üst edit: HiKAYE BiTTi.

not: "bunu öncelerde açmıştım fakat pek de müsait zamanda açmamıştım, açık şekilde yorumlayabilirsiniz beyler yazdıklarımı"
---

sabah hazırlanıp çıktım dışarıya, etrafımdaki olumsuzlukları görmemek için kapşonumu geçirdim başıma. dalgın dalgın yürüyorum yine acaba ne diyorlar benim için...

" pardon bayım" al işte yine durdurdular. " çakmağınız var mı ?" al işte kaç defa söyleyeceğim sigara kullanmıyorum diye. " maalesef"...

dalgın dalgın oturdum banka, etrafımda düşünceli binler falan her neyse konu bu değil, yine aynı yerdeler iki kişi onlar bakıyorum ama..
bana bakmaya başladılar ne yapmalıyım ? tamam sakinim.. elim titremeye başladı, geliyorlar bana doğru. Hala yere bakıyorum ve onlar yanımdalar hiçbir şey demeden bana bakıyorlar hissedebiliyorum. " getirdin mi ?" ne dediklerini anlayamıyorum. " sana diyorum lan bin" En nefret ettiğim şeydir lehime hakaret.

Terledim, ilacımı içmem lazım hay aksi. Odaya kadar sürükledim korkuyorum, suçluyum ama değer. adamı odaya sürükledikten sonra mutfağa girdim, her yer incin bir bardak su içtim hafif rahatladım iyiyim galiba. Mutfaktan çıktıktan sonra odaya gittim tekrar başına o kadar sert vurmama rağmen hafif kanıyordu şaşırtıcı.

çantamı açtım kalın ipi çıkarıp sadece ayaklarını bağladım biraz çırpınışı görmek istiyorum o kadar. Ayaklarını bağladıktan sonra koltuğa oturup bir sigara yaktım. Hatırladığım kadarıyla bir saat sonra uyandı. Yavaş yavaş etrafına bakıyor, ne olduğunu anlamaya çalışıyor bende sırıtıyorum sadece.

Bana doğru döndü yüzü ekşidi tanımamazlıktan geldi ayıp ama ...

" Özür dilerim kendimde değildim bir şey yapma bana" al işte boşuna konuşuyor. Gülmeye başladım, sessiz ol gibisinden hareket yaptım, sessiz ol. Çantamı açtım dikenli hafif kalın sarmal teli çıkardım, bana bakıyor nefesleri hızlanıyor, kıyamam.

Diğer elimde tek mermili tabanca duruyor. Ağzına bez sokup teli koluna sardım ve ucunu tuttum gülerek aniden çekmeye başladım. tel koldan ayrılırken iğrenç sesleri çıkarıyor, etin parçalanması kulağımı tırmalıyor, feryat ediyor görebiliyorum, kolundan kanlar fıçkırıyor kolu delik deşik çok güzel. teli kenara koydum ve maket bıçağını çıkardım biraz piskopatım kabul. diğer elinden tutup bileğine şiddetli bir çizik attım, atmamla kan yüzüme geldi sinirlendim ar arda darbe vurmaya başladım, bıçak git gide içine kadar kesiyor, et kemikten ayrılıyor.

Bu saatten sonra acı çektirmenin anlamı yok bence. Son bir hamlem daha var onuda yapmalıyım. Mutfaktan bulduğum yağı ısıtmaya başladım inşallah ölmez

Bir saat oldu. Hala bekliyorum eve mesafeli şekilde. Heyecan bastı yine, kulaklarım çınlıyor, sadistlik ağır bastırmaya başlıyordu. Saçma sapan düşünürken kurbanımın geldiğini gördüm evet başlıyoruz.

Hızlıca arkasında düştüm, kapşonum çekik ve sessiz şekilde. Kapının önüne geldi ve anahtarı çıkardı. Kıyamam kim bilir belki de evde izleyeceği ferresinu düşünüyor. Anahtarla kapıyı açtı ve içeriye girdi. Benim arkasından girmeme gerek olmadığını anladım, arka tarafın penceresi naylon ile kaplı. Unutkanlık başlıyor galiba bende. Hemen evi dolaştım, içeriyi göz ucuyla kontrol ediyorum. Sessiz. Her neyse tahmin ettiğim kadarıyla oturduğu odayla içeriye gireceğim odaya ses gitmez bu halle. Cebimden çıkardığım bıçağı naylona yavaşça soktum ve yırttım.

Sonuna kadar yırttıktan sonra hızlıca içeriye attım kendimi.

ilk kişinin adresini buldum, harekete geçmem lazım. ama önce gece olmasını beklemeliyim. O sırada çantamı hazırlamaya başladım, içinde doz halinde ilaçlar bulunuyor ve bir takım aletler göreceksiniz. Bilgisayar ve kodlar en çok bu konuda işime yarıyor. Saat baya bir ilerledi o sırada kapı çaldı merak etmeyin kötü birisi değil. Kapıyı açtım, " ilk defa bu kadar hızlı açtın kapıyı" gelen benim ne olduğumdan habersiz yıllık arkadaşım.

Saat geldi iyice, arkadaşımı göndermem lazım. Acil gitmen gerek diyebildim sadece, şaşırdı "nasıl" diye saçma soruyu sordu bende o anda yalan uydurdum yalanı merak etmiyorsunuzdur inşallah ?

Saat yaklaştı, vakit geldi...

Getirmedim diyebildim sadece, içime kapanık olduğumu anlamışsınızdır. o anda teki beni tuttu " yüzüme bak lan huur çocuğu" baktım ne kadar da pis bir surat. Aniden vurmaya başladı diğeri bekliyor etrafını kolluyordu, bir zaman sonra oda vurmaya başladı, yerde sadece düşünüyorum bu mu adalet diye, vurmak, acıtmak haz mı ? işlerini bitirdiler ve bir daha karşıma çıkma deyip gittiler. Dediklerini yapmadım diye bana bunları yapmayacaklardı aslında. Asıl macera burada başlıyor...

Her şeyim hazır bir şekilde evden çıktım, Yürüyorum, hafif yağmur yağıyor ama bu olaya haz katıyor sorun değil. Adresi pek uzak değil yarım saatte geldim kapısının önüne, müstakil küçük bahçeli bir ev, köy evini andırıyor. Evini izliyorum perdesi parlıyor, sönüyor. Mutlu bir şekilde televizyon izliyor, işin en kötü yanı da bu zaten, başına gelecek olayları düşünemeyecek kadar aciz bir adam.

kapşonumu geçirdim başıma, yavaş adımlarla kapısına geldim. Nefesim hızlanıyor, çoğu işlerimde böyle oluyor gerçi her neyse. Kapıyı hızlıca tıkladım ve hemen yanındaki salkımlığın oraya girdim, yirmi saniye sonra kapı açıldı. " Kim o ?" üç saniye sonra " kimsin". O anda yanından gelip kafasına yerden aldığım taşla saldırdım. Yan tarafına sert şekilde vurdum o anda yere yığıldı. içeriye aldım hızlıca, aşırı heyecanlıyım, heyecanlanmalı mıyım sence ?...

Zaferin verdiği mutluluk ile sigara yaktım orada. iki kişinin cezasını kesmek bu kadar mı maceralı olur ? Yanımda getirdiğim suyu suratına boşalttım. irkilerek uyandı. Gözleri yarı baygın beni ayırt etmeye çalışıyor, kıyamam. Yanağını okşadım çok narin aslında nasıl parçalayacağım ben bunu ? Al işte buda korkmaya başladı. Hep korkuyorsunuz zaten. Gülümsedim yüzünde sakin ol lütfen deyip öptüm alnından. Şaşkın şaşkın bakıyor bana. Ama önemli olan bu banyonun ona mezar olacağını bilmesi.

Ağlamaya başladı. Bu daha da korkak çıktı. Hala ağlamaya başlayınca tokatlamaya başladım. Ağlama lan huur çocuğu !
lütfen ödeşmiştik bak falan dedi zırvaladı iki bir şey. " Köpeğim hayatımdaki tek varlığımdı bebeğim" dedim gülümseyerek. Pgibolojim bozuk eminim.
Bir şey diyemedi bende burnunu tuttum iki parmağımla. şiddetle sola doğru kıvırmaya başladım resmen iğrenç bir şey bu. kanamaya başladı çok da narinmiş.

Eve yürümeye başladım, dudağımdan akan kanın sıcaklığını hissediyorum, geriliyorum. Bir müddet sonra eve geldim, apartmandan içerip daireme gittim. Asıl anladığım dünyanın intikam üzerine kurulu olduğuydu. Söylememiştim sanırım bunu için özür dilerim sizden, ben bilgisayar karşısında kodlarla yaşayan asosyal birisiyim, klagib oldu belki ama benim hikayem biraz farklı.

Bilgisayarı açtım, beni darp edenleri tanıyordum sorun değil. Sosyal hesaplarını rahatlıkla buldum. Hayatta prensibim olan şeyleri yaptılar bana karşılık vermezsem tekrar gelecekler o yüzden hızlı olmalıyım.

Tekinin hesabını çoktan ele geçirdim bile, güvenlik sorularına doğu cevap vermemeleri gerektiğini anlayamayacak kadar aptal bunlar. gerçi interneti ferre izlemek için kullanıyorlar. intikam soğuk yenen bir yemektir nasıl olsa

Yaşadığım şehri aratıp güncel haberlere baktım ve işte orada görüyordum haberi " Vahşi Cinayet". Vahşi değil bana göre. Haberi görünce aklım karışmaya başladı ,. Beni bulacaklar mı ? Daha bulacaklarını sanmıyorum yada ben inanmıyorum birisi daha var...

Aradan 4 gün geçti ama bana dokunan bir şey olmadı, bir taraftan mutlu bir taraftan heyecanlıydım. işim olan küçük yazılım şirketime gidip evime geliyorum. Size söylemedim belki ama hiçbir zaman yalnız bırakmayan tek varlığım evimde beslediğim köpeğim.

Her neyse akşam işten çıktım yine, aklım cinayeti işlediğim eve takıldı bir kere görsem ölmem ya. Yolumu değiştirdim, hızlı adımlarla yürümeye başladım. bir araba şart galiba.

Çok az kaldı, görünüyor ama boş sakin, hiçbir şey olmamış gibi. Evin önüne geldim, camlar gazete ile kaplanmış sadece. Bu kadar sakinken diğer kurbanımı deşifre etmem gerek. Eve gidiyorum

Bilgisayarıma oturdum. Diğer binin hesaplarını buldum ve araştırmaya başladım. Buldum da. Hızlıca rapor ettikten sonra bilgisayarımı formatladım. Temkinli olmak gerek her zaman. gün, saat belirlemek için düşünüyorum, bir hafta nasıl sizce ? çok mu ? peki üç gün ? bence de güzel.

Sık sık ağlamaktan bıktım, beni yalnız bırakan herkes bin. Gece, gündüz boş duvarları seyrediyorum ve aniden köpeğimin havlamasıyla irkiliyorum, pgibolojik sorunlarımın olduğu kesin.

Evden çıktıktan sonra hızlı adımlarla eve doğru yol aldım, Her gördüğüm nesne beni suçluyor, bir cellat gözüyle bakıyordu. Ağlamaya başladım, kulaklarım çınlıyor, geriliyorum. Sonunda evime geldim ve kapıyı açıp içeri girdim. Sakinleştirici ilaçlarımı içip kendimi yatağa attım. Saat 02:00 sularıydı. Gözlerim kapanmaya başladı derken aniden kapı tıklandı. O anı tarif edemiyorum. Hızlıca kapıya yönelip delikten baktım. Gördüğüm kişinin bana belli konularda yardım eden kız olduğunu gördüm, anlarsınız ya. Kapıyı açtım ve içeri aldım. " Bu saatte uyumadığını bildiğim için geldim dedi. Hiç tahmin etmemiştim doğrusu diyerek koltuğa oturdum ama hala korkuyorum.

iyi görünmüyorsun dedi. Hayır iyi görünüyorum. Güldü ve cebinden sigara paketini çıkarıp masaya koydu. Yarım saat muhabbetin sonunda yatağa geçip seviştik. işi bilen birisiydi gerçekten. Ve uykuya daldım.

Sabah olmuş ve alarm iğrenç tonla çalmaya başlamıştı. Hemen uyanıp alarmı kapattım, kız hala yanımda onu uyandırmamak için ağır hareket ederek bilgisayarın başına gittim.

Depresyonda olduğum için her şey eminim. Ben bunları düşünürken bir yandan da kurbanımı nasıl bir fanteziler ile katletmeliyim diye düşünüyorum, aklıma geliyor bir kaç bir şey bekleyelim bakalım. Hazırlık yapmanın vakti geldi bile, çantamı tekrar doldurmaya başladım. Fakat bu sefer bir hayat kadını ile anlaştım. Sosyal hesabından tanıştırıp buluşturacağım. Kurbanım evine zütürecek ve kendinden geçirecek. gerisine karışmam dedi zaten.

Hazırlıklarımı yaptım artık hazırım. saatin gece yarısı olmasını bekliyorum. az kaldı. o anda ard arda sigara içtim, heyecanlanmaya başlamıştım. Nihayet vakit geldi ve hazırlanıp çıktım. Yollar sessizdi. kızın adamla buluşacağı yere doğru temkinli şeklide gidiyorum. ağlamak istiyorum ama olmuyor. öfke bastırıyor bunu. Yere bakarak yürüyor ve düşünüyorum. Hızlı nefes alış verişler be bir sürü tepki. Buluşma yerine az mesafeli şekilde saklandım. Kız orada duruyor kurbanımı bekliyordu. yarım saat sonra geldi, bir kız bu kadar bekletilir mi huur çocuğu ?

Yağ ısındı, kabı tutup odaya zütürdüm. Baygın baygın duruyor gülesim geldi. Saçlarından tuttum yağın bir kısmını suratına boşalttım. Ete temas etmesi ile bir garip ses çıktı, kıvranmaya başladı, geri kalan yağı yaralı kollarına döktüm. Bir an önce ölmek istediğini gözlerinden görebiliyorum. Belki biraz abarttım diyerek mutfağının giriş kısmında bulunan sopayı alıp geldim. Son kez gülüp Sopayı kafasının üstüne vurmaya başladım, ard arda durmadan vuruyordum. Her vurmamla vücudu kasılıyor, titriyordu. Durmadan vurdum, Üst tarafı içine doğu çöktü, Paramparça olan kafasına baktım ve emin olmak için elimde bulunan tabancanın susturucusunu taktım, çömelip alnın ortasına dayadım ve tetiği çektim.

Her şeyi topladıktan sonra hızlıca evden çıktım, profesyonel bir iş çıkaramadığımı hissediyorum. Yakalanacağım.

Ama ters giden bir şey olduğunu düşünmeye başladım. Kurbanım aşırı tepkili ve etrafını kolaçan ediyor. Korkmaya başladım. Bir türlü yürümüyor oldukları yerde bekliyorlardı. Belki de şimdi öldürmeliyim ? Ama olmaz zevk alamam. Bir müddet sonra yanına bir kaç kişi daha geldi ve kızı zorlayarak gelen bir minibüse bindirdiler, şoka girdim bir şey yapamadan kaldım orada ne olacak şimdi ? planlarımda bunlar yoktu. Gidecekleri yeri tahmin ederek koşmaya başladım. Kurbanımın evi. Önüne geldiğimde ışıklar yanmıyor, belirti vermiyordu.

Yapabileceğim bir şey yok. Titreyerek koşmaya başladım, ayakkabımın ıslak zemine her vuruşu içimi gıdıklıyordu. Yarım saate kalmaz eve geldim.
içeri nasıl girdiğimi hatırlamıyorum. Bir yandan köpeğim havlıyor bir yandan korkuyorum bana yardım edin!

Sabahı beklemeliyim evet evet sabahı !

Bu adamlar beni uyuşturucu satıp parayı bunlara vermem için zorladılar. Sosyal hesaplarını her taraftan açıkta belirtmişler. Beyinsiz. Adama dönüp " eğer beni öldürürsen sosyal hesaplarından uyuşturucu ticareti yaptığın bilgileri kendi hesabından ve bir çok yerden sızdırırım, adreslerin ve her şeyinle". Bana baktı, seni burada öldürürsem öyle bir şey olmayacak ama diyerek sırıttı. APTAL. Bilgileri bir kaç kişinin eline verdim üstelik her biri farklı ülkelerden ve bunlar sızdırıldığında seni yaşatmayacaklar bunu da biliyorsundur umarım dedim. Bana ve sonra havlayan köpeğime. O anda aklımın ucundan bile geçmeyen bir şey yaptı. Köpeğimi öldürdü. gözlerimin önünde.

Bununla ödeştik karşıma çıkma bir daha diyerek gitti. Yerimden kalkamadım. Dondum. ilaçlarımı almam gerek. Köpeğim öldü, korkuyorum, kızı da mı öldürdüler ?
Yerimden kalkıp köpeğimi aldım, çoktan ağlamaya başladım şimdi kimsem yok artık ben ne yapacağım ? Köpeği poşete koydum, o kadar büyük bir şey değil süs köpeği. yerdeki pislikleri temizleyip köpeği çöpe attım. Ne kadar da kolay değil mi ? her gün yanında olanı bir yere atıyorsun. Böylelikle her gün ağlamaya başladım... Hala ağlıyorum.

Bir aya yaklaşık zaman geçti. Kızdan haber yoktu, pek de önemli değil . Artık Planımı tekrar gözden geçirerek uygulamaya başlayacaktım, yaşamamalı. Her saniye aldığı nefes benim yaşamımı tehlikeye atıyor, az daha beklemeliyim.

Hazırlıklarımı yaptım ve şimdi gitmeliyim. merak etmeyin anlatmaya devam ediyorum. Evden akşam saat dokuz gibi çıktım ve o binin evinin yolunu tuttum. yarım saat sonra geldim, etraf sakin yine. Ölüm sinsi geliyor...

EDiT: BURDA OLAN VAR MI BEYLER

Nefesimi tutuyorum, aşırı terledim, kulaklarımdaki çınlamaları ayırt edemiyorum. Duvara yaslandım, içeriden televizyon sesleri geliyor, hayret ferre izlemiyor. Cebimden çıkardığım kimyasalı, kimyasal dediğime bakmayın tiner, beze yoğun şekilde döktüm, ve hızlı adımlarla küçük koridora çıktım içeriye doğru gidiyorum. Odanın kapısı açık ve arkası dönüp mutluyum ödeştiğini sanıyor şerefsiz.

Ter boşalıyor üstümden, ama nafile yapacağım ben bunu. Dibine kadar geldikten sonra burnuna dayadım bezi. Pek direnemedi kendinden geçti. Etkisi öyle çok sürmeyeceği için oracıkta soyup bağladım onu. Elleri ayakları bağlı şekilde banyo ya zütürdüm. Yeni mekanlar denesek fena mı olur ?

işim bitmişti, evden çıktım her şeyi bırakarak, başım dönüyor midem bulanıyordu şimdi olmaz ! Yürüyemiyordum, titriyordum. Çınlamalar aşırı derecede arttı artık özür dilerim. Gözlerim karardı düşüyorum. Evin önünde bayıldım Bu sefer ödeştik galiba. Gözümü açtığımda ambulansın içindeydim, yakalandım evet. Her yerimde polis, uyanır uyanmaz sorular, bağırmalar falan filan. Nasıl yaptın diye soruyorlar. Açık şekilde beyan etmemiş mi yim ? Gözlerim dalgın bir şekilde düşünüyorum Sona geldim. Baştan beri de sona geleceğimizi biliyordunuz. Ben ne mi oldum ? Rehabilitasyon dediler. Deli sandılar sizce Kim deli ?

Bu arada Kopuk kafanın yanına yazdığım notta " Köpeğime benden selam söyle" yazıyordu.

SON

Akan kana parmağımı dokundurdum, sıcaktı. Kurbanımın temiz alnına tuhaf şekiller çizmeye çalışıyorum o da kafasını çekiyor geriye doğru. Şaşırdım şu durumda hala bana karşı geliyor. Her neyse işe koyulmam lazım. Çantamı açtım ve bir kutu iğneyi çıkardım. ilk iğneyi elime aldım ve saçından tuttum, terlemişti bu bağırır şimdi bir dakika. Ağzına tıktım bezi devam ediyorum. iğneyi sol yanağına soktum, girmemeye direniyor ve ben zorluyorum. ardından hızlıca girip ağzının içinden çıktı. böyle tahminen beş sol beş sağ iğne soktum, ritmik kan akıyor yanaklarından, gözlerinden de yaş akıyor, kıyamam. işimi hızlı bitireyim deyip makası çıkardım. tekrar yüzüne baktım çok açı çekiyor galiba deyip iğnelerin hepsini kıvrandırarak çıkarttım