-
1.
0sevgili dostlar, romalılar, vatandaşlar; beni dinleyin bir hikayem ver.
-
2.
0dün gece eve dönerken köpekler arkamdan havladı. bizim mahallenin köpekleri. bir ikisi de peşime takıldı; adımlarımı sıklaştırdım. daha önce onların böyle bir davranışıyla karşılaşmamıştım; korktum. her zaman beni miskin gözlerle süzerlerdi; fakat aramızda bir gerginlik olduğunu da sezmiyor değildim.
-
3.
0yalnız ne var ki, uzun sürmüştü bu gerginlik; alışmıştım. arkamdan yürümeye başladıkları zaman, havlayan köpek ısırmaz gibi, bana zayıf ve düşünülmesi utandırıcı gelen atasözlerinden birini hatırlamak zorunda kaldım. köpekler yüzünden kendime karşi küçüldüm.
-
4.
0belki de bir rastlantıydı ama, tam bu sırada, birisi hakkında kötü şeyler düşünüyordum, onu içinden çıkamayacağı zor durumlara düşürerek dişlerimi gıcırdatıyordum. hayır, köpekler bu gıcırtıyı duymuş olamazlardı. belki de sessiz bir gıcırtıydı, manevi bir gıcırtıydı bu.
-
5.
0artık eski şakacılığımı da kaybetmiş olduğum için, şimdi hissettiğim istihzayı da duymuş olamazdım. fakat, köpeklerle aramızdaki gerginliğin de böyle bir sırada patlak vermesi iyiye yorumlanamazdı. bütün bunlar, benim sokağa yakın olmuştu; evlerin kalabalık olduğu son sokakta havlamışlardı bana.
-
6.
0köpekler evimin kapısına kadar gelemezler diye düşünüyordum; benim sokakta üç ev vardı, yani üç çöp tenekesi vardı. hayır, orada barınamazlardı.
-
7.
0bu sokakta ancak ben barınabilirdim. benim de sebeplerim vardı. köpeklerin böyle sebepleri olamazdı, onlar düşünemezlerdi. ben, kendime göre durumu açıklayabiliyordum. başkalarına anlatılması güç de olsa, bu açıklama düzenim, öyle her insanın kolayca ulaşabileceği cinsten değildi. ayrıca köpek meselesinde olduğu gibi, bazı durumlarda kökten sarsılıyordu bu düzen.
-
8.
0bu nedenle, köpeklere gereğinden çok kızdım; bu kızğınlığımın büyük bir kısmı da havlamalar bittikten sonraki döneme rastladı. tahmin ettiğim gibi, benim sokağa girmeye cesaret edemediler; o pis zayıf köpek, arkamdan bir iki adım geliyormuş gibi yaptı, boynunu uzatarak son defa havladı; sonra hep birlikte dönüp gittiler.
-
9.
0üç evli sokağımı düşüncelerle geçtim, birden kapımın önünde buldum kendimi. demek ki düşünmüşüm dedim.
-
10.
0çünkü, düşününce hep böyle olurdu. anahtarlarımı çıkarıp hazırlamaya fırsat bulamadan kapımı görürdüm birden bire. sonra, salondaki sallanır koltuğuma ulaşıncaya kadar, düşünecek bir şeyler çıkardı: hırsız kilidini açmalı, asıl kilidi iki kere çevirmeli, vazonun içinden oda anahtarlarını çıkarmalı. köpekler meselesi hareketlerimi yavaşlattı; vazonun önünde biraz fazla durdum.
-
11.
0korkuyorsan, neden bu kadar uzakta yaşıyorsun şehirden? neden üç evli sokağın en ucundaki evde oturuyorsun? son kaldırım taşından bile ellibeş adım ötede ne işin var? garip kaderime gülümsedim; aynaya bakarak tabii. tatli bir gülümseme. eski neşemi kaybetmediğimi göstermek için. sonra durgunlaştim. neden? unuttum.
-
12.
0dur, hayır; unutmadım. yalnız kaldıkça, yalnız kalmaktan korktukça... aynadan uzaklaştım; fakat biliyordum, böyle bir düşünceydi. köpekler sinirimi bozdu, şimdi kendime gelirim. buldum: yalnız kalmaktan korktukça yalnızlığım artıyor. bu sefer gerçekten gülümsedim. ister görün, ister görmeyin; gülümsedim işte.
-
13.
0her şeyimi kaybetmedim daha; çıkmayan candan ümit kesilmez, havlayan köpek ısırmaz. hay allah kahretsin!
-
14.
0sonra, vazonun dışında eşyayı, çevremi gördüm; demek, düşünmem bitmişti. (insanın, sürekli yaşadığını hissetmesi için, bazı değişmez ölçülere başvurması iyi oluyordu.)
-
15.
0sonra, birden o zarfı gördüm. koridorda bulunan tanıdık eşyanın dışında tek yabancı şey oldugu için, onu hemen gördüm
-
16.
0rafın üstünde duruyordu. içine oda kapılarının anahtarları konulduğu için vazonun yeri orasıydı, taşı bittiği için bir aydır kullanamadığım çakmak da bıraktığım yerdeydi; tuvalete giderken yanıma aldığım bir kitap, kırık olduğu için salona alınmayan heykel, binikiyüz liralık hesabımın olduğu bankadan yılbaşı hediyesi sigara tablası (onun içine sigaramı yalnız, ayakkabılarımı giyerken koyardım)... hepsi yerli yerindeydi. demek ki, üstü yazılı olmayan bu zarf yeniydi. (bu "demek ki"ler beni her zaman rahattırdı.) fakat ben oraya zarf koymazdım. çünkü zarfım yoktu evde. çünkü kimseye mektup yazmadım.
-
17.
0çünkü kimse bana mektup yazmazdı. korktum. çünkü, "demek ki" diyemiyeceğim bir yerlere gelmiştim. içime bir ağrı saplandı. ne olurdu bir "demek ki" daha diyebilseydim. zarfı, olduğu yere bıraktım.
-
18.
0çevremde bir "demek ki" aramaya başladım ümitsizce.
-
19.
0yavaşça salona doğru çekildim. fakat salonun kapısı kilitliydi. içime aynı ağrı gene saplandı
-
20.
0ben kilitlerim ya. her gün kilitlerim canım, işe giderken. öyle ya. geri döndüm. ümitlendim. belki zarfın da böyle basit bir izahı vardır.
-
ccc rammstein ccc günaydın diler 16 12 2024
-
kayra da anasini paylasiyodu burda
-
inci sözlük diriliş 2024 2025
-
kadınların namussuz ucuz fahişeler olması
-
konstant dayı bu foto hakkında
-
ilber ortayliyi dinlemem ki
-
hayat artıgı nick yorumlamaa
-
memati hic 50 gostermiyor bu
-
bu memati salagi kucukken de kendini
-
türkiye de başka tarihçi yok mu
-
en son bir kıza lise ikide yazdım
-
lüleburgazda elmas rezervi bulunmus
-
560 tlem olsa evimi 3 milyon tlye satar
-
kadinlarla eşitsek erkek evde yatsin
-
yarın çiş var
-
bu guneydogulular yarin yokmus gibi
-
memati işten eve dönerken
-
beyler serkan inci sözlüğü satarken
-
mematinin annesi oldunuzu dusunun
-
sozlukspot un kapatılması rezaleti
-
bakircan çirkin karılara okey misin
-
ferre altincisinin sorumlusu hangi arkadas
-
41 onlaaaaayyynn olley beee
-
en son iletişim kurduğum bayan
-
şu ifşanin videosunu atsaniza bana da
-
sözlük reisi online oldu
-
melih07 ile mazo baba kavga etse
-
çaycı hüseyinle hiko baba kafes dövüşünde
-
kullanilmis anal plug
-
şu anda ekotürk tv sertaç ortaçı izliyom
- / 1