1. 1.
    +6 -1
    kaybediyorum. ev arkadasım bile artık bir yere giderken beni çağırmıyor. boyle içine kapanık bebeler gibi oldum. onceden de bazı sıkıntılar vardı da bu kadar değildi be. üniversitede 3.senem yas oldu 23 iyice yalnızlaştım. tüm günüm evde geçiyor artık. hiçbir gibimden zevk almıyorum. insanlardan nefret etme noktasına geldim. sokakta yürürken bir çekimserlik aldı basını gidiyor. battıkça batıyorum. dip noktadayım artık. nereye kadar lan boyle. özgüven almadı. aynaları yumruklayasım geliyor artık. yeter amk yeter.

    edit: çocuklugumdan beri pgibolojik tedavi aldım. adını bile hatırlamadığım ne ilaçlar kullandım amk. o işte çıkar yol yok.
    ···
  2. 2.
    0
    @2 neden
    ···
  3. 3.
    0
    @5 ne iyisi lan. yalnızlığın neresi iyi amk. zaten 23 yıldır yalnızım
    ···
  4. 4.
    0
    @8 lan onuda bulmak için zütümü yırttım. tek basıma o yuku kaldıramam. maddi manevi.
    ···
  5. 5.
    0
    yalnızlığı övmeyin bana amk. çökmüş durumdayım derdimi anlatabileceğim 1 insan evladı yok. bunun ne demek oldugunu biliyor musunuz.
    ···
  6. 6.
    0
    @25 özgüven sıfırlandı amk. telefonla karı kız mı siparisi vereyim. ayarla diyo bide basitmiş gibi.
    ···
  7. 7.
    0
    @12 aptal aptal konusma amk ya
    ···
  8. 8.
    0
    @23 denemeden olmaz.
    ···