Beyler öncelikle her türlü soruya açığım. Doğum yeri bulgaristan, 2 yaşından beri izmirdeyim her yerini bilirim yaşım 22 evet başlıyorum.

Uyuşturucu ile ilk olarak yaşadığım semtte karşılaştım. Çok havalı falan görünürdü o zamanlar. Öncelikle semtin belli başlı kekolarından 1-2 meşe esrar alarak yanında tuborg kırmızıyla başladım. Yalnız yaşayan arkadaşımın evinde her gün makara gırgır eşliğinde bongumuz kaynıyordu. Daha sonra semtteki tüm müptezellerle yavaş yavaş tanıştık içli dışlı olduk. 1 günde 15 tane şeker içen arkadaşlarım oldu. Kuruçay, tepecikteki bir mahalle ismidir. Romanlar orada bu işleri kontrol eder. Mahalleye girdiğiniz an can sağlığınız tehlike altındadır. Her an cüzdanınıza, ceketinize ayakkabınıza, esrarınıza hapınıza çökülebilir. Orada tezgahlar vardır. Adamlar kendi evinde oturtup içirir ve satarlar. Yalnız kuruçay da hap ve esrar dışındaki maddeler çok zor bulunur. Kubar, tozlar, taş veya bonzai, jameika bulunmazdı. Sadece 1 tezgah hariç. Biz oraya gider her zaman cengo dayımızın tezgahında otururduk. Kendisi 70li yaşlarda her daim rojlu bir amcamızdır. Sohbetine, hikayelerine doyum olmaz ve milliyetçi biridir. Aslen roman değildir kendisi. Oğlu pompalı ile 13 kişinin hayatına son vermesiyle içerdedir ve orada ünlüdür. Adını kimse bilmez lakabı ise Tom Abi dir. Kuruçay'a herkes mahalle der. Zaten izmir'de 5-6 tane mahalle vardır. Hepsinin yollarında ayak izlerim bulunur. Biz 1-2 yıl boyunca semtimizde esrarımızı içtik. Çoğu kişi bizim içtiğimizi bilirdi. Çevre semtlere kadar etiket olmuş ve o semtlerin müptezelleriyle kanka olmuştuk. Çevre genişleyince mahalleye gitmeye başladık. Her şey normal giderken birgün cengo dayımızın tezgahına değilde bir başka arkadaşın tavsiyesine uyarak Kuruçay'daki yokuşun sonundaki hüso dayının tezgahına gittik. Burası jameika içilen tek yerdi o gün ölümden döndük ama içtiğimiz için değil. içerideki tezgah sahibinin yüzünün yarısı yanık olan kimyasal içmekten beynini kaybetmiş oğlu yüzünden.