izmirde otobüse sakallı bir amca bindi

adamın sakalları uzundu. gören 40 yıllık yobaz derviş sanar adamı. gayet medeni şekilde otobüste sıraya girdi.

amca yardım edeyim mi dedim. ingilizce bana "i cannot speak turkish" dedi. şaşırdım

"where are you from uncle long beard" dedim. "from canada" dedi. meğer kendisi bir profesörmüş ve egede bir konferansa gelmiş. olaylar bundan sonra başlıyor.

adam otobüse bindi tüm izmirliler şaşkınlık içinde bakıyordu. önlerden kızı ile binen bir kadın "burası türkiye cumhuriyeti efendi böye gezemezsin" dedi. adam hiç bir şey anlamamışçasına baktı ki zaten anlamıyordu. "kızım şu adama haddini bildir" dedi yanındaki kızına.

kızı hemen ayağa kalktı üstündeki elbiseleri çıkarıp iç çmaşırı ile otobüsün direklerine sürtmeye başladı. sonra amcaya bir de kucak dansı çaktı. "ya bu kızımı gibersin yada şehrimden gidersin bey amca dedi"

ben de ambiyansı bozmamak adına çaktırmaım yabancı olduğunu. adamın kulağına tercüme ettim. bizim yaşlı hınzırın gözleri parladı. aldı hemen oracıkta o izmirli kızı zütünden hunhaarca bi güzel gibti.

adam kızı otobüste giberken biz de hep bir ağızdan 10. yıl marşını okuduk. öyle bir senkron o kadar güzel oturdu ki adamın boşalması ile "türk önde türk, ilerii" cümlesi aynı anda geldi.

kadın hemen kocasını ve oğlunu arayıp bu güzel icraatını ve kızının başarısını paylaştı.

daha sonra istiklal marşı okuyup 1 dakika saygı duruşunda bulunduktan sonra otobüs harekete geçti ve evlerimize dağıldık.