isterseniz dinlemeyin dalga geçin ama anlatıcam

ahh dedim kendi kendime ahh mal çocuk hepsi senin suçun belki gitseydin... belkide belki arkasını alamadım bu belkilerin.
sonra dedim tamam sakin ol rahat ol arkana yaslan geçer bebeğim buda geçer. ama düşünmediğim şeyler oluyordu bu çocuk tam arkamda 1 metre arkamda saat 8 yönünde venüsümü öpüyordu , sarılıyordu , kucaklıyordu aşkım filan diyordu..

huur çocuğu @51 artık yeter bin baydın burda bir derdimizi paylaşıyoruz züt herif

millet bu çocuğu meriç meriç diye çağırıyor haaa meriç meriç, evet şu basketbol takımında tanıştığım ama kendini çok beğendiğini farkettiğimden hatırlamaya gerek duymadığım ukala ve egoist çocuk meriç. ama artık hatırlanmaya değer bir hareket yapmıştı.

katlanamıyordum gerçekten dedim bu kadarı çok ağır oldu. o günden sonra hergün dua etmeye başladım ama nedense unutmak için dua etmiyordum daha çok bağlanmak için dua ediyordum artık benimki sevgi boyutunu aşmıştı saplantı olmuştu. mecnunun günümüze uyarlanmış versiyonu gibiydim.. deli gibi şiir yazıyordum ona hemde öyle böyle değil çok güzel şeyler yazıyordum ..tek stres attığım anlar bu takları yazarken oluyordu..

bir iki şey daha yazıp asıl olaya gelicem biliyorum biraz uzattığımı ama durun sonu çok ilginç..

ben burda bırakıyorum ozaman hadi gibtirin gidin

amk ipneleri gitmiştir inşallah tamam devam ediyorum...

tarihler döndü dolaştı 1 haziran 2011 e geldi . bugün öyle böyle birgün değil beyler tanrıçamın doğumgünü olan tarihten bahsediyorum. sınıftakiler pasta getirmiş kutlama filan yapıcaklar ben bir plan yaptım düşündüm ben gerizekalı adamın tekiyim nasılsa bununla konuşana kadar bu tüm dünyayla çıkıcak... bende okuldan kaçmaya karar verdim o gün kaçarkende gittim yanına dedimki gitmem gerekiyor benim , ama doğum günün kutlu olsun dedim ve elini tuttum yanaklarından öptüm... tartışmasız hayatımın en mutlu günüydü o gün.

sağ sol önüm arkam her tarafım ona dönüşmüştü sanki. keşke saklambaç oynasak diye düşündüm hertarafım ona dönüştüğünden yakalamam kolay olurdu çünkü onu... neyse bu bin çocuk meriç de bunu aldattı ahh ulan salak beyinsiz gerizekalı çocuk. sadece 5 saniye onun yerinde olmak için herşeyimi verirdim ben oysaki.her dakika ona yazmaya devam ediyordum bu arada... neyse ne amk asıl hikayem aradan 3 ay geçtikten sonra başladı. unutmayın demiştim 23 eylülü.. tarihler 23 eylül 2011 e geldi çünkü..

aradan 3 ay geçti gitti düşündüm şaka maka tam 3 yıl oldu onu göreli 3 koca yıl vay canına dedim nasıl başardım böyle aşık olmayı haftalarca dua ettim bana cesaret gelmesi için ve kesin karar verdim o gün kesinlikle konuşucaktım bu kızla...

bunca yıldır yazdıklarımı bi toparlayıp vereyim dedim ama birde baktımki amk 3 klasör olmuş şimdi hepsini verirsem kesin yarısını okumaz okumak istese bile eve kadar taşıyamaz zaten amk. bende hepsini okuyup aradan 25-30 sayfa seçtim vermek için bu arada sanırım devlet bahçeliye çok takmışım bu kızla benim aramdaki bir şeyide farkettim bu kızın okul numarası 250 ydi benimde 361 ikisini çıkarınca bile kalan rakamlar birbirinin aynısıydı biz niye farklı olalım diye düşündüm ve okula gittim...

bu tarihten 4-5 gün öncede ben sürekli bununla konuşmayı düşündüm ama başaramadım hep yanında birileri vardı birkere yalnız yakalayamadım bu kızı ama dedim o gün bugün amk ya bugün ya da hiç. gittim okula yine yanında birileri var ama bu kızın dedim olsun amk konuşucamda konuşucam... ne kaybedebilirimki sonuç olarak...

pardon beyler tuvalete kadar gittim hemen devam ediyorum...

gittim bunun yanında sadece bir kız kaldı tesadüfe bakın bunlarda tam okuldan kaçıyorlarmış bir dosyamı ne evde kalmış bu benim kızın onu almaya gidiyo tam bu noktada diğer kızdan ayrıldı ve yanlız kaldı durakla yanlız kaldığımız nokta arasında 100 metre bile yoktu yani yüzden bir yerden dalmam lazımdı muhabbete önce 50-60 metre havadan sudan derslerden filan konuştuk , tam dedimki aha mal yine konuşamıyacaksın ama sonra birden bire bi konuda yine gülünce bana birden bire bir cesaret geldi amk ve kolundan tuttum "dur dedim sana birşeyler kanıtlamam gerekiyor"

bana ilk verdiği cevap " konuşacağın şey şimdimi aklına geldi ? " oldu ne ses tonuyla konuştuysam artık ?? önce afalladım "evet" dedim sonra beynim çalıştı "yok yaaa" dedim "bir kaç senedir zaten aklımda" neyse ben anlatıyorum dedim ama önce birşeyi anlamam gerekiyor dedim (buralarda çakallık yapıyorum, birazda kurgu) kolumu tut dedim ,tuttu.. o an hissettiklerimi anlatmam mümkün değil hiç girmiyorum yani demek istediğim burda am peşine koşucağınıza aşık olmayıda deneyin.. neyse sonra bunun gözlerine baktım ve "tamam" dedim bu gerçekten aşkmış...

şaşırdı baya hafif bir tebessüm etti ben dedim dur "sakınn ama sakınn daha bulmam imkansız bu cesareti" çıkardım çantamdan yazdığım şeyleri verdim bu kıza dedim "bunlarda bu sürede sana yazdıklarım işte" daha çok şaşırdı "sen ciddimisn ya,sana şimdi ne desem bilemedim dedi" dedi. osırada dünyanın en büyük mallığını yaptım sanırım dedimki " birşey söylemene gerek yok aslında oku yeter " dedim "tamam" dedi ve yine gülümsedi offffffff bu kız hep böyle gülmek zorunda mı ?? o günden sonra herşey çok değişti...

aradan 2 gün geçti (23 eylül cumaya denk geliyor , onu tekrar görmem için 2 gün beklemem gerekti..) bunu gördüm yine çookkk güzel filan böyle saçlarını toplamış ama yinede çok güzel her türlü deli gibi güzel işte amk. ama benle konuşmuyor sanki küsmüşüz filan gibisinden. o an aklıma geldi "bir cevap beklemiyorum aslında" sözüm ve kendime lanet ettim çünkü deli gibi bir cevap bekliyordum işte ama bırak cevap vermeyi bir kelime bile etmedi ben triplere filan girdim bahçede tek başıma yürüyorum abuk subuk hareketler ediyorum. neyse dersler geldi geçti sonunda öğle tenefüsünde kantin sırasında yine TESADÜFEN yanımda belirdi...

yanında 4-5 kız daha vardı ama sanki oda konuşmak istiyormuşta konuşamıyormuş havasından benim yanıma doğru geldi . durdum derin bir nefes aldım ve ceren küsmüyüz ya dedim... bana baktı yine güldü (ahhhhhh lanet olsun güldü yine) yoo öyle birşey yok dedi. aslında o noktadan sonra daha çok şey konuşasım vardı ama bütün cümleleri unuttum "ama öyle davranıyorsun " dedim ve yanından uzaklaştım. aradan 2 gün daha geçti

bu kız sanırım hala twitterda eski sevgilisine yazıyor galiba veya yeni birini bulmuş offffff neyse . ben hikayeye devam edeyim. iki gün sonra yine tek başıma mal mal dolaşırken bu yanıma geldi. dediklerini aynen yazıyorum "bir şey söylemem gerekiyor sana herhalde, ya da öyle hissettim bilmiyorum. yazdıklarının hepsini okudum ve gerçekten çok güzellerdi, aslında nasıl oldu da fark etmedim, şaşırdım. bunları verirken bir şey beklemediğini söylemiştin, seni boş yere umutlandırmak istemiyorum bu yüzden bekleme, demek istedim. çünkü şu an böyle bir şey düşünmüyorum, düşünür müyüm onu da bilmiyorum. ama teşekkür ederim, gerçekten mutlu ettin."

onu gerçekten mutlu etmişim.. bunamı sevinsem ?? 3 senemin karşılığı bumu onamı üzülsem o an bilemedim ...

@100 kızla konuşurkende adını söyleyeyim bir zahmet değilmi panpa ??

gülümsedim o an ama deli gibi ağlayasım geldi. dedim ki " sağol gerçekten ama o kadar yazdımki çeyreğini bile vermedim sana , seni mutlu ettiysem en mutlu kişi benim " filanda falan saçmaladım işte amk oda "aa onlarıda verirsen seve seve okurum" dedi .. sonlara geliyorum yavaş yavaş...