Daaavbeeeğ

Hll korktum yazma

gibtir deli

Niye aq gps mi taktilar gotume

Çok korktum kardes

Rezerve okurum gusul aldiktan sonra

Okuma ihtimalim az ama belki okurum.

Reserved.

sabah uyanınca biraz basım ağrıyordu. takmadim fazla

buse:hayatım ben gidiyorum ise hadi görüşürüz
ben:tamam canım hadi bende gidiyorum

hazirlandim giydim kıyafetimi. aldım cüzdan telefon ne varsa. bindim arabaya ama bu aralar hep olduğu gibi üstümde bi gariplik vardı. sanki bu insanları simaları bütün bu ayrıntıları hatta arabaları bile daha önce görmüştüm. aman neyse dedim dejavu herlade. sonunda gelebilmistim şirkete.

mudur: oo emre efendi nihayet teşrif edebildiniz.
ben:ya kemal abi bari sen yapma (gulduk ikimizde samimi adamdı bizim mudur)
müdür: neyse senin dosyaları hızlı hazırla daha işimiz var
ben:bende o is kemal abi merak etme sen

neyse oturdum yazmaya başladım. yalniz bi sorun var. benim ofisin hemen yaninda ki ofiste mehmet diye bi çocuk vardı. yeni geldi buraya ama bana hep dik dik bakıyordu. sebebini hic sormadin taki bu güne kadar. yan duvardan sesler gelmeye başladı. boyle tiramalama gibi şaşırdım ofislerin ustu açık seslendim bende

ben:mehmet biseyinmi var
mehmet:(tırnak sesleri ve boğazdan gelen bi sesle) kes sesini
ben: mehm..

demeye kalmasını birden kapimda belirdi elinde bıçakla ve bıçak ta alçı vardı duvarı kazmis onla.

sen yazma huur çocu

direkt elindeki bıçakla üstüme atladi. sırt ustu düştüm üstüme atladı. bıçağı direk savurdu iki elimle kolunu tuttum. bağırmaya başladım ki kimse gelmiyor. üstünden firlattim mehmeti. yere yapıştı direkt bıçağı aldım kenara firlattim. tuttum kafasını duvara vurdum önce. sonra yere yatırıp yumruklamaya başladım. " fahişenin dölü. sen fahişenin dölüsun saka değil çocuk gerçek hadi vur" dahada sinirlendim hic bi anlama veremedim ve vurmaya devam ettim. sonra kollarından tuttu çekti guvenlikler. durumun farkına vardım suçlu gozukuyodum bi tak diyemedim.

mudur: niye yaptın emre
ben: kemal abi cidden gözüktüğü gibi değil
mudur: kovulmaman için ispatla bari bende biliyorum bu çocukta bi şeyler olduğunu ama bu günlük sana izin veriyorum.
ben: sağol kemal abi ama kameralarda hic bi şey bulamayiz ofislerde kamera yok. ama... neyse abi sonra halledicem ben

korikordun kamerasından belki bi şey çıkardı. ama niye öyle kufretti neden saldırdı bilmiyodum. geçerken duvara baktım hic bi şey yoktu. eve gidicektim simdi.

eve varır varmaz kıyafetlerimi ve kravatimi firlattim. neydi simdi bu cidden neydi anlam veremedim. herşey sanki sarpa sariyodu. koltuğa cokebildim sadece yorgundum. uyu kalmisim bu senin kapıyı açmasıyla uyandım

buse: hayatım erkencisin gidemedinmi bugün
ben:gittim gittim de çok garip şeyler oldu izinliyim bu gün
buse: nasıl garip şeyler hayatım
ben:basbaya su son 1 aydır rüyalar ve üstüne üstlük bugün yeni gelen elemanın bana saldırması ve anneme kufretmesi
buse: bi dakika bi dakika anlatsana sunu baştan ne oldu

her şeyi olduğu gibi anlattım. o da çok şaşırdı. en az benim kadar zaten bu isin hic bir mantıklı yani yoktuki sasirmayalim.

buse: neyse hayatım hafta sonu izin alırsın müdüründen bu konunun üzerine o zaman gideriz ama simdi sana bi suprizim var

suprizini anlamistim. bi kızında bu huyunu çok seviyorum zaten. kafam karigibti ama soyunmaya başlamasıyla tamamen toparladim. yavaş yavaş cikardi kıyafetlerini sutyenini ben indirirken dudaklarına yapıştı emiyoduk birbirimizi sıcaklığını hissediyordum. ben sutyenini indirirken oda pantolonunu çıkardı. simdi göğüsleri tamamen ortadaydı. tuttum kalcasinindan çektim yapistik birbirimize elini attı kiloduma deli gibi oksamaya başladı indirdin kilodunu attim. oturttum direk girdim içine. o inliyodu ben git gel yapıyordum. boyle boyle devam etti ikimizde girdik banyoya. sonra yattım beraber biraz muhabbet ettik ama hala olanları dusunuyodum. sonra birden ışıklar söndü ben sondurmedigim halde.

Rezervasyon

kalktim Işığı açtım. geri yattim, ışık yine kapandı kalıtım yine yaktım tam arkami donucem bi esinti geldi. sonra pencere açılma sesi. döndüm arkama pencere açık kapiyim derken bu sefer ışık yine kapandı cok sinirlendim cidden vurucaktim bi tane prize doğru. bu sefer ışık açıldı bekledim sonmedi. arkama bi döndüm buse pencereden dışarı bacaklarını sarkitmis bana bakıyor.

ben:buse nabiyosun orda hemen un aşağı
buse:hayır emre annen ve benim hakkımda hic bi şey bilmiyorsun
ben: ne diyosun buse sen in ordan
buse: uzak dur benden emre

aşağı atladı. dondum kaldım. ne oldu neden neden neden kafamın içinde birden gözlerim açıldı

buse: hayatım yinemi kabus
ben:buse ben .. buse
buse:ne oldu hayatım

sımsıkı sarildim buseye. "ne olur bidaha yapma ne olursun". agliyodum tekarladim sarildim buseye. anlattım rüyayı

buse:hic bi yere gitmiyorum hep seninleyim ama yarin başlıyoruz bu isi halletmeye ilk is pgibolog
ben:tamam kabul bu son damlaydi bitsin artik.

sabah uyandigimiz gibi hazırlık yapmaya başladık. buse bi pgibolog tanıyordu ona gidicektik. kendimi deli ve ya şizofren gibi hissetmiyordum. hatta gece dışında genel olarak normal hissediyordum. ama simdi bakıp gorucez ne olmuş. busede bende hazirlandiktan sonra arabaya bindik saat 10 gibi 2 saate yakin yolumuz vardı. yolculuğa başlamıştık nihayetinde

ben: sence delimiyim ben buse
buse: hemde dünyanın en ciksi delisisin(gulduk burada ilimizde)
ben:hayır ama şaka bi yana biliyorsun bu bir aydır..
buse: aşkım tamam ama ofiste mehmet denen çocuğun sana saldırmasının senle bi ilgisi yok
ben:ya orası tamamda
buse:orası tamam da ne hayatım, her şeyin tesadüf oldugunumu düşünüyorsun. yani sürekli rüya görmeler derken ofisteki şu..

derken birden durdurduk arabayı. on tarafta bi sorun vardı. buse halletmek için assagi indi bende hava aliyim derken birden oraya yakin çalılıklardan bi şey duydum. fısıltı gibi geldi. yaklaştım biraz boyle bi ağacın arkasında arapça gibi geldi. yaklaştım simdi gorunurden kaybolmustum ama devam ettim tamda o sırada ayagim takıldı ve yere kapaklandim. kalktim buse çağırdı geri döndüm. ama ne vardı orada onemsemedim bi şekilde yol bitti ve bi makinenin önüne geldik pgiboloğun yeri buraydi galiba.

Rezerved

Korkunçlu hikayeler hala tutuyor mu lan amk

gelsin de çarpsın beni nası gibiyom belasını

kapıdan içeri girdik. bir bahçe bahçe vardı. ben ilk basta başka hayal etmiştim bi ofis tarzı. neyse içeri girdik güvenliklerini yeri gösterdi felan. kapıyı açtılar ilk basta büyük bir hol vardı. uzun bir koridor. kapı kapanınca duvar deseni vardı. nerden hatırlıyodum lan bunu. biraz ilerledik. yan taraflarda odalar var ama kapılar kilitli ilerledik. sonra durdum. assagi doğru bir merdiven var. dikkat etmesem dusebilirdim.

ben:buse bura bana tanıdık geliyo ya
buse: yok hayatım ilk kez geliyoruz başka yerle karıştırdın herhalde sen(yuruyoruz bu sirada)
ben:pek sanmıyorum ama neyse

merdiven biter bitmez takim elbiseli bir adam. içimden küfür ettim lan nasıl her şey tanıdık gelebiliyordu. galiba bu adam pgibologdu. "merhaba emre bey, buse hanim(elimizi sıktı) ben serhat rehber ve pgibologum, ayni zamanda ontoloji uzmaniyim" maşallah be adama bak. "buyrun geçin ofisime". ofise girdik büyük bir yer arkada şömine var. önde büyük bi masa masanın onu de iki tane rahat koltuk büyük bi kasa var yaninda bi bilgisayar ve ortada duran büyük bir kamera.

serhat:buyrun oturun rahatlayin. içecek bi şey istermisiniz
buse:ben bi su aliyim
ben:ofisiniz çok güzelmiş. neden bu kadar aşağılarda
serhat: burda... deney gibi şeyler yapıyorum diyebilirim. daha güvenli burası

insan sarrafiyimdir. ve ilk görüşte bu adamın samimi oldugunu anladım ama iyimi yoksa kotu anlamdiydi bu samimilik.

serhat:simdi her seyi anlatım bakalim

Rez bakalım