istanbul kadıköydeyim. Ne zaman istersen mesaj at çayımı içersin kardeşim.

Kardeşim yeni başlanıldığı zamanlar oluyor öyle ilk 3 4 ay sıkıntılı geçebiliyor okulda insanlarla tanışmaya çalış o durumdaki tek kişi sen değilsin bunu öğrenmek insanı rahatlatır zaten muhabbet kurmaya çalış insanlarla

Beyler dedigim gibi istanbulun yabancısıyım dogma büyüme rizeliyim 18 senem orda geçti bu sene özel bi üniversitede tam burs kazandım geldim yaklaşık 1 aydır istanbuldayım tercih günü istanbul yazan kafamı gibeyim yurdum okula çok uzak yaklaşık 1.30 - 2 saat yol gidiyorum ee normal diceksiniz trafik falan ama haftanın 3 günü dersim var 3ünüde sabah 8:30 da 6 da uyanıp yola cıkıyorum anca yetişiyorum buranın insanlarını anlamış değilim tabi herkes kendi derdinde ama adama selam veriyorum adam hayatında ilk defa duymuş gibi kanı donuyo bi boş boş suratıma bakiyo sonra aleyküm selam diyo insanlar bi garip davranıyo sosyal hayattan tamamen kopmuş gibi. metrobuslerdeki o doluluk falan bıktırdı beni kimin eli kimin zütünde belli degil 18 yıllık bakirligimi metrobuste bozmak koyuyor adama istanbulda ne bi arkadaşım ne bir akrabam var konuşucak kimsem yok her gün çoğu vaktimi sözlükte hikaye okuyarak geçiriyorum maddi sıkıntılarım var bunları niye anlattım bilmiyorum ama 1-2 kişi sesimi duysa 1-2 muhabbet etsek benim için yeterli