izmirde yaşadığım pelin hikayesi

iyi bakalım devam ediyorum. bir yemek yiyip geleyim. yarım saat yaz yaz yoruldum.

devam ediyorum kaldığım yerden. ne diyordum gözlük aldım. he, gittim abi izmirde bir cafeye. tek başıma orada çayımı yudumluyorum. gözümde çakma ray-ban gözlük. kimse kafasını çevirip de bakmadı. şekli birazcık daha değiştirmek istedim. gittim bir giyim mağazasına kendime kıyak bir tişört güzel bir pantolon falan aldım. iyi kombinledim. eski kıyafetleri de çöpe attım. elimde fazlalık olacaktı ve imajımı bozacaktı.

tekrardan başladım kız avına. gene bindim metrolara falan. evet, etkisi olmuştu. çok olmasa da gene dikkatli dikkatli beni süzenleri yakaladım. nasıl mı yakaladım? bu otobüste camın yansımasından kimin bakıp bakmadığını anlayabiliyordum. ama sadece bakıyorlardı. yani yanıma gelip kimse sohbet etmek istemezdi. ben gitsem gene terslenebilirdim. anlarsınız işte. bir kıza sadece güzel olduğu için baktığınız zamanlar olur. ama onunla sevgili olmak istemezsiniz gibi gibi...

o günler eskide kaldı diye düşünüyorum şayet izmir artık eskisi gibi rahat bir şehir değil. sen yine de anlat dinlemedeyiz panpa