maçın sonucu 3-3 bitmişti ve çok üzülmüştüm 90. dakikada 2 gol birden yemiştik, moralinizi bozmayın dedi hoca kolum şişmişti lakin bir sonraki maçta oynamak istediğimi söyledim hocaya son gün karar veririm dedi, aynı gün istanbula geri döndük ayın 22 sinde kazakistan maçı vardı bu maçta bizi gerçekten yoracaktı , son maç izlanda ile oynanacaktı, otelde tedavim bitince maç günü son idmanda kendimi gösterdim hocadan forma istedim, iyi olduğumu söyledim ve kazakistan maçında gerçek anlamda hazır olarak sahaya çıkacaktım olimpiyat stadına gitmiştik maç saati yaklaştıkca heycanlanıyordum vede aklımda bu sefer sağlam duracağım kalemde dedim, 38. dakikaya kadar takım zor dayandı, köşe vuruşunda kafa vuran savunmacı 3 numara gölünü atmıştı kazakların, hoca toparlanın hemen diye bağırdı tribünde fazla kimse yoktu 44. dakikada beraberlik golünü bulduk , devre arasına moralli girdik ikinci yarı ise daha çok gol bulma arzusu ile çıktık, 2. yarıda net 2 tane pozisyon çıkardım köşe vuruşu dahil, maç 5-1 bitmişti ve kazanmıştık, hoca herkesi tebrik etti, maçtan sonra ise izlandaya uçmuştuk son maçtı kazanarak ülkemize dönmek istiyorduk, hoca herkesle tek tek konuşup kendinizi gösterin artık diyordu, izlanda zor bir takım değildi ama hava çok soğuktu , istanbul gibi değildi zor bir maça çıkıyorduk,

maç günü ilk 11 e girdiğimi söyledi hoca herkesi uyardı gol yiyince bırakmayın kendinizi sadece toparlanıp golü arayın dedi, maç başladı ilk yarı kıran kırana bir maç oldu, çok yorulmuştum, soguktan, 1 tane penaltı çıkarmıştım, bir yandan kar bir yandan soğuk 2. yarının başında gol yedik, takım ama vaz geçmiyordu 57 de golümüzü bulduk ve rahatladık, biraz zor bir maçtı ama çeviririz dedik, tamamen benim hatamdan oluşan bir penaltıya sebep oldum sarı kart gördüm, golü atan adam geliyordu penaltıya, gözlerine baktım ve topla aynı köşeye zıpladım, hızlı bir şekilde degajımı attım ilk pozisyonda golü bulmuştuk, maç 2-1 bitti ve biz kazanmıştık, uçakta hoca herkesi tebrik etti başarılar diledi, yanıma geldi o penaltıyı çıkarmasaydın oyundan alırdım seni dedi, şakasını yapıp gitmişti, tüm takım hatıra fotoğrafı çekilip , istanbulda vedalaştık, izmire gelince direkt olarak bornovaya gittim. hocamı aradım geldiğimi söyledim, nasıl geçtiğinden filan bahsettim, beni ayın 31 deki akçabat maçının kadrosuna alıcağını söyledi

trabzona geri dönecektim belkide çok süper bir şekilde orda bir futbol oynayıp kendimi ifade edicektim, telefonum çaldı açtım ama numara tanıdık değildi,

B: alo
+: fırat
B: efendim
+: e ben şey
B: kimsiniz
+: fırat biliyorum zor ama
B: söylesene hanımefendi
+: fırat ben senin kuzeninin arkadaşıyım
B: kim kuzenim hangisi
+: ertan
B: e ne oldu
+: senden bahsetti bana aranız limoniymiş
B: sadete gel ablacığım
+: lütfen bir konuş onunla çok pişman
B: size kolay gelsin bir daha ararsanız savcılığa veririm sizi,

telefonu kapattım şerefsiz amcaoğlu barışacakmış gibime bile değildi menejerim aradı böyle devam et dedi, meğersem maçları izliyormuş çok güzel çıkardın filan diye beni övüyordu, ayın 31 inde trabzona gittik akçabat maçında ilk 11 de oynadım maçı 3-1 önde zütürürken forvet ile çarpıştım, burnum kırılmıştı ve sakatlandığım bileğim yeniden burkulmuştu, burnumun kırılması sonrasında hastaneye gittik, doktor çok yoruldu, dinleneceksin dedi, 12 ayın 19una kadar düzelirsen oynarsın yoksa yatarsın dedi burnumdan ameliyat olacaktım , izmirde gerçekten de verilmiş sadakam vardı, izmire gidince hastane ile anlaştım, estetik değil sadece nefes almam için düzeltin dedim, izler önemli değil dedim, yarın ameliyat olucaksın dediler evime gittim,