yıl başı gecesini izmirde gecesi kral bir yerde güzelce eğlendik daha sonra geri sayımı otelde yapalım dedik, otele gittik, odada birlikte eylenirken telefonu çaldı, annesi rahatsızlanmıştı , onu hastaneye bıraktım yılbaşı gecesi böyle zehir olmuştu , sabaha kadar oturdum bütün olanı biteni düşündüm eğer bu kızın ailesi ile tanışırsam , durum ciddiyete binecekti, en azından sezonun sonuna kadar 2. plana koymayı düşündüm sedayı şimdi artık sadece forma giyip oyunuma dönmem gerekti, ve 2. devre şimdi başlıyordu, bu sene ne olacaksa olacaktı, 2. devre başlamıştı ve artık istediğimiz sonuçları alıyorduk, mart ayına kadar seda ile hiç sohbet etmedik sadece mesajlaştık 3 ayda 10 maça çıkmıştım ve sadece 2 sinde malup olmuştuk, buda bizim açımızdan gayet güzeldi ve bandırma sporun önünde güzel keyifli bir lig geçiriyordu takım, 10 maçta 6 gol yemiştim , eski görüntümden uzak bir performanstı ama galip geliyorduk, sadece takımın dışarda kazanma alışkanlığı kazanmıştı dile kolay bankasya birinci ligine playoff oynamadan çıkmamız için 6 maç vardı en az 4 galibiyet bizi şampiyon yapardı takımda çok ekgib vardı ve artık, kalemde devleşip kendimi göstermek istiyordum 2011 yılı gayet güzel geçiyordu benim, için seda ise annesi ile birlikte yaşıyormuş bana bu sefer çok ciddi bir şekilde ailemle tanış demişti ama , ben kariyerim için ondan vazgeçmiştim burnum randımana binmiş form tutmuştum, kalede güven veriyordum, sadece bir sıkıntı , ekgiblerimizin olduğu maçta zor toparlanıyorduk takımın geneli tecrübeliydi ama herkes para için oynuyordu ben ise kendimi gerçek bir kaleci olarak göstermek istiyordum,

4. ayın üçünde sarıyer ile içerde çok çekişmeli bir maç oynadık 4-0 gibi rahat bir sonuç almıştık gol attıkça taraftar çoşuyordu aklım fikrim trabzondaydı , orda oynamak istiyordum, menejerimle görüşüp takıma dönmek istediğimi bildiriyordum, artık ya trabzon yada yurt dışında oynayacaktım, gerçektende zor bir süreç beni bekliyordu ayın dokuzunda ise ankara deplasmanına hacettepeye konuk olduk 19 mayıs bana her zaman uğursuz gelirdi, bu sefer ise uğurlu geldi ve 1-3 gibi skorla evimize dönmüştük aklımdaki tek şey liği bitirmekti bu şekilde şampiyonluk gelicekti,

hafta içleri çok ağır idmanlar hafta sonları ise tamamen hazır olmak için kondisyon ve kaleci antrenörü ile çalışıyordum, kendi sahamızda koca eli maçı seyircisiz ve zor geçicekti en zor şartlarda oynamıştım, koca elini son dakikalarda bulduğumuz gol ile 2-1 yenmiştik hoca haftayaki 2 maça almayacağını söyledi , saygısızlık yapmadım ama nedenini bilmiyordum , kafamda bitirmiştim göztepeyi yeni sezonda burda kal deseler bile kalmıyacaktım, 5. ayın 8 ine kadar sadece idmanlara çıktım son maçımızdı şampiyonluk için liğin 2. si konumunda olan bandırmaya gidecektik , aramızda 1 puan fark vardı 18 kişilik kadrodaydım, ilk yarı o kadar zor oldu ki kalemize şut isabet etse belkide 4-0 olurdu çok pozisyonlar kaçırdı vede harcanan gollerden sonra 2. yarı oyuna ben girdim, zor olan şey, o taraftarlarına şampiyonluk hediye etmek isteyen bir takıma karşı oynamaktı 90. dakika 2-0 öndeydik , rakip forvet bana sataşıyordu, kornerden topa yükseldim aldım ama sırtıma vurmuştu , forvet bilerek yere yattım, hakem satine baktı, kalk devam dedi, yavaş yavaş kalkıp topu degaj diktim maç bitti, herkes bana koşuyordu, gollerden önce net pozisyonu çıkardım, ve takım üst lige çıkmıştı bende buruk bir sevinç vardı, menejerim kafasını kaldırdı, alkışladı beni artık klüpten ayrılacaktım, seneye nerde olurdum bilmiyordum.

maçtan sonra yanıma menejerim geldi tebrik etti beni yurtdışından tekliflerin olduğunu akşama yemekte değerlendirmemizi istedi kabul ettim artık para için oynayacaktım, bu sezon beni çok yıpratmıştı, trabzonspordan alıcaklarımıda almıştım, hiç sıkıntım yoktu, şimdi ise yolum nereye düşerse oraya gidecektim, duştan sonra direk arabama binip , bir restorantta menejerim ile konuşmak ve akşam yemeği için gitmiştik,