resimdeki olay şöyle gerçekleşti kız bizim evde sevdiği çocuk için benim onu sevdiğimi bile bile benim omzumda ağladı. bende o gibtimin sümüklü mendilini atmadım sakladım. Onun bir parçası olarak gördüm kızın burada yazdığına bak. Bunu buraya yazdığı dönemde ben gibtiredilmiş bir yerde askerde dağın taşın içinde acaba bugün vurulup ölürmüyüm diye düşünmeden onu düşünüyordum. O beni askerliğimin ilk haftası terketmişken telefonumu açıp n evar ya ne var senle konuşmak zorunda mıyım demesine rağmen. Acaba bir gün geri döner mi diye beklemek. daha önce de gitti ama hep döndü. en son gidişinden beri 1 yıl geçti. Dönmeyecek mi ki bu sefer her seferinde pişmanım dedi gelse yine hoşgeldin derim... Hiçmi dönmez lan 10 yıldır seviyorum.