iyi bir doktor olmak için dayak yemem gerekmezdi

kütüphaneye girmiştim. hezamanki gibi takvim gazetem ve turuncu montum üzerimdeydi. fazla dikkat çekmemek için monutumu çıkarıdm. bu benim kendimi kamufle etme yolumdu. göründüğüm kadar aptal değildim.
gazeteyi sadece ta kısmı kalacak şekilde kıvırıp masama koydum.
t a
24 - 1 = 23 ediyordu. asıl sayımız 13 tü ama ben 23 ü tercih etmiştim. böylece tansu abinin yüz ifadesiden mesajı alıp almadığını anlayabilecektim. çünkü hiç renk vermiyordu.
kıza bakındım ama yoktu.
gazeteyi masada bırakıp montumu giyinmdim ve tansu abiyle konuşmaya karar verdim.
yanına gittim merhaba tansu abi bi sigara verirmidin dedim. sende iice otlakçı çıktın ahaha diye gülümsedi. bozulmuştum ama belli etmedim. evet çok otlakçıyımdır dedim. otlakçı ne demektiki?
buda bir şifre olabilirdi. cebimdeki küçük ajandayı çıkarıp not ettim. ilerde yardım edebilirdi bana.
sigarayı alıp dudağıma yerleştirdikten sonra tansu abi dedim. benm masaya bakarsın biara diyip göz kırptım.
bişeyleri yanlış anlamış olma ihtimaline karşı. takvim gazetesi deyip koşarak olay yerinden uzaklaştım.
artık tansu abi mesajı alacaktı. benim kızı bulmam gerekiyordu. olayın aslı onda bitiyordu.
koşarak apartmanın önne gelip beklemeye başladım.
kulaklarımda o ses yankılanmaya başlamıştı yine.
yap, et, boz...

kızı göreceğime kendimi inandırdım. neticede inandığım ve emin olduum şeyler gerçekleşiyordu.
10 dakika geçmeden kızı gördüm karşımda.
artık konuşmalıydım başka şansım yoktu.
turuncu çantası yanındaydı yine. bana yaklaşınca merhaba dedim fısıldar gibi. turuncu mont beni utangaç yapmıştı.
merhaba dedi. ilk kez sesini duyuyordum. hilal cebeci gibi sesi vardı.
merhaba dedi tekraar. ne diyeceğimi bilemiyordum.
sonra birden aklıma geldi. eğer tansu abiyle konuşuyolarsa bu şifreyi biliyordur kesin.
ben çok otlakçıyımdır diyip göz kırptım ve koşarak olay yerinden uzaklaştım.
zehiri salmıştım artık.
tansu abide o kızda beni biliyor olmalıydılar artık.
birdahaki görüşmemizde bana görevimi söyleyeceklerdi.
koşarken yorulduumu hissedince durakladım biraz.
yurda gitmem gerekiyordu artık.
karşı kaldrımda turuncu kazaklı uzun burunlu arkadaşımı gördüm. hemen yanına gittim.
merhaba dedim. sıkıldım artık bişeyleri çözmeye çalışmaktan bana görevimi söyle artık.
kafam karışmaya başladı. beni yakalayabilirler dedim.
ensemde sürekli birinin sesini duyuyorum.
en azından bana bi koruma verin dedim.
sanırım bu tepkiyi bekliyor olacakki tamam dedi. sana yol gösterecem şimdi. gel konuşalım dedi.
heyecanlanmıştım.
yürümeye başladık ama 2 adım arkamdan geliyordu hep. göremiyordum yanımda.
neyse kaçsa bile yakalardım. çünkü son zamanlarda çok koşmuştum o nedenle idmanlıydım. benden hızlı kaşamazdı.
ben ajandım yakalardım. kendime bianda aşırı bi güven geldi. göründüğüm kadar ezik değildim aslında.

gidip biyerde oturduk. karnım acıkmıştı. bişey yermisin diye sordum
kafana göre takıl dedi.
iki tane hamburger iki tane kola aldım. ve masaya geldim
garson tip tip bakıyordu bana. turuncu montla dikkat çekmiş olabileceğimi düşünerek çıkardım.
eee dedim arkadaşım senn adın ne? bianda çıkıyon karşıma falan. numaranı ver bana ulaşabileyim dedim.
başımdan geçenleri anlattım tek tek. artık top ondaydı.
pekala dedi.
yap, et, boz kardeşim...
hımm tamm onu biliyorumda ne demek bu dedim. bana yardımcı olmalısın.
onların taktikleri bu dedi. siyasetçiler hep aynı şeyi yapar.
önce yaparlar sonra ederler ve en sonundada bozarlar.
mesela dedi turgut özal.
önce başkan yaptılar. sonra suikastte bulunarak kral ettiler, en sondada öldürerek herşeyi bozdular.
çok mantıklı şeyler söylüyordu.
bunu yapan kim diye sordum. düşman olduunu söledi sadece. adlarını oda bilmiyormuş. bunun cevabı teşkilatın daha yüksek adamlarında varmış. onlara ulaşmalıydım.
peki dedim ben bişeyi yapıp edip bozacakmıyım, yoksa bunu yapanlara mani mi olacağım?
göründüğümden daha zekice sorular sorabiliyordum.
bunun cevabı senden dedi. sen nerde olmak istersen orda olursun.
beni fazla tatmin etmemişti. peki dedim ya sayılar?
güldü. işin aslı sayılarda zaten dedi.
merak etme gerekli kişiler sana ulaşacak dedi.
tansu abiyi ve o kızı sordum bişey bilmediğini söyledi. nasıl olurdu? sanırım tansu abi ve kız teşkilattan değildi.
peki ya reis? onuda bilmiyordu. tamamen yanlış yerleremi yönlenmiştim acaba.
yada turuncu kazaklı arkadaşım aslında arkadaş değil karşı teşkilattan.
hımm.. olaylar karışıyordu. ordan uzaklaşmam gerekiyordu.
benim takvim gazetesi almam gerek diyerek koşarak uzaklaştım ordan.
yurdun yolunu tuttum.
yatağıma uzanıp düşünmeye başladım. yeni planmlar yapmalıydım...