gibtir git amk

gibtir git ulan amkdumun delisi

evet beyler başlıyorum.
Aslında herşey 2009 yılında babaannemin rahmetli olmasından sonra başladı. Kendisinin elinde büyüdüm ve çok çok severdim, beklenmedik bir şekilde meydana gelen trajik ölümü benim sinir sistemimi alt üst etti Babaannemde obezite hastalığı vardı ve hangi doktora gitse çare bulamadı en son olarak tıp fakültesine yattı son olarak hastaneye yatışında ben antalya-kemer de bir otelde çalışıyordum, ölmeden 2 gün evvel telefonda konuşmuştuk hatta ağlamıştı özledim seni diye, aradan 2 gün geçti ve sabah saat 06:30 sularında telefonum çaldı, arayan babamdı Allah Allah dedim bu saatte neden arıyor beni, direk açtım telefonu babamın sesi hayatımda hiç duymadığım şekilde titrek ve boğuktu. "Oğlum sana bir şey diyeceğim ama sakin ol."

rez panpa rez trolleyeni giberiz

Söyle baba dedim, tabi hemen anlamıştı ters giden birşeyler olduğunu; "Babaanneni kaybettik" dedi beynimden vurulmuşa döndüm, bir şey boğazımda ki adem elmasını tuttu ve aşağı doğru çekti konuşamadım yığıldım kaldım öylece, tabi hemen müdürüme bildirdim konuyu sağolsun hemen git dedi bana öğle otobüsüne bindim ve eve doğru yola çıktım. Haberi aldıktan sonra ne ağlamış ne de gözlerim dolmuştu sadece anlayamıyordum, anlam veremiyordum mal gibi olmuştum resmen. Akşam saat 20:00 sularında indim şehrime direk dedemlerin evine geçtim kapının önü hınca hınç ayakkabı olduydu, kapıyı yengem açtı içeri girdim annem geldi direk sarıldı baktım babam ağlaya ağlaya bir hal olmuş, salonda kadınlar diğer oda da erkekler oturuyordu. Halam da benden 10 dk önce gelmiş (Almanya'dan geliyor bu arada) o bağıra bağıra ağlıyor falan ben direk girdim erkeklerin olduğu odaya oturdum bi sandalyeye öyle bakıyorum etrafa, bütün sülale bilir babaannemin beni nasıl sevdiğini benim onu nasıl sevdiğimi, tüm gözler üstümdeydi çünkü ne konuşmuş ne bir tepki vermiş ne de ağlamıştım.

Birden bire ayağa kalktım ve dedeme babaanem nerde diye sordum. "oğlum hastane de ya bilmiyomusun" dedi. Direk fırladım ve o doktorların anasını avradını giberim laan diye bağıra bağıra kapıya doğru koştum babam amcam akrabalar vs. tuttu beni çektiler falan, aklım başımdan gitmişti bu yaptıklarımı da kardeşimin anlattığı kadarıyla yazıyorum. Adeta delirmiştim, sağa sola saldırıyor kapıi aynı vs. yumruk atıyordum. Babam apara topar amcamla birlikte beni arabaya attı ve hastaneye zütürdü, sakinleştirici vurdular hemen eve geldik mal gibiydim gülüyordum salak salak millet ağlıyordu ben gülüyordum. Aptal aptal espriler yapıyordum falan bilinçaltımın git gide gibilmeye başladığını nerden bilebilirdim herkes gibi bende sakinleştiricinin etkisi olduğunu sanıyordum.

Sakin olun huurlar yazıyorum işte.
Neyse ertesi gün oldu, hastaneden cenaze geldi yıkandı falan tabi ben bunlar yapılırken evde yine krizler geçiriyorum falan, binler buraları hızlı geçeceğim, cenazeyi defnettik.
Aradan 6-7 ay geçmişti ben yaşadıklarımı yavaş yavaş unutmaya başlamıştım bile iş güç yaşam kavgası falan derken unuttum diyebilirim. O zamanlar bir tane kız arkadaşım var, ilk aşık olduğum hatun değil belki ama harbi harbi sanki ilkmişcesine aşık olduğum kız o idi. Aylardan eylül ayıydı unutmuyorum, babam istanbul da çalışıyordu, bana da sende gel bizim şirkette çalış dedi puantaj falan tutarsın boş boş gezme evde dedi. iyi dedim geleyim. Kız arkadaşıma bahsettim durumdan git aşkım nolcak dedi ben beklerim seni dedi, zaten dedim en fazla 1-2 ay durur gelirim. Neyse atladım gittim ben istanbula, iş güç adapte olmaya çalışıyorum tabi bu arada hatunla da konuşuyoruz sürekli telefonda, bir gün hatun bana burda bi rock party var oraya gitmek istiyorum onun için kendime siyah güzel bi elbise aldım dedi. Bende hadi ya dedim inşallah bende gelirim birlikte gideriz o elbiseyle seni görürüm dedim (içimde zerre artniyet yok) "Hayır sen gelme, şimdi gelir orda benim erkek arkadaşlarımla kavga falan çıkartırsın" dedi. Aynen bunu dedi bana, kan beynime çıktı resmen, dedim ne alakası var beni seni o kıyafetle görmek istiyorum, beni tanımıyomusun neyim ben amk barzo mu? Herneyse bu tartışmanın ardından telefonlar kapatıldı, benim içim içimi yiyo tabi sinirliyim bi yandan, akşam saatleriydi tak bir mesaj geldi telefonuma, ayenn şöyle yazıyordu;

"Elektronikcipic ben çok düşündüm yürümüyo, ancak birbirimizi kırıp duruyoruz ben gerçekten çok bunaldım. Daha fazla devam etsin istemiyorum" vs. gibisinden uzun bi mesaj ananı gibeyim dedim lan noluyo? Aşık olduğum kadın gibindirik bi rock partisi için beni terk mi ediyo? Soruyorum bu sebepten mi? Hayır. Şu sebepten mi? Hayır. delircem iyice amk zaten evden uzağım bari bekle de yüzüme karşı ayrıl demi amk, neyse ne ben aradım ne o aradı. Günler geçiyor ben düşünmekten yeme içmeden kesilmişim resmen, günde 1 öğün ya yiyorum yada yemiyorum paso sigara paso sigara, iyice delirmeye başladım sanki gece yatıyorum başımda ve karşımda iki tane gölge bana bakıyolar, kabus dolu rüyalar, sesler duyuyorum geceleri resmen kulağıma "şu adrese git şunu yap buraya git bunu yap" vs. şeklinde resmen bana hükmetmeye çalışıyor. Babama da çaktırmamaya çalışıyorum bu durumu adam üzülmesin diye, diyorum kıçı kırık bi kızmı delirtecek lan seni diye avutuyorum kendimi falan, bir kaç gün geçiyo bu sefer iyice kötüye gidiyor. Gece tuvalete kalkacak oluyorum gözlerimi bi açıyorum o gölgeler ananı avradını gibiyim korkumdan tuvalete kalkamıyorum, sürekli kafamda kuruyorum dışarda gezerken işyerinde vs. tanımadığım insanlara bakıp kuruyorum amk acaba bu adam ne iş yapıyo, evli mi bekar mı kaç çocuğu var vs. deli gibi kuruyorum ama öyle böyle değil. iyice kilo vermişim, kendime bakmamaktan dişler falan sap sarı olmuş saçlar bi karışık karşıdan baksanız bildiğin deli gibiyim.

okuyan yok amk kime ne anltıyorum demi

Yazsana huur

YaZ rez

--spoiler--

--spoiler--

gibtir git dıbına kodumun delisi

Panpa güzel olmus bekliyoruz devamini

Hadi huur beklioz

rezerved o zaman panpa

ReZZers

okuyorum panpa devam et

REZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZERT