1. 5.
    0
    @3 bağımlı olduğun insanları takmamak mümkün mü? Şuanda ekonomik gelire sahip değilim kendime ait evim bir şeyim yok. Dolayısıyla onlara bu şekilde ihtiyacım varken nasıl onlardan uzaklaşabilirim?
    ···
  2. 4.
    +2
    bunlar için intihar etseydim emin ol şuan bu yazıyı yazmiyor olurdum baba ile tartışmalar her zaman olur be panpa sıkma canini daha beter şeyler var bu hayatta git bithastaneye insanlar 3 gün daha fazla yasamak için her şeylerini verirler sen bir sinirle intihar edeceksin sonra babanın dilinde bile olmiyacak belli bir sure sonra olan annene olur be kardeşim yazıktır kadına aklına getirme intiharı benim hikaye mi duysan dayanamaz sen intihar edersin yapma etme yazıktır günahtır
    ···
  3. 3.
    +2
    panpa su hayatta emin ol bi tane "tam anlamıyla mutlu" insan yoktur. yani varsada azdır. çok az. sen sadece babanı çok önemseyen birisin. ama baktın peder yan çiziyo ona da kulak asmican. Ben aile kavrdıbına inanan birisi değilim. ne biliym dıbına koyim doğurmuşlar okutmuşlar sadece bitti. senin artık kendi ayaklarının üzerinde durman lazım. kimseyi takmican kafana panpa. mutlu olmak için çabalican gibleme her olayı
    ···
  4. 2.
    +1 -1
    babanın dıbınakoyayım
    ···
  5. 1.
    +1
    Öncelikle dalga geçecekler olacaktır eminim . Başlığı açma sebebim abilerimden nasihat fikir almak içimi dökmek. Okuyan ve ciddiye alan bütün panpalarıma şimdiden teşekkür ederim

    Dışardan yeni geldim bir proje için koşuşturup duruyorum karı kız peşinde filan de değilim. Sabah 7den beri dışardaydım haliyle yorgundum. Köpeğin çıkarılması gerekiyordu yorgunum biraz dinleneyim çıkarırım dedim babama. Geçti karşıma bıktım senden allah belanı versin şerefsiz pekekent diye başladı saydırmaya. Sizin için bu ne anlama gelir bilmiyorum ama benim çok ağırıma gitti. Senden adam olmaz büyüyünce de böyle rezil toplum tarafından istenmeyen biri olursun. Ne tak olursan ol düş yakamdan artık gibtir git diye bağırdı karşımda. Dönüp tek kelime etmedim daha çok sinirlenip üstüme saldırmasın diye. Ama o kadar ağırıma gitti ki ciddi anlamda intiharı düşündüm ve hala da düşünüyorum. Sadece ona vicdan azabı çektirmek için başka hiçbir sebebi yok. O kadar iğrenç hissediyorum ki yerin dibine girip yok olmak sitiyorum özgüveni olan biri zaten değilim kendimden de her şeyden de nefret etmeye başlıyorum. Belki klagib ergen kafasıdır ama lütfen ciddiye alıp cevap yazarrsanız çok sevinirim. Mental desteğe ihtiyacım var şuanda gerçekten
    ···