sahne istanbul boğazı'nı gösteriyordu, burada normalleşti. normallaşti derken? ilk başta normaldi, fakat ağır ağır ilerliyordu; birden dondu. sonra sahne celal'in restoranın gösterdi. burası da normaldi. şu an gördüğüm en normal sahneydi. diziyi izlerken görüntüler arada bir sallanıyor, donuyordu... sahne birden mezbahayı gösterdi? mezbaha da ne olacaktı...

mezbaha, bayağı korkunçtu. görseniz şok olurdunuz. mezbahada sıralanmış iNSAN cesetleri vardı. acaba bunları restorantta millete mi yedireceklerdi? kamera mezbahayı dolaştırıyordu; bazı cesetlerde parça ekgibliği vardı. bazılarının kafaları, kolları ya da ayakları bile yoktu. kesmişlerdi herhalde. mezbaha iğrenç kokuyordu; bunu hissediyorum. kapı açılmıştı, minik çıktı. minik birisine gidiyordu. miniğin ne işi vardı yamyam mezbahasında. sonra da kimi gördüm? YEŞiM! minik ve yeşim arasındaki diyalog şu şekilde:

MiNiK: istediğiniz gibi oldu.
YEŞiM: ha şöyyleee...

diyalog kısa geçti. sahne tekrar restorantı gösteriyordu. oradaki gördüğüm insanlar düzgün biri görünse de aslında öyle biri değilllerdi. neden dersek aralarındaki konuşmaya bir bakın, şok oldum resmen:

- bu et leziz, harika olmuş.
+ aynen, bir daha gelelim ve bunları yiyelim. üstelik iNSAN ETi yediğim etlerden daha tatlı oluyor.

satanist yeşim restorantı yamyam restorantına çevirmiş ve bir de kendisi gibi manyaklara insan eti yediriyordu. kebapçının restorantı bildiğin yamyam restorantına dönüştü...

sahne tekrar minik ve yeşim'i gösteriyordu. fakat yeşim'in yanında celal'in evindeki iki satanistler yine burada vardı. artık yeşim'in satanist olduğunu biliyordum. çünkü o SATANiST YEŞiM oldu. yine mi ayin yapacaklardı, yeşim miniğe emretmiş gibi birşeyler söylüyordu:

MiNiK: başka emriniz var mı?
YEŞiM: var!
MiNiK: ne istiyorsunuz?
YEŞiM: benim ne istediğimi biliyorsun değil mi?

konuşmalar dehşeti. minik kısa düşünceye kapılır. sonra ne yapar? belinden silahını çıkarır; kafasına sıkarak kendini intihar eder. ben de içimden "YOK ARTIK!" dedim. yeşim o sırada

- alın bunu, çizdiğimiz sembolün üstüne koyun, dedi.

ölen miniği yeşim'in iki satanist adamı miniği yerden alarak çizdikleri sembolün üstüne koyar. ben de sinirlenerek "YETER LAN!" deyip, o karanlıkta kumandayı aramaya başladım. kumandayı buldum. bir bastım, kanalı değiştirdim; kanalı değiştirdiğimi zannettim sevinsem mi ağlasam mı yine aynı sahneyi gösteriyordu. nereye bassam aynı dizi, aynı yayın, farklı kanal. sadece kanal isimleri değişikti. dizide hala ayin yapıyorlardı. bu sefer uydu menüsüne bastım, yine yanıldım. üç saniye sonra show tv ye geri döndü. dönse nolacak? hala aynı dizi awk. bu sefer uydu ve televizyonun fişlerini çekmeye başladım, nasıl da takılıysa çıkmadı. zorladım ama nafile. ellerim yoruldu, bu sefer tek çaresi televizyonu kırmaktı ya da devirmekti. televiyonu devirmeye doğru gidince ekrana birden YEŞiM bana doğru geliyordu. ben de korkudan geriye düştüm. sanki bana sesleniyordu YEŞiM:

- yayını değiştirerek benden kurtulacağını mı SANDIN?

sanki benimle konuşuyordu. korkudan hiçbir ses çıkaramadım. resmen bayılacaktım. yeşim bana aon konuşmasıyla beni yerden yere vurdu:

- BiZ BiTTi DEMEDEN BiTMEZ! dedi ve sahne birden siyahlaştı. bana kalmış tek çaresi bu lanet diziyi izlemek...