1. 26.
    0
    evet, ilk görüşümde de garip bulmuştum galiba bu mektubu
    ···
  2. 27.
    0
    belki yakınımda oturan bir yabancıya gönderilmişti. garip kelimeler, diye düşündüm galiba.
    ···
  3. 28.
    0
    gerçek heyecanım geçmişti; kendimi ancak düşünerek heyecanlandırabilirdim artık. yazıya baktim: anladiğim bir dilden degildi. bunu pek beğenmedim. sanki hiçbir dilden değil diye mırıldandım, ne söylediğime aldırmadan.
    ···
  4. 29.
    0
    sigara paketini unutmuştum ceketimin cebinde. yarabbim! her şeyi birden hiç akıl edemeyecek miydim? sigarayı, acele etmeden yaktım, bir iki nefes çektim.
    ···
  5. 30.
    0
    beni bu kadar heyecanlandırmış olan bir şeyi, koridorda, ayak üstünde harcamaya gönlüm razı olmadı. salona girdim, bütün ışıkları yaktım, sallanır koltuğuma oturdum
    ···
  6. 31.
    0
    ee sonra?
    ···
  7. 32.
    0
    kapı açıldı; tokmağını çevirmeden açıldı. her zaman öyle olur. kilidi iki kere çevirince kendiliğinden açılır. kapının dili bozuktur, ucu tam yerine oturmaz. demek ki eşya henüz özelliklerini koruyor.
    ···
  8. 33.
    0
    nasıl? vazoyu ters çevirdim; ellerim titriyordu. üstünde "4" yazan anahtarı aldım; henüz her şey bitmemişti. anahtarı deliğin kenarına çarpmadan ve bir kerede soktum; iki kere çevirdim. hem de doğru çevirdim, ters tarafa çevirmedim.
    ···
  9. 34.
    0
    üç evli sokağımı düşüncelerle geçtim, birden kapımın önünde buldum kendimi. demek ki düşünmüşüm dedim.
    ···
  10. 35.
    0
    entry nick
    ···
  11. 36.
    0
    bu nedenle, köpeklere gereğinden çok kızdım; bu kızğınlığımın büyük bir kısmı da havlamalar bittikten sonraki döneme rastladı. tahmin ettiğim gibi, benim sokağa girmeye cesaret edemediler; o pis zayıf köpek, arkamdan bir iki adım geliyormuş gibi yaptı, boynunu uzatarak son defa havladı; sonra hep birlikte dönüp gittiler.
    ···
  12. 37.
    0
    bu sokakta ancak ben barınabilirdim. benim de sebeplerim vardı. köpeklerin böyle sebepleri olamazdı, onlar düşünemezlerdi. ben, kendime göre durumu açıklayabiliyordum. başkalarına anlatılması güç de olsa, bu açıklama düzenim, öyle her insanın kolayca ulaşabileceği cinsten değildi. ayrıca köpek meselesinde olduğu gibi, bazı durumlarda kökten sarsılıyordu bu düzen.
    ···
  13. 38.
    0
    köpekler evimin kapısına kadar gelemezler diye düşünüyordum; benim sokakta üç ev vardı, yani üç çöp tenekesi vardı. hayır, orada barınamazlardı.
    ···
  14. 39.
    0
    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    .

    ananda iyi gibişir ;)
    Tümünü Göster
    ···
  15. 40.
    0
    artık eski şakacılığımı da kaybetmiş olduğum için, şimdi hissettiğim istihzayı da duymuş olamazdım. fakat, köpeklerle aramızdaki gerginliğin de böyle bir sırada patlak vermesi iyiye yorumlanamazdı. bütün bunlar, benim sokağa yakın olmuştu; evlerin kalabalık olduğu son sokakta havlamışlardı bana.
    ···
  16. 41.
    0
    belki de bir rastlantıydı ama, tam bu sırada, birisi hakkında kötü şeyler düşünüyordum, onu içinden çıkamayacağı zor durumlara düşürerek dişlerimi gıcırdatıyordum. hayır, köpekler bu gıcırtıyı duymuş olamazlardı. belki de sessiz bir gıcırtıydı, manevi bir gıcırtıydı bu.
    ···
  17. 42.
    0
    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    ..

    .
    Tümünü Göster
    ···
  18. 43.
    0
    yalnız ne var ki, uzun sürmüştü bu gerginlik; alışmıştım. arkamdan yürümeye başladıkları zaman, havlayan köpek ısırmaz gibi, bana zayıf ve düşünülmesi utandırıcı gelen atasözlerinden birini hatırlamak zorunda kaldım. köpekler yüzünden kendime karşi küçüldüm.
    ···
  19. 44.
    0
    dün gece eve dönerken köpekler arkamdan havladı. bizim mahallenin köpekleri. bir ikisi de peşime takıldı; adımlarımı sıklaştırdım. daha önce onların böyle bir davranışıyla karşılaşmamıştım; korktum. her zaman beni miskin gözlerle süzerlerdi; fakat aramızda bir gerginlik olduğunu da sezmiyor değildim.
    ···
  20. 45.
    0
    çünkü, düşününce hep böyle olurdu. anahtarlarımı çıkarıp hazırlamaya fırsat bulamadan kapımı görürdüm birden bire. sonra, salondaki sallanır koltuğuma ulaşıncaya kadar, düşünecek bir şeyler çıkardı: hırsız kilidini açmalı, asıl kilidi iki kere çevirmeli, vazonun içinden oda anahtarlarını çıkarmalı. köpekler meselesi hareketlerimi yavaşlattı; vazonun önünde biraz fazla durdum.
    ···