HADi LAN

Ölduk amk hadi

Nerde kaldı bu aq

devam ediyimmi beyler xd

Zeynep meraklı gözlerle bana bakıyordu. Sorun olmadığını ve izmir'e dönebileceğimizi söyledim.
Kendisi de konuşmak istedi, Melis'in istemediğini söyledim.
izmir'e gitmek için yola çıkmıştık. Zeynep evin boş olduğunu istersem gelebileceğimi söyledi.
Bende fırsatı kaçırmayıp kabul ettim. Uzun bir yolculuktan sonra eve vardık. ikimizde heyecanlıydık. Eve girdiğimizde öpüşmeye başladık ve salona geçtik. Salona girdiğimiz anda şok olduk. Zeynep'in babası gözlerimizin içine bakarak yannanını okşuyordu...

beyler ne bağırıyosunuz amk adam gelmiyor eğlenelim dedim

--spoiler--
ben gidiyorum amk
--spoiler--

Gel hadi panpa özledik

Şu amk melisi gene geldi aklima hasta huur koycakrin ardi ardina laflari huura kendini kemircekti serefsiz huur

Geldim beyler geldim. Hikayeme verdiğiniz desteklerinizden ötürü birkez daha teşekkür ediyorum sizlere ve başlıyorum..

Bekleme salonundaki bir sandalyenin üzerine çöktüm. Zeynep yanıma gelmiş, hiçbir şey söylemeden ellerini omzuma koymuştu. Ellerini omzumdan aldım. Yanımdaki sandalyeye oturttum ve oyunun sonuna geldiğimizi söyledim. Artık o oyunun izlerini hafızamdan tamamen atacağıma söz verdim. Varlığımın yegane amacı Zeynep olacaktı. Zeynep'i mutlu etmek, gelecek güzel günlerin hayalini kurmak ve önümüzdeki hayatı birilerinin bakışlarından uzakta yaşamak iyi olacaktı.

Doktora, içeride geçen konuşmaları anlattım. Zeynep'de dinliyordu. Ağlamasına engel olamadım. Ağla Bu mutsuzluktan ötürü son ağlayışın olsun.

Doktor, artık burada yapabileceğimiz bir şeyin olmadığını, bir süre daha ilaç tedavisine devam edeceklerini, eğer şanslıysa 1-2 yıl içinde bu hastalıktan kurtulabileceğini söyledi. Hastahane kapısından tam çıkacağımız sırada tanıdığım bir ses çınladı kulaklarımda.

Sana attığım her tokat, attığım her yumruk için özür dilerim Genç

arkamı döndüğümde gördüğüm kişi hepinizin tahmin edebileceğiniz üzere, Haydar bininden başka birisi değildi. Zeynep koluma yapışmış, kötü bir şey yapmamın önüne geçebileceğini düşünmüştü.

Zeynep'e döndüm...

Hadi gidelim... Doktorun da dediği gibi, burada yapabileceğimiz her şeyi yaptık.

hosgeldın panpa

Otogarda, Zeynep'i bir banka oturtturup, biletleri tek başıma almak istediğimi söyledim.
Hiçbir şeyden habersiz beklemeye başladı. Otobüs gelene kadar bekledik.izmir yazıyordu önünde. O yüzden bir şey anlamamıştı. Otobüsteki koltuklarımızda oturmadan önce ise muavine sürprizimden bahsetmiş, listeye şehrimizi ve ineceğimiz durağı yazdırtmıştım. Günün yoğunlundan ve başındaki düşüncelerden sıyrılıp da muavinin bizi neden es geçtiğini düşünmemişti bile.

Sıradağlar bıraktık ardımızda, bazen deniz üstünde bazen karada son hızla... Ve şehrime vardık.
Bizim için son durak dedim. Burada iniyoruz.

Hala bir şey anlamamıştı...

Dün sen uyurken, seni ailemle tanıştırma fikri geldi aklıma. Sabahın erken saati de olsa babana telefon açtım ve fikrimden bahsettim. Önce kabul etmemek yönünde diretse de bana emanet olduğunu, başına hiçbir işin gelmeyeceğine dair sözlerimden sonra kabul etti.

Bu haber günün bütün stresinden sıyrılmasına yetti. Her gelişimde tek başıma indiğim duraktan el ele indik, otogardan eve tek başıma yürüdüğüm sahil yolunun kasvetli havası yoktu şimdi.

melis once zeynevi sonra kendini vuruyor beyler başım sağolsun kardeşim tekrardan bu yıl 3. yılı vefatlarının

panpa partlar ilaç gibi geliyo, devam ett

Okumadan veriyom şukunu

Aileme haber vermediğimden ötürü beni görünce çok şaşırdılar. Zeynep'i dışarıda bırakmıştım.

Size sürpriz yaptım. dedim. Ayrıca çok sevdiğim bir insanı da getirdim yanımda.
Zeynep'e işaret ettim geldi. Annemin ve babamın elini öptü samimiyetle. Onlar olanların hiçbirini bilmiyordu. Zeynep'i görünce çok sevindiler. Kim olduğunu öğrenince daha çok sevindiler.

Yoldan geldiniz. Açsınızdır çocuklar. dedi annem. Size bir şeyler hazırlayayım

Zeynep yardım etme teklifinde bulunduysa da annem, yol yorgunu olduğumuzdan dolayı kabul etmedi. Zeynep ve annem arasında görülmeye değer bir düello meydana geldi. Babamla ben gülmekten kendimizi alamadık. Onlar da gülüyordu. Düellonun galibi Zeynep olmuştu. ikisi mutfakta, biz babamla salonda dedikodu yapmaya başladık.

Ne yaşanmışsa yaşanmıştı ve zaman onları geride bırakmıştı. Üstelemenin, akla getirip kedere kapılmanın hiçbir mantıksal yaşamı yoktu.

Geçmişi gelecekte yaşamın hiçbir mümkünatı yoktu. Ve gelecek anlardaki kararlarımız sayesinde vücuda geliyordu. iş bu yüzden anı doyasıya yaşamak, her salisesinden keyif almak gerekliydi.

Panpa soylesene su izmirde denize karsi cok kalabaligin olmadigi icebilecegimiz bir yer

Bu hayatta sevdiğim iki kadının ellerinden çıkan enfes yemekleri mideme indirirken tatlı bir sarhoşluğa kapıldığımı hissettim.

Melis'in sözlerini düşündüm. Ne demişti Melis?

Kötü bir oyuna giriştim. Ama benim bu kötü oyunum iki kalbi güzel insanı birbirine bağladı.

Haydar Bey'den dayak yediğime de şükrettim. Onun dayağı Zeynep'i bana getirmişti.

Yemekten sonra annemi oturttu Zeynep' bulaşıkları yıkamaya başladı. Bir de çay demlemiş. 4 bardak çay içiyorduk. Dördü de normal..

Kardeşim vardı birde. Neden anlatmıyorum diye merak edenleriniz olmuştur mutlaka.

Kardeşim yeni nesillerin kendini ifade ettiği üzere Gamer dı beyler. Bütün hayatı internet kablosunun yetişebildiği yere kadardı. Sabah uyanır bilgisayarın başına geçer, okuluna gider gelir tekrar bilgisayarın başında gecelere kadar oyun oynardı.

Hadi spoiler vereyim. Merak etmeyin lan bu sitede dolaşmıyor. Dolaşsa da ben bilmiyorum.

Çaylarımızı içtikten sonra Zeynep odamı görmek istedi. Kitaplığımdaki kitaplar aklını başından almıştı. Demek demişti. Bunlardan kopya çekiyorsun.

Belki ileride bu kitaplar ortak kütüphanemizde yer alır. dedim.

Gülmeye başladık. Birkaç kitabı eline alıp altına çizdiğim yerleri, ne zaman okuduğuma dair düştüğüm notları okumaya başladı.

Daha sonra içeriye, ailemin yanına geçtik yeniden.

Annem evlendirme programlarından birisini açmıştı. Zeynep yanına oturdu ve birlikte programı izleyip yorumlar yapmaya başladılar.

Biraz hızlı ol be panpa çok yavaşsın 10-12 dk da bir part atıyon