yapman gereken şeyi bir oyun olarak düşün ve kontrol edebileceğin insanlarla arkadaş ol bu sana liderlik ve sorumluluk duygusu katacaktır ve liderlik yaptığın için saygı göreceksin ve bunun doğal sonucu olarak egoist olmasan bile egonu tatmin edeceksin insanoğlu beni çok sever ve bencildir bu sana mutluluk verecek emin olabilirsin hee nerdenmi biliyorum? çünkü ben de insanları kontrol etmekten büyük zevk alıyorum ve bence sen de büyük zevk alacaksın

Hayvan alın eve arkadaşlarla beraber vakit geçirmeye çalışın, paran var anladığım kadarıyla tatil günü bas abi arabayla şehir şehir gezin. insanız abi mutlu olacaksın küçük büyük her olay aynı ölmekten korkma birde gerek yok. Ayrıca inancın varsa namaza başla seni toplar daha alçakgönüllü yani katlanabilen biri yapar. Dene abi, deneyin.

eşim küçükken menenjit geçirdiği için çocuğumuz olmuyor panpalarım. Evlat edinmek istiyoruz ama ne bileyim kendi çocuğun gibi olmaz diyor evlat edinen arkadaşlarım.

panpa bir pgiboloğa görünmeni öneririm yaptıkları terapiler gerçekten işe yarayabiliyor

Çocuk yapın.
Bak bakalım ne dert kalıyor ne tasa. Birbirinize daha sıkı bağlanırsınız eski halinize dönersin hatta daha iyi olursunuz.
Çocuk yapın.

Sen dertliysen ben öleyim o zaman

Panpa bak ne güzel hayatını yoluna koymuşsun sağlıklısın mutlu bi evlilik yapmışsın herşey yolunda gibi duruyo insanların ne dertleri var kardeşim böyle melankolik takılarak hem kendini hem eşini üzme bide çocuk düşünüyo musunuz bilmiyorum ama çocuk eve neşe kaynağı olur düşünün derim bide her böyle karamsarlığa düştüğünde Allaha şükret doyumsuz olma kardeşim hadi selametle

1.5 yıllık evliyimden sonrasını okumadım ve şöyle düşündüm: Amk karı gibmişssin işte daha ne derdin var

şuraya dök lan pisletme etrafı 👉

1.5 yıllık evliyim ve 24 aralıkta 30 yaşına girdim. Karımı gerçek mana da çok seviyorum. Zaten birbirimize deliler gibi aşık olarak evlendik. Mutsuzluğum ondan ötürü değil ama son 4-5 aydır içimde gitmeyen bir sıkıntı bir mutsuzluk ve umutsuzluk hali mevcut. Ne yaparsam yapayım geçmiyor. Belkide yaşlanıp ölüme 1 adım daha yaklaşmam bu duygunun sebebi. Lakin yaptığım hiçbir şey bana tat vermiyor amk. Dünyanın en büyük firmalarından birisinde şef olarak çalışmama rağmen ne işim, ne de yaşadığım hayat beni bir türlü tatmin etmiyor... Sanki kap karanlık bir odaya zorla hapsolmuşum da orada yaşıyormuşum gibiyim amk. 2016 dan bi gib istediğimde yok aslında, sadece bu içimde ki hayat enerjisinin, o eski ben olan enerjik, hayata hep pozitif olan ben'in geri dönmesini istiyorum. Çok yoruldum be panpalarım cidden çok yoruldum...