b-"Selim senin evin buranın yakınında olmalı orada saklanmalıyız." dedim. Selim hemen evine doğru yöneldi. Eve vardık. Kapıyı çaldı ve:

R-"Kimo?"

S-"Abla benim aç kapıyı."

R-"Eğer gidersen sana bir daha gelemezsin demedim mi?"

S-"Abla şimdi sırası değil çabuk aç kapıyı bizi bulacaklar."Kapıyı açar açmaz üçümüz de içeri atladık desek yeridir.

R-"Senin burada ne işin var? Sana bir daha gelme demedim mi?"

b-"Uzun hikaye. Sana daha sonra anlatacağım. Önce ortamın sakinleşmesini beklemeliyiz."

R-"Yine başınıza ne belalar aldınız?"

Kü-"Siz buraya daha öncede mi geldiniz?"

S-"Beni kurtardığı zaman onu buraya taşımıştım yaralarına bakmak için."

R-"Karşılığını kardeşimi kendisine kışkırtarak ve bayıltarak vermişti."

Kü-"Abi bu doğru mu?"

b-"Sizden ricam biraz sessiz olur musunuz? Kafam allak bullak zaten. Sri Lanka'ya nasıl gideceğimi bulmaya çalışıyorum."

R-"Siri- ne?"

S-"Sri Lanka. Ada ülkesi." Olan biten herşeyi anlattıktan sonra:

R-"Daha gideli fazla olmadı ama suç dünyasının en büyük arananlarından olmuşsunuz siz tebrik ediyorum."

Kü-"Duygularıma tercüman oldun resmen." Selim bana doğru eğildi.

S-"Kübra abla yangına körükle gidiyor abi. Bunlar polisi arar bizi attırırlar hapise."

b-"Polisi aramasına gerek yok bizzat kendileri tutuklarlar" dedim ve güldük Selim ile. Kızlar hiçbirşey anlamamışlardı.

S-"Neyse abi bir planın var mı? Muhtemelen pasaportun iptal edilmiştir."

b-"Hiç pasaportum olmadı ki iptal edilsin" dedim. Tabi Selim yine gülmeye başladı. Bu sefer Reyna ve Kübra da katıldı.

R-"Sizin başınız daha çok belaya girecek gibi. Ben de geliyorum Seri laka ya."

b-"Birincisi adı Sri Lanka ve ikincisi senin de başını belaya sokamayız. Sen burada kal."

R-"Üçünüzün arasında tek sivil benim. Kübra polis, ikiniz de kanun kaçağısınız. Sizi yakalayacak olurlarsa hapse düşersiniz. Kübra'yı buralarda görürlerse de ne arıyorsun diye sorguya çekerler. Ama beni tanımıyorlar."

b-"Tamam ama daha biz gidemiyorken sen Sri Lanka'ya nasıl gideceksin? Ve bizi nasıl zütüreceksin?"

R-"Tanıdığım bana can borcu olan birkaç dostum var. Sahte kimlik ve pasaportlar ile gidebiliriz."

b-"Farketmezler mi sahte olduğunu?"

Kü-"Ben verilere girip kimlik bilginizi eklersem farketmezler."

R-"Sen daha sık buraya uğramalısın."

Kü-"Asıl sen daha sık evime uğramalısın" dedi ve gülmeye başladılar.

S-"Abi biz mi katiliz yoksa bunlar mı?" dedi. Çocuk haklı amk. Ben vahşet modunda böyle şeyler aklıma gelmezdi. Bu kızlardan korkulur.

Uyandığımda saat 8.30 du. Hala Selim bıraktığım gibi uyuyordu. Onu uyandırmayacaktım. Daha sonra saat 9 gibi kapımız çalındı. Açtım ve karşımda Reyna vardı.

R-"Duşunuzu alın kahvaltıya inelim" dedi Selim'in hala uyuduğunu görünce yanına gidip yataktan attı çocuğu amk.

S-"Ne oluyor deprem mi?"

R-"Çabuk git duş al daha kahvaltıya ineceğiz işimiz var."

S-"Aman ya tamam" dedi ve kafasını yatağa yaslıyarak tekrar uyudu. Bu sefer ayaklarından çekti yerde sürükledi amk. Bu kızdan korkulur.

Kü-"Ne yapıyorsun çocuğa bırak uyusun"

R-"O kadar eğitim falan istiyordu senden al sana eğitim" dedi ve ayaklarından çekmeye devam etti.

S-"Yaa uff tamam tamam uyandım" dedi ve ayağa kalkıp banyoya girdi. Ben de Selim'in banyodan çıkmasını bekledim. Daha sonra ben girdim. Aşağıya indik ve peynirli zeytinli klagib bir kahvaltı yaptık. Kübra mısır gevreği yedi.

b-"O ne kız öyle. Doğru dürüst yemek yesene"

Kü-"Sabah ekmek yemeyi pek sevmiyorum. Formda kalmam lazım." dedi. Bende fazla üstelemedim.

R-"Yemeğiniz bittiyse üstünüzü giyinin çıkalım" dedi.

S-"Ben bir tabak daha dold... " dediği anda kafasına vurdu.

R-"Daha ne yiyeceksin. 3 tabak ağzına kadar doldurdun. Senin sayende bizden ek para alacaklar." diye kızdı. Reyna haklı amk. Ben bu kadar yiyen ve kilosunu koruyan çocuk görmedim.

Kü-"Açık büfe burası istediği kadar yiyebilir sorun değil para falan istemezler" dedi.

S-"Hah bak gördün mü abla" dediği anda bir daha vurdu kafasına.

R-"Yukarı çık hazırlan beni sinir etme" dedi.

S-"Tamam abla ya" dedi ve yukarı doğru yöneldi.

Kü-"Çocuğun fazla üzerine gitmiyor musun?"

R-"Gittiğimi bende biliyorum ama onun bir serseri olmasını istemiyorum o yüzden bu kadar üstüne düşüyorum. Zaten anne babası yok."

b-"Ama senin de yok."

R-"Ben alıştım. Uzun süre annem babam oldu benim. Ama onun neredeyse hiç olmadı. Anne babamız bir gaspta öldürüldü. Yakalanıp hapse atıldılar. Ama yalnızca 2 ay kaldılar hapiste. Çıktılar ve Selim onları aradı. Öğrendi ki bir çete tarafından emirlere karşı geldiğinden dolayı öldürülmüşler. O da bunun içinde kaldı. Şimdi ise suçlu görünce içten içe anne babası aklına geliyor ve intikam almak istercesine saldırıyor. Kılıç kullanmayı kendi çalışarak öğrendi."

b-"Kim derdi ki böyle bir hayat hikayesi olacağını." Ben de benimkine kötü derdim amk.

S-"Hazırım abla gidelim" dedi.

R-"Daha biz hazırlanmadık bekle aşağıda biraz."

S-"Yaa abla bilerek yapıyorsun ha. Bir tabak daha yerdim ben."

R-"Cevap verme bana bekle bizi burada" dedi ve biz yukarı çıktık. Üstümüzü giyinip aşağı indiğimizde Selim orada oturmuş bekliyordu.

Tur otobüsüne bindik. Muhtemelen manastırın önünden geçecekti. Manastırda da biz inecektik. Manastırın 150m uzağında indik ve yürümeye başladık. Manastırın kapısına vardığımızda 2 kişi "Manastıra giremezsiniz" tarzı şeyler söylüyorlardı.

b-"Biz Türk'üz. Türkçe bilen var mı?" dedim. Oradaki gardiyanlardan biri

G-"Ben türkçe biliyorum. Buraya giremezsiniz. Buraya sadece ustanın izin verdikleri girebilir."

"Göster onlara" diye bir ses duydum. Ses dağdan geliyordu.

b-"Siz de duydunuz mu?"

Kü-"Neyi duyduk mu?"

b-"Dağdan gelen sesi. Göster onlara dedi."Gardiyan biraz şaşırmıştı.

G-"Yalan söyleme. Dağdaki tanrı ustamızla bile konuşmuyor. Seninle nasıl konuşsun" dedi. Ne yapacağımı anlamıştım.

b-"Benden biraz uzaklaşın sağım solum belli olmaz." Geri çekildiler ve "VAHŞET" dedim. Gözlerimi görenler zaten hemen kapıyı açtılar ve önümde diz çöktüler.

Kü-"Bu biraz fazla olmadı mı?"

R-"Vayy be bende bu gözler olacak ki"

b-"Sende bu gözler olsa 2 gün sonra hapise düşerdin ve bir daha çıkamazdın" dedim. içeriye girdik. Orada birkaç tane çocuk dövüş eğitimi yapıyordu. Beni görünce çocuklar da diz çöktü. "Ne oluyor lan" diye aklımdan geçmiyor değildi. Daha sonra ustaları olduğunu tahmin ettiğim bir adamın yanına geldik adam da diz çöküyordu. Gözlerimi eski haline getirdim (Yavaş yavaş alışıyordum buna)

b-"Türkçe biliyor musun?" (Ustaya U diyecem)

U-"Evet efendim biliyorum."

b-"Bu kadar resmiyete gerek yok. Sizinle konuşmak istediğim bir konu vardı."

U-"Tabiki efendim buyrun oturun" dedi. Biz de yerdeki minderlere oturduk. Daha sorna usta konuyu anlattı:

U-"Bir kişide daha bu gözleri görmeyi beklemiyordum."

b-"Bir kişide daha mı? Yani babamdan bahsediyorsun."

U-"Bu göz 3 kişide var. Biri sizde. Biri La-Ateh de biri ise bizim tanrımızda."

R-"La ne? isimler konusunda tavsiye almanız gerekiyor" dedikten sonra ona sus işareti yaptım. O da zaten hemen sustu.

b-"Devam edin ve La-Ateh kim?" bunu tek seferde söylememe şaşırmıştım.

U-"La-Ateh bizim tanrımızın oğludur. Muhtemelen sen de tanrımızın torunusun. Size burada herşeyi anlatamam. Muhtemelen tanrımız sizi bekliyordur." Ne kadar çok tanrımız kelimesini kullanıyor amk.

b-"Tamam gidelim öyleyse."

U-"Ben ve yanında getirdiğin 3 çocuk gelemez. Biz burada seni bekleyeceğiz." dedi.

Kü-"Abimi yalnız bırakamam."

U-"Sen La-Ateh'in kızısın ama tanrımızın torunu değilsin. Sen annenin kızısın" dedi.

b-"Önemli değil. Siz burada bekleyin. Ben gidip hemen geleceğim." dedim. Orada ne olacağını bile bilmiyordum.

Kü-"Kendine dikkat et abi"

b-"Tamam" dedim ve gittim.