ben trabzonsporluyum. belki hiç şampiyonluk kutlamadım "kutlayamadım". ve belki şampiyonluk nasıl kutlanır onu da hiç düşünmedim. düşündürtmediler bana. mutluluktan ağlar mıydım? yoksa sevinç çığlıklarımı atardım inanın bilmiyorum.

hırsızların; hayallerimin, sevinçlerimin, mutluluğumun hırsızlarının canlarının yanması tek dileğimdir. 10 yıl üst üste şampiyonluk kutlasalar da tarih fenerbahçenin "şikeci" damgasını kaldırmayacak. akıllar da hep "şikeci, hırsız, namussuz" olarak kalacak ve anılacaklar.

evet, belki de hiç şampiyonluk kutlatmadılar bana; ama trabzonspor, bana şampiyonluktan daha önemli şeyler yaşattı ve öğretti. "dik duruşun, onurlu olmanın, şerefli olmanın ve ne olursa olsun davadan vazgeçmemenin ne olduğunu" öğretti. trabzonspor bana bu güzellikleri yaşattı, bu güzellikleri benim hayatıma soktu.

peki ya onların hayatlarına ne girdi, neler öğretildi? "namussuzluk (cas), hırsızlık, katillik, onursuzluk, gurursuzluk, çirkeflik, yüzsüzlük.." ve daha fazlası... onlara öğretilenler bunlar oldu.

ve ben onca şeyden sonra, gelmeyen şampiyonlukların inadına bir kez daha diyorum ki; iyi ki trabzonsporluyum!