün geldiğinde sağa sola saldıran hastalar, yada tam tersi ağzını bıçak açmayan hastalar gördüm ama sen bildiğin aklı başında birisin dedi, dedim evet doktor öyleyim zaten hasta falan değilim ben bu tamamen diğer hastanede ki doktorun hatası o da biliyordu bende birşey olmadığını ama garezimi vardı yoksa tıp fakültesinde aldığı eğitim bunu mu gerektirdi bilmiyorum ama sonuç bu karşınızdayım işte dedi. Kadın gülümsedi fazla durmayacak gibisin ozaman burda dedi, umarım kalmam dedim. Ama hannibal lecter olayına dönmezse tabi dedi, bilen bilir hannibal reyiz on numara konuşur düşünür ve cevaplarla giber ağır zekidir. Sanırım bende öyle bi imaj görmüştü doktor zekimiydim bilmiyorum ama ilkokul hariç hiç eğitim görmeden rusça ve ingilizce öğrenmiştim kendi çabamla ama bu azimle alakalıydı bana göre.

2 hafta oluyo hastaneye yatalı ve durumumda zerre gelişme yok hatta gerileme var amk , dünyada bu dıbına kodumun hastalığının tedavisi yok kardeşim kim ne derse desin ister lobotomi yap ister akım tedavisi ister haplar ister ayna gösterme tedavisi ne yaparsan yap tedavisi yok birader sadece hastanın ölümünü hızlandırırsın başka bişey değil amk. Bi gün babam yine geldi yine dergiler getirmiş adam kıyamam lan, baba dedim beni çıkar burdan ben buraya göre biri değilim sende görüyorsun burda ki insanları benim hiç farkım yok mu bunlardan bi bak Allah aşkına adam kendi kusmuğunu yiyio bu nedir bide bana son derece aklı başında değilimiyim diyorum. Babam da biliyorum oğlum ben tanıyorum oğlumu diyo ama doktor bu şekilde ön gördü diyo giberim doktoru diyorum o mu karar veriyor benim hayatıma amk, sen git bi söyle doktora durumu gayet iyi ve biz çıkmak istiyoruz de dedim. Tamam dedi gitti bu doktorun yanına bende yanımdaki lavuğa dönüp burdan çıkıcam seni dıbına kodumun deli gavatı seni diyorum öyle bakıyo bana mal mal neyse babam geldi yanında doktor var, doktor ışıkla gözlerime baktıi göz ne alakaysa amk halimi hatrımı sordu falan dedim doktor atomu parçalayacak kadar zinde ve zekiyim şuan ve buraya ait değilim bunu sende biliyorsun ama burda tutmakta ki gayen ne anlamış değilim, ben burda oldukça sana ekstra maaşmı yatıyor nedir bilelim ona göre davranalım dedim. Güldü bu yok çıkacaksın merak etme dedi yarın büyük ihtimal taburcu olursun ben evraklarını halledeyim sabah ben olmayacağım diğer arkadaşlar halleder dedi. Sevinçten havala uçacam amk yüzümde gülücükler falan görseniz çocuk gibiyim

uzunca bi yolculuktan sonra varmıştık, beni indirdiler hastaneye girdik içeride ağır bir koku amk sanki logar gibi koridorlar da koşan manyak tipler var yanımda ki hasta bakıcıya sordum bunlar ne diye adam bunlar hastanenin en zararsız ve aklı başında olan hastaları dedi. Dedim bunlar aklı başında olanlarıysa diğerleri nedir amk baya baya tırsmıştım çünkü burdaki tipler diğer hastanelerin tedavi edemediği umutsuz vaka dedikleri tiplerdi.