ÜST NOT : Özet geç diyenler olacaktır elbette. Arkadaşlar,bu yazı, bu konunun en kısa özeti zaten. Filozoflar tarafından yüzyıllardır tartışılan bir konuyu 6 bölüme ayırıp yazmaya çalıştım. Yinede uzun oldu. Bu konu öyle bir konu ki, en az 50 bölüm daha eklenebilir bunun üzerine.

Selam arkadaşlar. Az sonra okuyacağınız yazının konusu, büyük ihtimalle tartışmaya pek alışık olmadığınız gıcık konulardan birisi. Fakat filozofların çağlar boyu belkide üzerinde en çok durdukları konu. Adı evrensel ahlak yasası. Belki içinizde bu konuyu bilen vardır. Neyse ben yinede kısa bir şekilde tanımını yapayım. Bu konuda çalışmalar yapmış filozofları ikiye ayırıyoruz. Evrensel ahlak yasasının var olduğuna inananlar. Ve inanmayanlar. Evrensel ahlak yasası, bizim iyi-kötü, doğru-yanlış olarak gördüğümüz kavramların evrensel olduğunu savunur. Genel olarak insanların çoğunluğu konunun ismini bilmese de evrensel ahlak yasasına inanır.

Bu yasaya inanan insanlarda ikiye ayrılırlar. Ateistler(ateistten kastım herhangi bir dine mensup olmayan) ve teistler. ilk olarak üzerine duracağım olay teistlerin inanma sebebi. Teistler, evrensel ahlak kavrdıbına tanrı inançları sayesinde inanırlar ve ahlakın tanrının eseri yada isteği olduğunu düşünürler. Bu konuda sevdiğim bir ironi vardır. Tanrı, herhangi birşeyi yapmamızı, o şey iyi olduğu için mi istiyor, yoksa tanrı istediği için mi o şey iyi ? Bu soruyu daha önceden duymuş ve üzerine düşünmüş teistler, iyi olan şeylerin, direk tanrı iyi olduğu için iyi olduğunu savunurlar. Yani kısacası, teistlerin ahlak inancı tanrının varlığı dahilinde objektiftir. Yani tanrı varsa ahlakta vardır. Şimdi gelelim ateistlere. Ateistler, evrensel ahlakı, olması gereken bu diyerek savunurlar. insanlıktır bu ateistlerin gözünde. Peki ateistlerin evrensel ahlak inancı objektif midir ? Kesinlikle hayır. Ateist herhangi bir insan iyi-kötü kavramlarının neden geçerli olduğunu mantıklı bir gerekçeyle söyleyemez. iyiyi iyi yapan nedir bir ateist için ? Kısacası, ateistlerin ahlak inancı subjektiftir.

Şimdi gelelim ciddi anlamda olaya. Ben bu söylediklerimi kesinlikle savunmama rağmen agnostiğim. Fakat bu konuda teistler haklı. Bu sözlerim özellikle ateistlere. Evrensel ahlak yoktur ! iyi kötü kavramları yoktur ! Bunlar içgüdülerimiz ve hayatta kalma mantığımız yüzünden oluşmuş illüzyonlardır. Ve gerek devletler, gerek dinler, gerek pgiboloji denilen sahte bilim bu illizyonu kuvvetlendirir. Sizce bu dünyayı yöneten insanlar iyi-kötü kavramlarını sizin kadar gibine takıyor mu ? Sizce o adamlar kazancına ters fakat "iyi" olan bir eylemi gerçekleştirirler mi ?

Bende yukarıda saydığım ateist grubuna girdiğim için, benimde ahlak görüşüm subjektif. Benim görüşüme göreyse, kazancıma uygun her eylem iyidir. Ahlakın oluşturduğu iyi-kötü kavramından farklı bir tanımlamam var. Yani olaya "ben" penceresinden bakıyorum. Nede olsa hayat dediğimiz olguda, bu "ben"ler çerçevesinde var olabilir. Ve eğer konu mantık çerçevesinde işlenecekse, empatiye yer yoktur.

Gelelim final düşünceme. istediğinizi yapın amk. Kendi iyi-kötü, doğru-yanlış kavramlarınızı oluşturun. Birini mi öldürmek istiyorsunuz ? Öldürün. Tabi paçayı kurtarmak size kalmış.

Son olarak şunu söylemem gerek. Delicesine küfür yiyeceğimi biliyorum. Söylediklerimi gram düşünmeden bana "kötü" diyeceksiniz. Klişeleşmiş "seni cehennemde yanarken görünce güleceğim" diyenlerde olacak. O yüzden şimdiden söylüyorum, çomarlar gibimde değilsiniz. Bu yazı düşünen insanlar için. Bu "düşünen" tanımlamasına bir teist de dahil olabilir, ateist de. Bu yetiden mahrum olan insanlar aman uzak olsun.

NOT 1 : Bilmeyenler için, teist kelimesi "inançlı" anldıbına gelmektedir. Ki bu inanç her inanç olabilir.

NOT 2 : Yazımda kullandığım "ateist" kelimesinin anldıbını bilmeyen yoktur zaten. Fakat bana "ateist kelimesi, direk tanrıya inanmayanlar için kullanılır, fakat sen bütün inançsızlar için kullanmışsın." diyecek arkadaşlar olabilir. Ateist kelimesini, bütün inançsızları tek bir isimde toplayabilmek için kullandım. Deizm yada agnostisizm de bir çeşit inançsızlıktır, fakat ateizmle aynı değillerdir.