isteyene akrostiş yazıyorum

gelin sabah sabah amk

neyse uykum var zaten giblenmeyi bekleyemicem

@3 al lan...

aklımızdan geçmezdi
bulmak kendimizi çizginin ötesinde
dünya döndükçe
ünleme dönüşür kavgada bilendikçe
lanetle için için yanar cemile
her akşam sokak ortasında öldükçe
acınsa kimsesizliğime
mutlu sonla bitmez nedense
içinden gelmese de
toplumsal bir yayıktır miğde

evet yaz diyene yazıyorum binler.

@6

cam saydamlığındaki ellerinde
elbet aklımı alacak bir dokunuş daha vardır
ne kadar korkmuştuk, tutmadılar ellerimizden
ne gitmeleri biliyorum ne kalmaları
ellerim kanlı
tüm benliğim, yaralı...

@7

serin ve bereketli
ince bir hece
mevsim hep kış ve vakit gece
güzel bir ölüm beğenerek kendime
elveda demeden önce...

@9

bir aşkın sayfalarına düşmüyorsa gün
uyanıp içimde derin bir sızıyla ortak olmuyorsa o derin sancının acısına
rüzgâr bile soğutamaz gün olur, doğrulamazsın
canlarım on yedi yaşımda
uzak bedenimden, göreceğim son güne kadar

@8 spoiler için de bir tane...

sana kendimden hiç söz edemedim
paramı isterler de
o bir saniye içinde
ihanetin gelgitleri oturur gözbebeklerimde
lâkin körolası yollar uzanmış yatar toz kül içinde
en mutlu insanlar belki de
radyodan yükselen müzige ritm tutturmusum iste

isteyene yazarım

@16

aleksandre gibsallandre
aynada gözlerini bırakır gözleri iki yüz kilo bomba
lütfen sabahları uyandığınızda
ellerim kanlı
kafandaki duvarları
seni öptüğüm sokakta mı
adının anlattığı canın teni yakmasıydı
ne londra konferansı
duy artık duy rapunzel çığlıklarımı
rıhtımdan suya bakardı
eğer bir yabancı
seni «hilkati âdem»le aldatanı
işte yine can sıkıntısı
kafandaki duvarları
sen bir dalı
ayrılık şarkıları
lüks bir evde bir deve tabanı
lütfü kantinde rodinin düşünen adamı
arayış olacak ömrün diğer adı
neden ağlardı
düştü bu düş! düğünde sepet havası çaldı
resimli bir kitaptan çalardım hayatımı
ellerim kanlı

@17

martılar takılacak balıkçı ağlarına
ellerimi bana ver
rahmet yağar her yanakalır mahrum gözsüzler
ve her bahar
evleriniz alıcı kuşların yuvalarına benzer

@18

soluğumuzla ısıtırdık ıssızlığı
kollarını açıp gerinirsin ormanın bütün ağaçlarınca yeşil
terimde tuz gözyaşımda bal
rabbim: allah aziz ve celil
lânet müstehâk değil ardında durur ezel
ama usul usul değil
nasıl??

@20

hangi rengi açar külrengi solan şiir
arkası boş
şrak göğsüne vurulmuş
iki ceset ki aşktan boğulmuş
mahpushanede postu varmış
aşkın söylenmeyen söze dönüşmüş
hiç bir şey vermiyormuş
mescit köyü eteğine yaslanmış
evreninde bahar güze dönüşmüş
tarihi yapanlar çok yanlış yapmış
arkası boş
bedenler bomboş
deniz bi kalıp olmuş
umut gözlerinde ölü bir bakış
lambalar çok erken yanmış
bu yeminlerim boşunaymış
aşkın söylenmeyen söze dönüşmüş
kavuşmamış tatmamış ayrılmamış
iki ceset ki aşktan boğulmuş
birer aptaldı o hantal gövdeleriyle
uçup uçup kuşlar gibi
gücüm yetmedi
rüzgar saf çocuk gibi
aydı zeytindi geceydi
baktıkça fık fık eder adamın içi
avunurdum çocuklar gibi
hiddetin döndürür hazan bendimi
ata biner gibi
diyor ki
ışıkla ilgili bir yazı okuyordum elektrikler kesildi
rüzgarda asi
neyi kollamakta olduğu önemli mi
esti sam yelleri göğsüme esti
bir kalır uzun duvarlar ve onların dipleri
içimde bir yaprak büyür gibi
onlarsız olmazdı taşımam gerekti kullanmam gerekti
gözleri istanbul mavisi
unutuldukça eskiyecekti
limandan bir gemi giderdi
lale gül ve nergis dermeli
ama hiç mutluluk vermedi
radarlarla izlendi
ılık bir düş vakti

@24

fırtınada bir tekne
insanların önünde
limanlar gemileri nasil beklerse
zenginin şişkin kesesinde
ikimiz birden çıksak o sırat köprüsüne
kafamı buz gibi yağmur ve
ihanetin gelgitleri oturur gözbebeklerimde

@28

onun acılığı
sadece bir yol
mantik orjinli hendese hesâplarının çözeceği cinsten hiç değil
ama usul usul değil
nasıl
renkleri cinsiyetleri önemli değil
ama usul usul değil
şimdi gel
içlerinde sen yoktun istanbul
terimde tuz gözyaşımda bal
gel suyum ol aşım ol arkadaşım ol
ümitsizlik fakirlerin harcı değil
lânet müstehâk değil ardında durur ezel
dedim ya gün batmadan kunnamaz çakal
ümitsizlik fakirlerin harcı değil
renkleri cinsiyetleri önemli değil

@29

memlekete gitti diyeceklerdir
ankara’ya yine karanlık çöküyor
rüzgar eser zütü başı görünür
içimde sözcükler özgürlüğü dokur
neler olup biter?
ellerimi bana ver
rüzgar estiğinde memelerim ürperiyor
odamın bir camından kerhane görünüyor

@30

zemheri ayını bekledik
ellerim ellerinde
yangın mavisine
neyi yaşamışsak ömrümüz diye
eylül mezarlıklarından şimdi her gece
plağın bir yüzünü kaplayan uzun parçalar eşliğinde

@33

nazlı canan benden selamı kesti
elleri ellerimdeydi, vefasız aşktı
şeytanı aldattım, yar bu ne işti
eylemi beni yar, ah vefasız yar

ebenin amı:) tamam

@35

mecnunun gözünde leyla narin
ellalem ah eder dünya fanî
lütfen sabahları uyandığınızda
düşün ardıma
ananla uyuyacağım, ninni çağır, danalar girsin bostana