istanbulun suyu yakın zamanda tükenecek

evet beyler ne sazan avidir ne şans avi tamamen gerçektir.
her sabah 6 'da bazen 10 falan kalkıp bigibletime biniyorum ve yol üstündeki tüm camiilerin lavabo ve abdesthanelerine seldıbınaleykümle girip sırasıyla boştaki bütün Wclere girip muslukları sonuna kadar açıp daha sonra da abdest alınan kısımdaki muslukları sonuna kadar açıp çıkışta da tekrar seldıbınaleyküm deyip para da vermeden çıkıyorum.
( bu işlemle suya hiçbir ücret ödenmeyen tamamen devlet bütçesine yansıtılan camiilerdeki boşa akan suyun toplam tüketilen metreküpü hesaplanamıyor)

namaz vakitleri haricinde de tüm özel ve devlet hastanelerini sırasıyla ziyaret ederek lavabolarına girip şamandıra mandallarını kırıp musluklarını açıp oradanda hızla uzaklaşıyorum.
(en tehlikeli kısım hastaneler buralarda yaşadığım adrenalini anlatamam sizlere)

saat 10 dan sonra yine bigibletimle istanbuldaki avm lerin yüzde 40 ına ( hepsine yetişemiyorum) girip tüm klozetlerin üstündeki büyük butona basıp önce (bkz: suyunu boşaltıyorum) sonra şamandırayı sonuna kadar açıyorum.
bazı klozetlerin şamandıra kutusuna erişip mandalı kırıyorum ve uzun süre boşa su akmasını sağlıyorum.

ayrıca daha önce tesisat işinde çalıştığımdan dolayı avmlerdeki birçok musluk bataryasının kilidini deactive ediyorum ve yetkili harici düzeltilemeyen bir problem olduğundan dolayı musluklardan da boşa su akmasını sağlıyorum.
( bu işlemle avm'lerin toplam tüketilen su oranı yüzde 23 oranında artıyor ve ben olduğum sürece bunun önüne hiçbir şekilde geçemiyecekler )

Özet : barajları kurutacağım

--- --- --- --- --- ---istanbula melen projesi helen projesi isterse okyanus projesi gelsin kimse beni durduramayacak --- --- ---

bu projede tek başıma yer alıyorum ve kimsenin buyunduruğu altında değilim ve kimsede bunun farkında bile değil.
şuan üzerinde çalıştığım proje ise istanbul'un aort damarları diyebileceğimiz şehrin su ihtiyacını karşılayan büyük su kanallarını deactive etmek
7 yıl boyunca tesisatçılık yaptım mahalle tesisatçısı deil belediyenin büyük işlerinde görev aldım ve neyin nasıl işlediğini çok iyi biliyorum.
oldukça zor bir görevden bahsediyorum bu su kanallarını bloke etmek sandığınızdan daha da zor olacak.

hayalci sazan avi. diyenler buradaki orana bakmanızı ve gelecek ay oluşacak yüzde 1 lik bile olsa azalmayı takip etmenizi öneririm
http://www.iski.gov.tr/web/barajdoluluk.aspx
edit: bunu şimdi söylemeyi tercih etmiyordum ama zoruma gitti bunca emekten sonra hayalci olarak nitelendirmeniz
http://www.iski.gov.tr/web/statik.aspx?KID=1000415
kağıthane arıtma tesislerini büyük ölçüde deactive edecek kimyasal deterjan kullanacağım bu bana da hayal gibi geliyor şuan ama zor değil istersem

lsd gereğinden pahalı bi madde bulursam satar ve parasıyla ordu kurarım

beyler yarın arkadaşımın çalıştığı adreste büyük bir planım var anlatıyorum...
mekan 3 katlı her katta iki adet olmak üzere toplamda (bkz: 6 adet WC) ve en alt katta ayrıyetten bir adet personel lavabo ve yine personel için 4 adet duş bölümüvar.
en alt katta mutfak ve mekanın bahçesinde fıskıyeli bir havuz bulunmakta. saat gece 02:00 sularında mekan kapanıyor ve ertesi gün sabah 12:00 sularında mekan açılıyor.
gece mekanın tümkapıları kapandıktan sonra alarm sistemi devreye giriyor. çok hızlı hareket etmem gerekiyor. alarm sistemi devreye girdikten sonra 30 saniyem var.

okuyan olursa planın geri kalan kısmını sizlerle paylaşacağım

mekan ünlü bir otelin butik restaurantı. elitlere hitap ediyor. patron gayet taşşaklı birisi yakinen tanımıyorum ancak can dostum polat sürekli bahsediyor.
birkaç kez polatı ziyarete giderek hem patronun nasıl biri olduğunu hemde mekanın her köşesini gezip görme bahanesiyle didik didik ettim ve operasyon un temel taşlarını beynime kaydettim. her gitmemde farklı lavaboları ve lavabolardan çıkıştan sonra exit'e varma süremi hesapladım. mekanın kaçta kapandığı alarm sistemi güvenlik görevlisi giriş çıkışlar kameraların bulunduğu bölümlerin hepsini ama hepsini tek tek hesapladım ve planımı ince eleyip sık dokuyarak oluşturmaya başladım. bu zaman dilimlerinin haricinde bir yandan da istanbuldaki şebeke suyu nu yerle bir etmek ve barajdaki su oranını daha alt seviyelere indirmek adına diğer yürüttüğüm operasyonumu ( camii avm hastane ve cafeler ) deki suların boşa akıtılmasını da bir yandan devam ettiriyorum.

devdıbını okumak isteyenler olursa paylaşacağım

birinci planda tuttuğum avm hastane camii ve cafelerdeki suyu olabildiğince boşa akıtma ve gereksiz yere kullanım operasyonumu başarıyla tamamladıktan sonra 23:00' da eve geldim. tüm gün bigiblet kullanmak , saat 18:00'dan sonra trafiğe takılmak , fren balatalarımın zamanla erimesi, lastiklerimin yavaş yavaş kabaklaşması, bigiblet zincirimdeki yağın paçalarıma bulaşması, WC'lerdeki şamandıraların mandallarını kırarken yaşadığım yakalanma hissi, kağıthane arıtma tesislerindeki suya kimyasal karıştırma planım derken restauranta bir gecelik vereceğim büyük zarar... hepsini beynimde sırtımda avuçlarımda ayaklarımda gözlerimde kulaklarımda hissetmem... tek başına çıktığım bu yolda kimseye güvenmeyeceğime, yakalanırsam hiç bir an tereddüt etmeden önüme çıkacak engelleri kim olursa olsun harcayacağıma and içtim. evdeki sıkıntıları bir kenara bırakıyorum ve operasyon düğmesine basıyorum. tüm gece planlar projeler...

mekanda bulunan tüm su damarlarına bir bir neşter vurup suyun olabildiğince boşa akmasını başarmış bir şekilde evde oturup yine mekandan yürüttüğüm balvenie marka whiskiyi karamel çikolata badem eşliğinde keyifle zütürüyorum.
gün boyu sürdürdüğüm ve en ince ayrıntısına kadar sıfır hata ile sonuca ulaştırdığım operasyonu başarıyla tamamlamanın gururu içerisinde sabahı selamlıyorum.
operasyon aytıntılarını yaşadığım tüm adrenalin dolu vakitleri okuyan olursa burada anlatacağım

saat 22:00 sularında mekâna vardım. bigibletimi lüx araçların bulunduğu garaja bıraktım. garajda bir süre arabalarla baş başa geleceğimi gözden geçirdim. ya bu garaja bende bir gün arabamı park edecektim ya da altımdaki bigiblet beni mezara park edecekti. bu düşünceler ve kuruntular beynimi kurcalarken birden bulunduğum yere odaklanmam gerektiğinin farkına vardım. önce operasyonu başarmalıydım. lüx bir yaşam daha sonra...

garajdan direkt mutfağa giriş yaptım. mutfakta hummalı bir atraksiyon var. aşçıların hepsi birbiriyle yarışıyor. şefin elinde bir liste alayına fırça modunda herkesi azarlıyor. masa üzerindeki ispirto şişesini şefin kafasında patlatıp sesini kesmek için biran kendimi kaybediyorum ama bunu yapmaman gerekiyor. tabak çanak sesleri, ocaklardan yükselen alevler, sıçrayan yağların çıkardığı çıtırtılar, bıçakların kesme tahtalarında çıkardığı ritimli takırtılar, servise hazır tabakları işaret eden zil sesi, derken mutfaktan çıkıp salona giriş yapıyorum. neredeyse boş masa yok. garsonlar masaların arasında dans ediyor, kolonlardan hafif duyduğunuz klagib müzik, çatal bıçak sesleri, ufak bir uğultu, yan masamda açılan şampanyanın tıpa sesi, kulaklarımda arada bir patlatılan kahkahalar ve bir çoğumuzun belkide ömrü boyunca sofrasına hiç gelemeyecek olan adını bile bilmediğimiz yemekler...

salondaki lavabo kontrolünün ardından ikinci kata çıkıyorum burada vip müşteriler ağırlanıyor. daha çok toplantı havasında geçiyor buradaki yemekler. masaların etrafında mutlaka korumalar oluyor. can dostum polat bu adamların boş olmadığını, olası bir aksilikte şarjörü boşaltabileceklerini söylemişti ancak içimde en ufak bir korku yok. onlar için bir tehdit unsuru olmadığım ortada. belli mi olur lavaboda sıkarlar kafama atarlar çöpe cenaze namazım bile kılınmaz belkide...
buradaki lavabo kontrolünü diğerlerine göre biraz daha acele tutuyorum. o masada oturan hiçbir adamla göz göze bile gelmek istemiyorum çünkü anlık bir öfkeyle onu ex edebilirim. bu durum benim işime gelir ama bununla uğraşacak vaktim yok.

saat ilerliyor ve gittikçe heyecanlanıyorum. dostum polat;
-fazla ortalarda dolaşma müdürden azar işitmeyelim.
diyor ve beni mutfağa alıyor. burayı hiç sevmiyorum ikram ettikleri yemeği yedikten sonra bahçeye çıkıyorum. burada birde kuyuları bulunuyor. kuyu hakkında iyi düşüncelerim olmadığını söyleyebilirim burası benim operasyonumun odak noktası aslında. gece sonunda buraya da büyük darbe indireceğim.
mekan yavaş yavaş kapanış yapmaya başlıyor... müşteriler bir bir masalarından kalkıp evlerine belkide otellerine doğru yola koyuluyor. herkes iş yorgunluğundan bitap düşmüş ben kimsenin umurunda bile değilim. bu durum benim hoşuma gidiyor aslında beni fark etmemeleri gerek. çok geçmeden temizlik işlemleri başlıyor personel soyunma odalarına doğru gidiyor ve günlük rutin güvenlik birimi vardiya değişimi yapıyor ve son kontroller. heyecan bastırıyor en ufak hata bundan sonraki yaşamımı nezarethanede geçirmeme sebep olabilir...

yarın yazacağım şimdilik iyi geceler