1. 76.
    0
    up up up
    ···
  2. 77.
    0
    rezerved devam panpa çok güzel
    ···
  3. 78.
    0
    up up up
    ···
  4. 79.
    +2
    Önce arabadan inmedim, uzaktan baktım ona. Sağlıklı görünüyordu.
    Hemen arabadan indim, o da bana doğru geliyordu.
    Yanıma gelir gelmez bana sarıldı ve dualar etmeye başladı.
    içimde oluşan garip duyguya engel olamıyordum. Hiç tanımadığım, daha önce görmediğim bu adama ben de sarıldım.
    Kimsin sen, ne işin var burada tek başına diye sordum.
    Adı Umut’tu. Bu olaylar ilk çıktığında yazlıklardan birine girip saklanmış.
    ilçe merkezinden gelen seslerden ve yükselen dumanlardan korkup oraya hiç gitmemiş, orman içinde yürümeye başlamış.
    Geceleri ağaçların üstünde uyumuş.
    Anlattıklarına göre orman daha güvenli, çünkü onlar şehirlerde bir yerlerde…
    ···
  5. 80.
    0
    rezerved
    ···
  6. 81.
    0
    ne anlatıyo la bu ?
    ···
  7. 82.
    0
    sen yazma huur analı
    ···
  8. 83.
    +2
    Kendimi tanıtıp başımdan geçenleri ve nereye gittiğimi anlattım ona.
    Benimle gelmek istediğini, elinden gelen her türlü yardımı yapmaya hazır olduğunu söyledi.
    Benimle gelmek için adeta yalvarıyordu.
    Zaten o bunu yapmasa, benimle gelmesi için ben ona yalvaracaktım…
    Yeni biriyle tanışmış olmanın verdiği heyecanla yolumuza devam ettik.
    Çok acıkmıştı, bir şeyler yedi.
    Yol boyunca konuşmaya devam ettik.
    Olanlardan konuşurken etrafımızdaki kaza yapmış araçlara, yerlerde duran cesetlere bakarak devam ediyorduk yolumuza.
    Artık iki kişiydik…
    ···
  9. 84.
    0
    up up up
    ···
  10. 85.
    +3
    yazar burada walking dead ile i am legend ı bitleştirip türkiyeye uyarlayarak anlatyor
    ···
  11. 86.
    0
    ne güzel işte amk up up up
    ···
  12. 87.
    +2
    Birkaç saat sonra izmir’e girmek üzereydik.
    Yol boyunca uzun uzun konuşup birbirimizi iyice tanımıştık.
    Planlarımıza göre kampa sığınacaktık önce, sonra ailelerimizi bulacaktık.
    il merkezine yaklaştıkça yolda ilerlemek zorlaşıyordu çünkü her yer araç doluydu.
    Biraz daha ilerledikten sonra durmak zorunda kaldık. Önümüzdeki binlerce araç öylece duruyordu. Kimileri yanmış, kimileri kaza yapmıştı.
    Asıl dikkatimizi çeken araçların önündeki kargaşaydı. Büyük bir ihtimalle bir araç patlamıştı ve ondan sonra trafik daha da ilerlememişti.
    Arabadan inip önümüzdeki arabanın üstüne çıktık ileriye doğru bakmak için.
    Gerçekten gidecek hiçbir yol yoktu. Ve burnumuza gelen ceset kokusu dayanılmaz derecedeydi…
    ···
  13. 88.
    0
    up up up
    ···
  14. 89.
    0
    up up up panpa
    ···
  15. 90.
    +4
    Yanımıza birkaç malzeme alıp yürümeye karar verdik. Saat henüz erkendi ve vaktimiz vardı.
    Karanlık olmadan ulaşabilirdik kampa, yeterince yaklaşmıştık zaten.
    Fakat içimdeki düşünce rahat bırakmıyordu beni.
    O kamp gerçekten varsa ve şu anda sağlamsa bu araçların hali ne böyle.
    Bu cesetler, bu kargaşa neden olmuş.
    Arabayı daha sonra gelip bulabilme ihtimalimize karşı kenara, sağlam bir yere park ettik. Anahtarını sol ön çamurluğun içine sakladık.
    Bagajda fazlaca yiyecek ve içecek malzememiz kalmıştı ama onları yanımızda taşıyamazdık.
    Artık neredeyse hurda haline gelmiş bu araçların, yer yer gördüğümüz cesetlerin ve bu dayanılmaz kokunun arasında ilerliyorduk…
    ···
  16. 91.
    0
    Yaz panpa yaz
    ···
  17. 92.
    0
    up up up
    ···
  18. 93.
    0
    silah bulun tüfek falan
    ···
  19. 94.
    +4
    Şehir merkezine geldikten sonra etrafta askeri araçları daha sık görmeye başladık.
    Saat epeyce ilerlemişti ve bizim kalacak bir yer bulmamız gerekiyordu.
    Binalara girmeye korkuyordum, markette yaşadıklarım aklıma geliyordu. Ama yapmak zorundaydık.
    Meydana bakan bir binaya girdik Umut’la birlikte.
    Onun elinde sopa, benim elimde bıçak merdivenleri adım adım çıkmaya başladık.
    Benim aklımda tabii ki yine en üst kat vardı.
    Beş katlı binanın en üst katına çıktık, dairenin kapısı açıktı.
    içeride birileri olabilirdi, sessizce içeri girdik ve evi kontrol etmeye başladık.
    Neyse ki içeride kimse yoktu. dış kapının önüne yemek masasını, onun önüne de koltuğu dayadık ve artık güvendeydik…
    ···
  20. 95.
    0
    up up up
    ···