için biraz acısın be biraz

herhangi bir semtin, herhangi bir kaldiriminda, yanindan gecen biri benim parfümümü sıkmıs olsun.

sen de o parfümü, -gözlerin dola dola korkarak- cigerlerinin en arkasina kadar cekmis ol.

sonra kaldirima otur sessizce, saatlerce agla. sadece hatirla.
baska bir gün, agib oldugunu sandigin her insana sarilirken karsindakinin ten kokusuyla benimkini karsilastirirken bul kendini.

icinden; "ne yapiyorum ben?" derken, pilini pirtini toplayip "eve gitmem gerekiyor" bahanesiyle, her neredeysen cik ordan.
yolda yürürken, yanlislarini gör. hatalarini gör, beni gör.

televizyonda bir diziyi izlerken ya da film hic farketmez, o diziyi benim izleyip izlemedigimi merak et. öyle merak et ki, arayip sormak gelsin icinden ama arama. arayamayacak kadar yüzsüz sekilde, agib kal bana.

herhangi bir gazetede burc yorumuna rastladiginda, benim burcumu da okumaya devam et.

yeni aldigin her kitabi almadan önce; " o bunu önerir miydi acaba?" diye düsünürken aslinda hayatta bazi seylerin ne kadar imkansiz oldugunu ögren.

günün bitiminde, gece yastiga basini koydugunda benim sana ögrettiklerimi kimle, nasil, ne ugruna kullandigini tart kafanda.

kendinden nefret et, ailenden nefret et, beraber oldugun her insandan nefret et.
"beni sev" demiyorum.

ama bir sarkiyi dinlediginde, herhangi bir nakaratinda, gögsünün oldugu yerde bir yerlerin biraz acisin, nolur.

biraz acisin be.

biraz.

Sen her gördüğümde acıyarak baktığım
Ve ağıtlarla arkamda bıraktığım
Hayatımın en büyük hatası

Başbelası sen!
Sarıldığım yılan, sığındığım liman...

Ve ben!

Bir gülüşün uğruna dünyayı veren,
Bugünlerde kalem kalem silen
Ve ben kaçırdığın belki de en büyük şansın

Yine ben...
ilk gözağrın, hesapta yol arkadaşın,
Şimdilerde izine az rastladığın...