panpalarım ben ölmek istiyorum artık 4 senedir hayatımın merkezi yaptım yemedim içmedim üstüme başıma kıyafet dahi almadım onunla geçirdim günlerimi hayatımı hakaret etti sinirlidir dedim kavga ettik nedensiz kızmadım mı bende kızdım tartıştım bazen alttan bile alamadığım oldu ama buraya kadar yemin ederim buraya kadar son radde patladık gitti sonumuzun böyle olabilceği hiçbir zaman aklımın ucundan bile geçmezdi hiç bir zaman inanmazdım ayrılıcağımıza hiçbir zaman bu hayli birbirimizi üzebileceğimizi düşünmedim köpek gibi aglıyorum ondan başka kimsem yoktu benim annemle babam ayrı 3 senedir babamla yaşıyorum bütün arkadaşlarımla ilişkimi kestim yapa yanlızım panpalarım anlatıcak konuşacak kimsem yok kendimi köpek gibi hissediyorum hayatımın merkezi herşeyim melegim hayatım dediğim iyi günümü kötü günü tavanlarda yaşadığım gözümden sakındığım zaat beni terk etti hep kendimde aradım suçu hep ağladım hep üzüldüm ama artık son radde deyim yaşam sevincimi aldı beni aldı kendimi tanıyamıyorum dar bir mizaha sahibim son 2 senedir yaşadığımı unutmuşlardır odun gibi mal gibi yaşadım işi bıraktım yakıştıramıyo diye işsiz güçsüz yanlız kaldım yemin ederim size hayattan zerre keyif alamıyorum eglenemiyorum gülemiyorum gülmek için kendimi zorluyorum olmuyor yemin ederim olmuyor hiç bişey eskisi gibi olmiycak olamazda ailemi arkadaşlarımı kaybettim şimdi sevdiğim melegimi bu dünyada yapa yanlız bir köpek gibi hissediyorum sokak köpeği gibi ölmek istiyorum artık

Takma düzelir be kanka

Itinayla göz gibilir

Her gün ot kubar dönüyor dünya

kardeş yatalak değilsen kimseye ihtiyacın yoktur.. çık dışarı ve hayatını düzelt

dışarıda onlarca seni bekleyen züt var yak bi sigara hayat devam ediyo panpa

Takma kafana kardeş