iz bırakan kitap cümleleri

tüm bu şimdi görüyorsun şimdi görmüyorsun uzayzaman sahtekarlığına, tüm önermeler ve yanlış yönlendirmelere, tüm kuramlar ve yasalar ve bize aslında olmadığımız kişiler; havai fişekler evreninde yer alan çarkıfelek bir galaksinin kesintisiz nükleer patlamalar çevresinde sonsuz spiraller çizen bir düzine gezegeninden biri olan küresel taş eriyiğinin soğumaya yüz tutmuş yüzeyinde iki ayak üstünde yürüyen yaratıklar olarak davranılmasına rağmen, maskelerimizin gerisinde, hiç doğmamış ve hiç ölmeyecek bitimsiz ve ebedi tek ilke yaşam'dır ve gerçek ben, sönmeye yüz tutmuş ateşlerle değil,o tek gerçekle birlikteyim.

bir yuvaya olan azıcık inancıyla bizler, antik zamanların yıldızlara yayılmış uygarlıklara inanç duyan yabancı türleri, ölümden sonraki yaşamın ve daha öte düşlerin boyutlarının ruhsal yaratıkları; hepimiz içten içe sembollerde boy gösteriyoruz,her birimiz ölmeyen gerçek'in anlık parlaması ve kıvılcımlarıyız.

Hipnozcu - Richard Bach

"Ama bana sorarsanız, birçokları içip sarhoş oluyor diye, şarabı yasaklamak yanlıştır, fazla kaçırılan şeyler hep iyi şeylerdir."

"Nasıl oluyor da insanı mutlu eden bir şey aynı zamanda yıkımının da nedeni oluyor?"

“Canavarlar cehenneme gidecekmiş; cehennem yaptıkları kötülüğü, mahvettikleri hayatı geri getirebilir mi?”

Ne güzel gülüyorsun Andre ! Oysa çok gülenlerin yüreğinde keskin bir acı saklıdır...

aşkın hiçbir sıfata ve tamlamaya ihtiyacı yoktur.
başlı başına bir dünyadır aşk.
ya tam ortasındasındır, merkezinde,
yada dışındasındır, hasretinde...

arabanın bagajında bir ölü var
direksiyondaki cesetle hayatı tartışan.

"kanatları varmış gibi göstermesinin sebebi ayaklarının toprağa bağlı olmasıydı."

Sorarlarsa, 'ne iş yaptın bu dünyada?' diye, rahatça verebilirim yanıtını: Yalnız kaldım. kalabildim! Altı milyar insanın arasında doğdum. ve hiçbirine çarpmadan geçtim aralarından...

(bkz: Kinyas ve Kayra)

Sorarlarsa, 'ne iş yaptın bu dünyada?' diye, rahatça verebilirim yanıtını: Yalnız kaldım. kalabildim! Altı milyar insanın arasında doğdum. ve hiçbirine çarpmadan geçtim aralarından...

(bkz: Kinyas ve Kayra)

"insanları genel anlamda seviyorum ama kimseye tahammülüm yok."

(bkz: tutunamayanlar)

"Nasıl anlatsam bilemedim. Bin sene heyecanla beklediğin bir şey sonunda gelmiş de gerek kalmamış gibi."
(bkz: gurur ve önyargı)

Koltuk altında kitaplar taşıdığını görüyorum kardeşim. Bu devirde halen kitap okuyan birilerine rastlamak gerçekten nadide bir zevk kardeşim

Anthony Borgess otomatik portakal