rezerve

izmir ve hikayede hala sakso yok devam etme kappaaa

res 55.e

Güzel gidiyosun park ettim

Beyler hikaye çalıntı aha bu da linki
http://www.incisozluk.com...BCniversite-hayat%C4%B1m/

Bu burada dursun @3'e katılıyorum
EDiT: Devam et amk bu arada mekanlar hakkındaki izlenimler doğru

Rezerved

Rez alayim

Rezerved 3

Konak sahiline vardık. Masmavi Ege Denizi ve tepesinde o denize renk veren gökyüzü ve yanımda ellerimi sımsıkı tutan Melis muhteşem bir ahenk oluşturmuştu. Kordon insanlarla dolup taşmıştı. Bigiblet süren insanlar benim şehrime nazaran oldukça fazlaydı. Büyükşehir Belediyesi'de bu tutkun insanları düşünmüş güzel bir bigiblet yolu yapmıştı. Bu şehrin insanlarına dair ilk izllenimim insanın insana verdiği değer ve gösterdiği saygının bir hayli fazla olduğuydu.

Melis tekrar gözlerini üzerime dikti ve Sana bir sürprizim var dedi. Ne olduğunu sorduysam da söylememek konusunda ısrar etti. Zaten zamanın bütün yıpratıcılığına rağmen dimdik duran saat kulesinin önüne geldiğimizde konumumdan tersi bir istikamete doğru dönmemi istedi. Döndüm. 3 kişi yüzünde gülücükler taşırarak bize doğru geliyordu.

Biri Melis'in kardeşiydi. Diğerleri de eski mahalle arkadaşları...

Samimi kızları hepsi. Beni tanımaya çalıştılar ve Melis'in anlattığı kadar var olduğunu söylediler geleneğin buyurduğu üzere.

Zehra ( Melis'in kardeş) birbirimize çok yakıştığımızı söyledi
diğerleri buna katıldı.

Zeynep ( Arkadaşlarından biri ) şaka yollu olarak genç aşıkları rahat bırakacaklarını. Sadece benimle tanışmak için geldiklerini söyledi. Deniz tarafından Karşıyaka Vapurunun kulak tırmalayan, aynı zamanda ben buradayım size şahidim diyen sesi duyuldu.

iyi iyi

Rezerve

Eshot'a bindik birlikte. Eski bir otobüstü. Bugün nerelere gideceğimizi özetledi. Planı zaten biliyordum ama onun dudak kıpırtılarının eşliğinde birkez daha dinledim. ilk durağımız Konak Saat Kulesi'ydi...

Gözlerimiz birbirlerine kenetlenmişti. Otobüse binen yaşlı amcalar ve teyzelerin bakışlarını hissedebiliyordum fakat ortada ayıplanacak bir şey yoktu. Nitekim 60'lı yaşlarda olduğunu tahmin edebildiğim bir amca Yavrularım.Ne de güzel bakıyorsunuz birbirinize dedi. Melis'in yanakları kızarmıştı. Benim de aynı durumda olduğumu tahmin edebiliyordum. Midemde bazı cisimler yer değiştiriyor gibiydi.

Otobüs fuarın önüne geldi. Melis vaktimiz kalırsa buraya girebileceğimizi söylediğinde ellerini her zamankinin aksine biraz daha fazla sıktım. Melis. Seneye ne olursa olsun bu şehirde üniversite kazanacağım. Bu benim Melis'e verdiğim ilk sözdü. Ve tutacağımı biliyordum.

Melis'in söylediği yere doğru koşturmaya başladım bu sefer. Ve gördüm onu. Reklam tabelasının önünde ellerini kavuşturmuş heyecanlı bakışlarla etrafı tarıyordu. Üstünde pembe bir kazak, kot pantalon sarı- lacivert bağcıklı ayakkabıları ve mavi çantasıyla muazzam gözüküyordu. Orada düşüp yığılabilirdim. Ama daha iyi bir şey yaptım. Ona doğru hızlı adımlarla ilerledim. Omzuna dokundum. Bana doğru döndüğümde sımsıkı sarıldım ona. Bir annenin yavrusuna sarılması gibi, bir çocuğun oyuncağını almaya çalışan başka bir çocuğa oyuncağı bırakmamak için o oyuncağa sarılması gibi, dünya kayıp giderken avuçlarında dünyaya sımsıkı sarılmaya çalışan çilekeşler gibi sımsıkı sarıldım. Bir daha bırakmamak üzere sarıldım. Kaç dakika öyle kaldık bilmiyorum. Yüzüne bakmayı akıl edebildim. Hala sarılmış bir şekilde kafamı hafif geri çektim ve o çekiğimsi gözlerine baktım. Ne ışıltısından bir şey kaybetmişti o gözler ne de umudundan parçalar...

Melis, seni çok özlemişim. diyebildim güçlükle. Hopotis, seni çok özlemişim diyebildi güçlükle.

Elini ver bana dedi daha sonra. Ve benim merakla verdiğim ellerimi tarihi bir eşyayı kırkmamak istercesine dikkatle aldı. Kendi avuçlarına yerleştirdi. Bu eller bugün hiç ayrılmasın dedi. Gözlerimden süzülen mutluluk gözyaşları eşliğinde Ayrılmasın dedim.

Ne kadar yalanda olsa guzel anlatiyorsun biladerim

Şuraya park edeyim

Nedense herkesin üniversite hayatı izmirde amk

Her neyse bir şekilde orayı buldum ve beklemeye başladım. Kalbim bağımsızlığını ilan etmiş, saçlarım yeni bir anayurt aramak istercesine avuçlarıma gelmeye başlamıştı. O zaman farkettim ki saçlarım felaket bir şekilde yağlanmıştı. Tavaya sürsen birkaç aylık kızartma yağı çıkardı o derece yani. Koşturarak otogardaki kuaförlerden birine girdim. Saçı yıkamasını ve fön çekmesini söyledim. Ulan adam saçı yıkadı fön çekti daha sonra da sprey ve wax sürdü ama benim saçı görmeniz lazım. Bileğimden dirseğime kadar dikilmiş. Kelimenin tam anlamıyla apaçilere dönmüştüm.
Abi ne yaptın sen? dedim.

- ne yapmışım
+ abi apaçiye döndürmüşsün beni
-ne apaçisi lan?
++ abi ne apaçisi olur mu baksana saçlara
- ne varmış saçında mis gibi oldu işte.
+ abi bırak yıka şu saçları tekrardan fön filan istemiyorum
- yıkarım ama parasını ayrı alırım

gibtir ulan yavşak herif bu yaptığının parasını da vermem sana diyecektim ama taktir edersiniz ki diyemedim. Melis'i bekletmek istemiyordum. Adam saçları tekrardan yıkadı. dıbına koduğumun çocuğu şampuandan bile bir kere sıktı. Ona rağmen 20 lira para aldı.

Okuyacam rez

Siparişlerim geldiğinde önce çayımdan bir yudum aldım. Boyoz avuçiçi büyüklüğündeydi. Ufak bir ısırığın ardından tadını test etmeye başladım. Enfes bir şeydi bu boyoz dedikleri.. iki tanesini kaşla göz arasında mideye indirmiş, açlığın da vermiş olduğu iştahla 2 tane daha sipariş ettim. Melis'den mesaj geldiği halde telefonu elime alıp bakamadım.

Beyler size izmir hakkındaki ilk tavsiyemdir. Şayet yolunuz bir şekilde bu şehre düşerse boyoz yemeden, hatta yanınıza yolluk olarak almadan ayrılmayın. Arkanızda büyük bir pişmanlık bırakırsınız benden söylemesi...

Boyozları yedikten sonra zevk sigarası yaktım. Ve elim telefona uzandı.

Ben 10 dakika sonra otogardaolacağım. Oradakii insanlara sorMom Otel'in önünde buluşalım'' yazıyordu mesajda. Uludağ'daki Beceren Otel'den sonra kulağıma garip gelen ikinci saçma isimdir Mom Otel. Koduğumun içsest sermaye sahipleri sizi...