neyse ben ufaktan başlayayım. yıl 2006. lise sonuncu sınıfım. o zamanlara pek inmeyeceğim, gayet neşeli ve sorunsuz bir hayatım vardı, notlarım iyiydi, zararlı pek bir alışkanlığım yoktu, öyle aşk meşk işlerine pek takılmıyordum, kısacası hayatı yaşıyordum. malum sınav senesi geldi çattı, tabi ben yurtdışı kazanmışım, seneye gideceğim, kafam rahat tabi oh diyecek yok keyfime. sabah mutlulukla uyanıyordum lan bildiğin. neyse beyler, saint-jo mezunuyum, malum bilen bilir son sınıfta sınav haftalarından önceki hafta asmak bizde farz olmuştur. tabi aile benim baskıcıydı ne yapacaksın geçirdim üniformayı çıktım evden ama gitmedim astım okulu. hala durur mudur bilmem, eftelya vardı o zamanlar kadıköyde, oldukça da güzel mekandı bizim yaş grubu oralarda toplanırdı. neyse oturdum söyledim bi kavun-çilek, sigaram yoktu o zamanlar hava da güzeldi oturdum fokurdatıyorum nargileyi. neyse bir ara yaşar aradı, bu arada yaşar okulda kardeşim gibiydi, hala da haberleşiriz sağlamdır aramız, bu da asmış mekan sordu eftelya dedim oo baba falan konuştu öyle geliyorum dedi, beni de içerdeki dumanaltı baymıştı, aldım elime çayımı dışar çıktım oturdum bekliyorum. o an dalgınca çayımı içip gökyüzünü izlerken hayatımda duyduğum en tatlı sesi duydum : pardon bir şey soracaktım? önümde 168 boylarında, zayıf-balık etli arası, siyah saçları omzuna dökülen bembeyaz tenli ela gözlü bir kız duruyordu. beyler öncelikle öyle ilişkide güzelliğe çok önem veren biri değilim ama o sesi çıkaran kızın melek yüzünü de görünce midem ters takla attı ne diyeyim. kız pardon burada eftelya adlı bir cafe varmış, bulamadım acaba biliyomusunuz dedi, allahım ben o sırada kekeliyorum resmen, lise hayatı boyunca yiyiştiğim seviştiğim çok oldu özgüvenim tepedeydi hani birazda züt kalkıklığı gibi, ama o an asosyal liseli bir çocuktan farkım kalmamıştı öyle yani. neyse güç bela aa bakın burası diyebildikten sonra beraber girdik içeri, birden içerden bir arkadaşı seslendi bunlar sarıldı falan, ben tabi robot olmuşum anasını satiyim, kızın arkasından gitmişim kuzunun çobanı takip ettiği gibi. kız farkedip gülümsedi, pardon isminizi sormayı unuttum dedi aynı kibarlıkla, güç bela shadowofdeath (gerçek ismimi vermeyeceğim zira sj mezunları tarafından tanınma ihtimalim çok yüksek) dedim ve onunkini sordum : irem, cennet bahçesi, o melek yüzünün altında yatan kalbin de öyle bir cennet bahçesiydi, o kadar istiyordum ki kalbinin benim olmasını.. ilgi olursa devam edeceğim arkadaşlar, bir sigara yakıp geliyorum.