ulan bi hayat çok zor diyen ergenlere bakıyorum bi de çöpten plastik toplayıp 'şükür be abi' diyen bebelere bakıyorum .. panpalar dötünün rahatı bozulunca ağlayan tiplerden yoruldum hımınaha
insanın kendi derdi kendine büyük geliyor ama biz empati kurmayı unutmuşuz panpalar .. bugün 3 4 tane taştaşlı entry okudum harbi duygulandım aynı zamanda da sinirlendim .. biraz dötünüzü kaldırın 'ergen pevezenkler' çıkın dışarı bakın ulan ekran karşısında millete anancılık yapmak kolay geliyo tabi ..
edit: kafanızı müktüysem affedin panpalar
edit2:zamanında bende bu ergenuslar gibiydim hayatın sillesi dötüme kaçınca bişeyleri anlamaya başladım .