içimi dökmek istiyorum biraz

dinliyorum..

dinlemedeyim kaptan

Öncelikle 22 yaşındayım 3 kardeşiz ve en büyüğü benim. 5 kişiden oluşan tatlı ve sevimli bir ailemiz vardı önceleri. bu yıllarca böyle devam etti. bi dönem kız kardeşimi kıskanmadım değil. ama çocukluk işte. tek kız çocuğuydu ve yeni doğmuştu tüm ilgi onun üzerineydi ama dediğim gibi çocukluk. kıskanıyordum. ben ilkokulu bitirip liseye adım atarken ilk kez aşk sevgi olaylarına girdim. 2007de bi kızla tanıştım. ben lise 1e geçicektim o ise 8.sınıfa ozmanlar avea sms paketinin meşhur olduğu dönemlerdi. bizimde aile içi sıkıntılarımız vardı maddi yönden. ve zor zamanlar geçiriyorduk o yüzden telefoumu satmıştı babam. bende akşamları annemin telefonunu alır hattımı ona takar ve onun telefonundan kıza mesaj atardım. kızın ismi melikeydi. ozmanlar ergenlikten mi yoksa çocuk olduğumuzdan mı bilmiyorum ama onun bana her attığı mesajı yataktan düşerek okurudm. kız bana karşı kesinlikle bişey hissetmiyordu bu arada ama ben çok hoşlanıyordum. işte klagib şebeklikler yapıp ilgisini çekmeye falan çalışıyordum. bu bi süre böyle devamö ediyordu

ama artık kendimi ona açmak ve içimdeki bastıramadığım ergenlik hormonlarını kullanma isteğiyle ona açıldım. ondan hoşlandığımı ve beraber olmak istediğimi söyledim. o da asla böyle bişeyi kabul etmiyeceğini söyledi. ilk kez bi kıza açılıp ilk kez rededilmiştim ve bu benim için yıkım niteliğindeydi. hiç bişeyden tat alamaz olmuş eski neşemi kaybetmiştim. ama melike onla hala konuşabileceğimi söyleyip bi nebzede olsa beni rahatlatmıştı. arkadaş gibi olmuştuk ve normal rutin hayatımızla ilgili konuşuyorduk. bu arada okullar başlamış ve aile içi sıkıntılarım devam ediyordu. sabah evde zar zor bulduğumuz bi kaç kahvaltıyla kahvaltı yapardım. okula harçlıksız gelir ve 6 saat boyunca aç halimle okumaya devam ederdim. bazen bu halime üzülüp tuvalette gizli gizli ağladığım bile olmuştu. lise hayatımın ilk dönemleri bu denli sıkıntılı geçerken ben hala melikeyi düşünür ve her gece onun hayaliyle uyurdum

lise hayatım bu şekilde biterken durumlarımızı biraz düzeltebilmiştik. bi nebzede olsa eski huzurumuza kavuşmaya çalışıyorduk. yazları kahvehanelerde veya köşe başı fast foodcularda çalışıp kendi harçlığımı çıkarma peşindeydim. bu arada melike zengin ve bi okadar da güzel bi kızdı. o sadece benim için bir hayaldi diyebilirim. yaz dönemleri okul açılana kadar bu şekilde çalışıp topladığım paraları anneme verirdim. sonuçta o anneydi ve o parayı en ideal şekilde kullanabilirdi. lise 2ye geçtiğimde muhasebe bölümünü tercih etmiştim. artık işler iyice zorlaşmıştı benim açımdan. ders saatlerim uzadı ve ben 1 veya 2 lirayla okula geliyordum. bazı günler onu bile bulamayıp saatlerce aç kalıyordum. ama alışmıştım ve bu durumumu hiç bi zaman şikayet haline getirip annemi ve babamı dahada üzmek istemedim.

ozmanlar okulda telefon yasak olduğu için telefonumu evde bırakır okula öyle giderdim. eve en hızlı nasıl gidebilirim diye düşünürdüm hep çünkü melikenin atmış olduğu bir mesaj beni huzurlu kılıyordu. maddi durumlardan olsa gerek aslında pekte sosyal bi insan değildim. en fazla kapının önünde arkadaşlarla top oynar can sıkıntımı bu şekilde geçirirdim. aslında buna bile ihtiyacım yoktu ama annem sürekli evde oturmamam gerektiğini söyler dururdu. okuldaki bu dönemimide bi şekilde bitirip sınıfta kalmadan geçmeyi başarmıştım.

biz bu arada melikeyle dahada yakın olmuştuk. birbirimiz çok iyi tanıyorduk artık ve herşeyimizi çok net bi şekilde paylaşabiliyorduk. tekrar şansımı denemeyi o kadar çok istiyordum ki ama bi türlü buna cesaret edemiyordum. ama inceden inceye belli etmeye çalışır ve birazda ağız yoklardım. bi ışık yakalasam aslında konuşacaktım ne olursa olsun dicektim. bi zaman sonra konuşmalarımız daha samimi olmaya başladı ve ben bu yıllarca beklediğim ışığı almış gibi oldum ve onunla tekrar bu konuyu konuştum.

ve benim için sadece bi hayal olan kızla 24 haziran 2010 tarihinde bi ilişkinin ilk adımlarını atmıştık. o kadar mutluydum ki. içimde yalçın çakırın yaşlanma tekniğiyle bulduğu adamı anlatmasındaki gibi bi heyecan vardı. ne yapacağımı hiç bilmiyordum bu ilk ciddi ilişkimdi. bu konulara o kadar uzaktım ki. bi süre sonra annemler taşınmamız gerektiğini söyledi. nereye taşınma konusunda düşünülürken ben bucaya taşınalım dedim. melikede bucada oturuyordu çünkü. bu fikir ebeveynlerime mantıklı gelmişti ve nitekim bucaya taşındık melikeye daha yakındım ve daha huzurluydum o dönem maddi durumlarımızıda tam anlamıyla düzeltmiştik. melikede lise 2 ben lise 3e gidiyordum yalnız farklı liselerde okuyorduk. her sabah buluşur okullarımıza beraber giderdik. onu çok fazla seviyordum ve aynı sevgiyi ondanda görüyordum.

ve hayatımın taka saracağı zamana gelmiştik. bi sigara molası verip döneceğim.

dar günde sevgi yumağı olan ailem parayı bulunca değişmişti. özellikle babamdan kaynaklanan sebeplerden dolayı aile iyice huzursuz bir hal almıştı. babamın hayatında başka bir kadın vardı ve gerizekalı bunu çok belli ediyordu. gizli gizli telefon konuşmaları internette gizli gizli yazışmalar falan. ve sonunda bizimkiler ayrılma kararı almıştı. babam bizi tamamen terkedip istanbula huurnun yanına yerleşmiş ve bizi züt gibi bırakmıştı. evde çalışan yoktu ve eski dar günümüze geri dönmüştük. bi yönden şanslıydım o da melike konusunda. bana herzaman destek olup zor günlerimde benim ve ailemin yanında olmuştu her zaman bu manevi desteği bi nebzede olsa beni mutlu etmeye yetiyordu

evde reisliği devralmam gerekiyordu ve okulu bırakıp iş bakmaya başlamıştım nitekim kısa zamanda iş buldum ve çalışmaya başladım. zaten yazlarıda hep çalıştığımdan dolayı bana zor gelmiyordu. çok fazla huur çocuğu tanıyosunuz çalışmaya başlayınca bu bir gerçek. melikeyle olan ilişkim devam ediyordu. tek mutluluğum oydu. çalışıp durumlarımızı düzeltmeye başlamıştım. artık tam anlamıyla adam olduğumu hissediyordum. artık iş hayatına atılmış aile bakan ve sevgilisine sadık bir adamdım.

dinleyen varmı la bu arada merak ettim

cok uzuldum kardesim

artık askerlik zamanımda yaklaşıyordu iyice çalışıp para biriktirmem gerekiyordu. çift iş yapıyordum deli gibi çalışıyordum. çok yoruluyordum. askerliğe az kalmasına rağmen aileme ve melikeye pek vakit ayıramıyordum. 2 seneyi devirmiştik melikeyle ve ailelerde biliyordu ilişkiyi. melikenin ailesi beni hiç bi zaman kabul etmedi ve asla kabul etmiyeceklerdi. çünkü onlara göre ben prenses kızlarına zarar veren serseri ve okumamış bi çapulcuydum. ailemdeki sorunlarda cabası. nitekim acemi birliğine teslim olmama 1 hafta kalmıştı ben işi bırakıp bi hafta ailemle ve melikeyle beraber olmaya başladım. ve o lanet olası 4 şubat 2013 tarihi gelmişti. acemi birliğim izmir deniz er eğitim komutanlığıydı. bahriyeli olmuştum. rahat bi acemeilik dönemi geçirmiştim. 1 ay sonra acemilik bitmişti ve dağıtım iznine çıkmıştık. askerlik süresince şunu anladım. ben melikeye çok aşıktım o da bana. bu ayrılık çok koyuyordu ikimize. sürekli klubeden araşırdık ve sürekli ağlardı. onu çok özlüyordum. dağıtım izninden sonra 7 günlük tatilde sona ermişti. sırada usta birliğim olan sarıyer deniz er eğitim taburu vardı. yazıcı olarak gitmiştim ve 15 mart 2013 tarihinde birliğe teslim oldum.

ardahandan yazıyorum arkadasım

hangi mezardasın dua etmek istiyorum :(

selam olsun sana.

aylar geçiyordu aklımhep ailemde ve melikedeydi. askerlik zor gelmiyordu. ben ofiste yazıcılık yapıyordum sadece bei zorlayan bi durum olmuyordu. aylar o kadar yavaş geçiyordu ki. askerlik hiç bitmeyecek ve ben hiç bi zman sevdiklerime kavuşamıcam sanıyordum. melikeyle hergün konuşur güne mutlu başlardım. bana maddi yardımda ederdi kıyamam ne de çok düşünür beni. bi sabah uyandığımda tarih 24 haziran 2013ü gösteriyordu melikeyle 3. senemdi. bana bi hediye göndermişti. uzun zamandır benle ilgili tuttuğu bi günlük ve içinde fotoğrafları olan bi kutu. o mutluluk hiç bişeyde yok.

6 ay geçmişti askerliği yarılamıştım neredeyse. ama zaman geçtikçe melikeyle sürekli tartışır olmuştuk. bana çok soğuk davranıyordu. bazen aradığımda açmıyordu. şimdi askerlik pskolojisi ile sivildeki pskoloji bir değil. sivildeyken ufak bi sorunu dert etmezsin ama askerde olunca hemen tribe giriyosun. çünkü aylarca ailenden sevdiklerinden uzaksın. ne yapıyorlar ne ediyorlar bilmiyorsun. melikeyle bu tatsızlıklar bi süre daha devam ediyordu.

Bu arada melike celal bayar üniversitesini kazanmış manisaya okumaya gitmişti. aramızda ki soğukluk devam ediyordu. daha doğrusu soğukluk ondan kaynaklıydı. bana kötü davranmaya başlamıştı. bi gün çarşı iznine çıktık. ben telefonu aldım nizamiyeden. melikeyi aradım açmadı uyuduğunu düşündüm. biraz dolaştık arkadaşlarla. sonra ben onlardan ayrılıp bi cafeye oturdum. melikeyi aradım 2. aramadan sonra açtı telefonu. yine ufacık bi konudan sorun çıkardı ve ayrılmak istediğini söyledi. neden dediğimde verecek cevap bulamayıp ayrılmak istiyorum seni sevmiyorum artık dedi ve telefonu kapattı.

ben bi sigara daha içip geliyorum. zaten kimseninde gibinde değil zaten önemlide değil yazdıkça rahatlıyorum.