DSÖ sanırım dünya sağlık örgütü ama onun kısaltması başka amk

Arabanın benzini azalmıştı. Beni en fazla 1 buçuk saat zütürürdü. O yüzden biraz hız yapmıştım.
Bir kavşağa doğru yaklaşıyordum. O aceleden sağa sola bakmadım. Sağımdan bir kamyonun vurduğunu hatırlıyorum. Sonrası yok...
Gözlerimi açtığımda karanlık bir yerdeydim...

Bro öğrendim who imiş DSÖ Türkçe karşılığı

Rezervasyon

Laaaan orrrospu evlatları diye bağırdım. Cevap yok. Işıklar nerde dıbına koduklarım, ve nerdeyim ben dedim. Ses yok.
Sonra bir kapının açıldığını duydum. Ve ışıklar yandı.
Karşımda insanlar vardı...
+Siz kimsiniz, diye sordum.
-Sığınağa hoşgeldin evlat, cevabını aldım...
+Ne sığınağı, ne oluyo burda?
-Hastalıktan haberin var değil mi?
+Evet, dedim. Ne olduğunu hala çözememiştim.
-Şu anda çok yönlü, 300 kişilik bir sığınaktayız. Ben Vedat. Yanımdaki arkadaşımın adı da Ahmet. Biz hastalığın tehdidini daha önce anlayan insanlardık. Cebimizdeki parayı böyle sığınaklara harcadık. Ve evet, beklediğimiz gibi de oldu. Şu anda istanbul'da 2 sığınak var. Bu sığınakta aynı zamanda laboratuvar olduğu için operasyonumuzun merkezi burası olacak. Burda tedaviyi bulmaya çalışacağız...
Sevinmeli miydim? Bilemiyordum. Tek bildiğim şey güvende olduğumdu.
-Biz çıkalım. Senin uyuman gerekiyor. Kötü bir kazaydı... Bu arada, özür dilerim...
Kafamı yastığa bıraktığım gibi uykuya daldım...

Uyandım. Heeeey, diye bağırdım çünkü gene karanlıktı.
Kapıyı tanımadığım bir kız açtı.
-Aaa uyanmışsın, hadi kalk, yemek saati.
Üstümü giyindim ve çıktım. Kız beni yemek salonuna doğru zütürdü ve farkettim ki bu sığınak bir binaydı, sadece hastalıktan korunuyorduk, ve bu yasadışı bir şey olduğu için de askerlerin tehdidi altındaydık.
Şehir 12 saat içinde taka batmıştı ve diğer şehirlerden haberimiz yoktu.
Kız bana rehberlik yapıyordu. Burda bu var şurda şu var diye. Ve ne diyeyim, kız güzeldi. Cana yakın bir konuşma stili vardı...

Dinleyen varsa 30 dk sonra diğer partı sallıyorum.

( ͡° ͜ʖ ͡°) ehueheueheu