izlediğim tüm o filmlerin içindeyim şimdi

Hani panpa

devam etmiyo bu dıbına kodum

Hadi lan

Devamm panpa

beyler işlerim var biraz, bu gece yazamayacağım kusura bakmayın.

TWD ve ben efsaneyim karşımı bişey heralde oknuru lan :D

devam et panpa

güzel panpa da aylak felan deme şimdi twd özentisi felan derler direk zombi de gir olaya.

Suku panpada biraz daha yazsan olmami

bu gece de bu kadar beyler.

Markete girdiğimizde tam da aklımdan geçen şeyleri görüyordum.
Evet içeri girilmişti, fakat çok az şey alınmıştı.
Bizi hayatta tutabilecek kuru gıdalar, konserveler, içecekler, abur-cuburlar hala duruyordu. Hemen alabildiğimiz kadarını alıp arabaya doldurduk. Bagajda yaklaşık 1 aylık yiyeceğimiz vardı.
Tam hareket edecektik ki aklıma sigara geldi.
Ben kaç gündür sigara içmiyordum?
Marketin içi sigarayla doluydu ve parayı da düşünmek zorunda kalmıyorduk.
Hemen uzun bir süre yetecek kadar sigara aldım yanıma.
Benzin sorununu halletmeliydik. Çünkü çok işimize yarayacaktı benzin. yaklaşık 4 km ileride bir benzinlik vardı, iki ilçenin arasında tenha bir yerde kaldığı için orada benzin olabileceğini düşündüm.
Gittiğimizde haklıydım, vardı. Arabanın deposunu doldurduktan sonra etraftan bulabildiğimiz kadar pet şişe veya bidon bulmaya çalıştık.
Çok dikkatli olmalıydık çünkü her an bir köpek bize saldırabilirdi.
Belki de başka bir şey…

Yavaş adımlarla kapıya doğru ilerlerken içeriden havlayarak çıkan köpek ani bi şekilde geri çekilmeseydim kafamı ısıracaktı.
Geri çekildiğimde köpek boşlukta kalmıştı. Refleks olarak semih, köpek havaya zıpladığı anda sopayla suratına vurmuştu ve şu anda yerde acı içinde kıvranıyordu.
Yanına yaklaştığımızda semih sopayla köpeğin başına vurmaya devam etti.
Ölmüyordu fakat ayağa da kalkamıyordu, baya hasar almıştı. Köpeğin bacaklarına vuruyordu, kırıldığı için ayağa kalksa bile bize zarar veremezdi. En azından yavaş olacaktı.
Semih’i güçlükle durdurdum.
Köpek artık neredeyse ölüydü. Sopa kan içindeydi…

arabaya bindikten sonra hareket ettik. Köpekler pişimizden geliyorlardı fakat biraz ilerledikten sonra geri döndüler.
ilk önce okulun önünden geçtik.
Olaylar hafta sonu olduğu için okulda kimse yoktu. daha sonradan da içeri girmeyi kimse düşünmemişti. Zaten bu çevrede çok az insan vardı normalde.
Okulun hemen yanındaki marketin önünde durduk. Camlardan iyice dışarıyı kontrol ettik ve etrafta hiç köpek yoktu. güvenli olduğundan emin olduğumuzda arabadan indik.
Marketin kapısı açıktı. Buradan birileri bir şeyler almıştı fakat dışarıdan gördüğüm kadarıyla epeyce yiyecek vardı içeride…

devam panpam

bu gecelik bu kadar beyler.
yarın gece devam edeceğim.

Sabah olduğunda çalışmaya başlamalıydık.
Gamze’yi evde bıraktım çünkü hem ev işlerinde melek teyzeye yardım etmesi gerekiyordu hem de artık tehlikede olmasını istemiyordum.
Engin abi de evde kaldı, evdekilerin başında durması gerekiyordu.
Semih’le birlikte elimize iki sopa alıp sessiz bir şekilde evden çıktık ve arabayı bıraktığımız yere doğru yürümeye başladık. Sahile yakın sokaklardan köpek sesleri geliyordu fakat şimdilik bize az da olsa uzaklardı.
Arabaya doğru yaklaştığımızda sokağın diğer ucundan havlayarak bize doğru koşan bir köpek gördük. Paniğe kapılmamalıydık. Hemen arabaya doğru koşmaya başladık.
Bunun planını daha önce yapmıştık, anahtar çamurluktaydı, onu alabilmem için semih’in köpekleri bir şekilde oyalaması gerekiyordu.
Ben arabaya daha yakın koşarken semin biraz daha açıktan koşup köpeği üzerine çekmeye çalışıyordu. Arabaya yaklaşır yaklaşmaz kendimi yere attım ve tek hamleyle anahtarı yerinden aldım.
Kapıları açıp arabayı çalıştırdığımda semih’in arabaya doğru koştuğunu gördüm. Hemen yandaki kapıyı açıp ona doğru sürmeye başladım arabayı.
Semih kendini içeri attığı sırada köpek onu pantolonunun paçasından yakaladı.
Semih yorgunluğun da vermiş olduğu hisle koktuğunu fazlasıyla belli ederek bağırıyordu. Ona diğer ayağıyla köpeğe tekme atmasını söyledim.
Bunu yaptığında köpekten kurtuldu ve kapıyı kapattı.
ikimiz de nefes nefese kalmıştık fakat artık güvendeydik…

http://imgim.com/14528425klsf%C5%9Fsf.jpg

Bir şeyler yedikten sonra gece boyunca ne yapacağımız hakkında konuşup durduk.
Herkes fikrini söyledi. Çünkü bundan sonra bir süreliğine de olsa birlikte yaşayacaktık.
Alacağımız her karar bizim için çok önemliydi.
Yalnızca gündüz hareket etmemiz gerektiğini zaten biliyorduk.
Köpekler için şimdilik alabileceğimiz tek önlem arabayla dolaşmaktı.
Benzin sıkıntı yaratabilirdi. Öncelikle yiyecek ve benzin bulmalıydık.
Tüm bu kararlardan sonra derin bir uyku çekmek için odalarına çekildi herkes.
Melek teyze gamze ve beni sevgili sanmıştı, çift kişilik yataklı odayı bize vermişti.
Odaya girdiğimizde gamze’nin durumdan rahatsız olabileceğini düşünüp hemen lafa atladım ve yerde yatmak istediğimi söyledim.
O da itiraz etmedi.
Tüm gece dışarıdan gelen sesleri dinlemekle geçti.
Bu seslere alışmıştım ama yine de her duyduğumda içimde oluşan ürpertiyi engelleyemiyordum…

Sen yaz biz okuruz panpa suku

hava kararırken birbirimizi daha yakından tanımaya çalışıyorduk.
Biz yaşadıklarımızı anlattık, onlar dinlediler.
Onlar çevrelerinde olanları anlattı, biz dinledik.
Daha önce hiç köpeklere rastlamamıştık. O kadar yer gezmiştim ama hiçbir hayvana denk gelmemiştim.
Bunun nedenini merak ediyordum ama çokta önemsemiyordum. Meğerse önemsemeliymişim.
ilk zamanlar hayvanlar ortalarda yokmuş. Bu durum onların da dikkatini çekmiş.
Olaylar başlayınca hayvanların daha ıssız bölgelere kaçtığını, sonra bir şekilde hastalığın onlara da bulaşıp geri geldikleri düşündük. Bu doğruydu. Tam da böyle olmuştu ve artık daha da tehlikeli olmuştu sokaklar.
Dikkatimizi çeken asıl şey köpeklerin gündüz dışarıda dolaşmasıydı.
Aydınlık veya güneş onları etkilemiyordu.
Tek dileğimiz aylaklar için bu durumun gerçekleşmemesi idi…

Devam et panpa