ismimi bilene şuku türkcell 20 tl

ACAR : Becerikli, atılgan
ACUN : Dünya, varlık
AKAY : Beyaz ay, dolunay
AKEL : Dürüst, güvenilir
AKGÜN : Mutlu, sevinçli gün
AKIN : 1.Arkası kesilmeyen bir geliş durumunda olmak. 2.Baskın.
AKTAÇ : Beyaz taç, gelin tacı
AKTAN : Aydınlık gece
ALi : Yüce,ulu
ALiCAN : Candan, cana yakın
ALiŞAN : Şanı şerefi en yüksek olan
ALKAN : Kızıl kan
ALKIN : Sevdalı, aşık
ALP : Kahraman, cesur, savaşçı
ALPAR :Yiğit, cesur
ALPASLAN : Aslan gibi cesur, savaşçı beyi
ALPTUĞ : Yiğitlik simgesi.
ALPER : Yiğit insan, yiğit erkek.
ALPEREN : Yiğit ve ermiş kişi.
ALPHAN : Yiğit, hükümdar
ALPTEKiN : Tek yiğit, prens
ALTAN : Sabah güneş doğarkenki zaman
ALTAY : Orta Asya'da Tanrı dağı, bir Türk boyu
ALTUĞ : Kızıl tuğ, al renkli.
ANIL : Amaç, erek, hatırlanmak.
ANDAÇ : Armağan, hediye
ARAL : Takımada, sıradağlar.
ARCAN : Saf, temiz
AREL : Temiz, dürüst
ARDA : 1.işaret olarak yere dikilen çubuk. 2.Ardıl.
ARGIN : Zayıf, güçsüz, dermansız.
ARGÜN : Temiz, aydınlık gün
ARIKAN : Temiz soy
ARIN : Temiz, saf - Alın
ARiF : Anlayışlı, tanınmış, meşhur, bilgi sahibi
ARKAN : Temiz kandan gelen - Üstün, galip
ARKUT : Temiz ve kutlu.
ARMAN : Hasret, özlem - Sıkıntı
ARSLAN : Yırtıcı, güçlü,yiğit
ARTUN : Kendine güvenen, onurlu.
ATABERK : Şehzade eğitmeni - Devlet yetkilisi
ATACAN : Hoşgörülü, babacan
ATAK : Canlı, girişken-Cömert-Nişancı
ATAKAN : Düşünmeden cesurca işe girişen
ATALAY : Ünlü, şöhretli
ATAMAN : Ata kişi, önder
ATASOY : Ataların soyundan gelen
ATiLLA : Savaşçı, fatih - Büyük, ünlü
AYBERK : Ay gibi güzel ve sağlam.
AYDIN : Işıklı-Aylı gece-Açık, belli-Uğurlu
AYHAN : Ay hakimi
AYKUT : Ay gibi uğurlu.
AYTAÇ : Ay biçiminde taç
AYTEK : Ay gibi
AYTEKiN : Ay şehzadesi, prensi
AYTUNÇ : Ay gibi güzel, tunç kadar sağlam
AZiZ : Sevgili - Az bulunur- Muhterem
AZMi : Kararlılık - Güçlü, kuvvetli

B
BAHA : Kıymet, değer, para.
BAHADIR: Kahraman
BAHiR : Deniz-Belli, açık-Işıklı, parlak
BALER : Tatlı dilli, cana yakın
BALKI : Şimşek, ışık, parlayış.
BARAN : Direnci kıran güç, ulu, yüksek.
BARAY : Sonsuzluk.
BARBAROS : Kızıl sakal
BARIN : Güç ve kuvvet.
BARIŞ : Sulh.
BARKIN : Gezmek, görmek, gezgin.
BARKAN : Çölde oluşan küçük kum kitlesi
BARLAS : Kahraman
BARS : Kaplan benzeri yırtıcı hayvan
BARTU : En eski Türk hanlarından biri.
BAŞER : Başta gelen
BATI : Güneşin battığı yön
BATIHAN : Batı'nın hükümdarı, hanı
BATURALP : Yiğitler yiğidi
BATIRAY : Ay gibi yiğit
BATUĞ : Üstün olan, yiğit. Az.
BATUHAN : Yiğit hükümdar.
BATUR : Yiğit, yürekli, bahadır.
BAYAR : Ulu, yüce
BAYBARS : Eski Türklerin beslediği kaplan
BAYBORA : Fırtına
BAYCAN : Zengin
BAYHAN : Zengin ve güçlü
BAYKAL : Yaban kısrağı - Sibirya'da bir göl
BAYSAL : Soylu, ünlü
BAYÜLKEN : Göğün 16.katında oturan barış tanrısı
BEDiR : Dolunay.
BEDiRHAN : ileri görüşlü lider
BERK : 1.Sert, sağlam, katı. 2.Yıldırım.
BERKAY : Güçlü ve ay gibi.
BERKE : Kamçı, kırbaç.
BERKAN : Parlama - Kıvırcık kuzu postu
BERKANT : Bozulmaz yemin
BERKAY : Ay gibi güçlü
BERKE : Kamçı
BiLGEHAN : Göktürk hakanı
BiLGiN : Alim, bilgili kişi
BiRANT : Tek yemin. Özelliği olan yemin
BOĞAÇ : Bir Dedekorkut kahramanı
BORA : Şiddetli rüzgar
BORAN : Rüzgar şimşek ve gök gürültüsü ile ortaya çıkan sağanak yağışlı hava olayı.
BUĞRA : Erkek deve
BURAK : Hz.muhafazid'in Miraç gecesi bindiği efsanevi at
BURÇ : Kale, hisar çıkıntısı - Güneş sistemi - sarp yamaç
BÜLENT : Yüce, yüksek

C
CABBAR Kuvvet, kudret sahibi-Becerikli
CAFER:Küçük akarsu
CAHiT Çaba gösteren, çalışkan
CAN: insan ve hayvanlarda yaşamayı sağladığınave ölümle vücuttan ayrıldığına inanılan madde dışı varlık.
CANALP : Özünde yiğitlik, güç olan
CANBERK : Güçlü, sağlam
CANDAŞ : Dost, yoldaş
CANDEMiR : Özü demir gibi sağlam
CANDOĞAN : Cana doğan
CANEL : Dostluk eli
CANER: Çok içten, sevilen.
CANKUT: Neşe, mutluluk, talih, baht.
CANTEKiN : Tek, eşsiz can
CAViT : Sonsuz, ebedi
CELAL : Büyüklük, yücelik - Öfke, kıgınlık
CELAYiR : Moğolların kollarından
CELiL : Büyük, yüce
CEM : Hükümdar - Toplanma, biraraya gelme
CEMAL : Güzel yüz - Yüz güzelliği
CEMiL : Güzel yakışıklı erkek - iyilikle anma
CEMRE : Ateş,kor-Suda, havada,toprakta oluştuğuna inanılan sıcaklık
CENAP : Şeref, onur
CENGiZ : Güçlü, gözüpek
CENGiZHAN : Moğol imparatorluğunu kuran hükümdar
CENK : Savaş
CEVAHiR : Mücevher, değerli süs taşı
CEYHUN : Orta Asya'da bir akarsu - Cennet'in 4 nehrinden biri
CiHAN : Dünya
CiHANGiR : Dünyaya egemen olan
CiHAT : Din uğruna savaşan
COŞKUN : Heyecanlı, kabına sığmayan
CUMHUR : Halk, topluluk
CÜNEYT : Küçük asker

Ç
ÇAĞAN : Bayram, şenlik
ÇAĞATAY : Tay-Doğu Türklerine verilen ad
ÇAĞDAŞ : Çağın koşullarına uygun.
ÇAĞIN : Yıldırım, şimşek
ÇAĞKAN : Canlı, dinamik, çalışkan.
ÇAĞLAR : Şelale, çağlayan
ÇAĞMAN : Çağdaş insan
ÇAĞRI : Çakır gözlü
ÇAKAR : Parlayan, ışık veren
ÇAKIN : Şimşek, parıltı
ÇAKIR : Mavi renkli, gri benekli gözü olan
ÇELiK : Su verilip sertleştirilmiş demir - Çok güçlü
ÇELiKER : Çelik gibi güçlü
ÇETiN : Sert-Çözümü zor, sarp-inatçı, azimli
ÇEViK : Çabuk davranan, hareketli
ÇIĞIR : Çığın açtığı iz, yol - Yenilikçilik
ÇINAR : Uzun ömürlü, uzun boylu, kalın gövdeli bir ağaç türü



D
DALAN : Biçim - ince, zarif
DEMiR : Kolay işlenen dayanıklı bir maden
DEMiRALP : Demir gibi güçlü, yiğit
DEMiRCAN : Özü demir gibi sağlam
DEMiREL : Demir gibi güçlü eli olan
DEMiRHAN : Demir gibi güçlü hükümdar
DEMiRKAN : Güçlü soydan gelen
DENiZ : Deniz, su kütlesi, derya
DENKTAŞ : Akran, aynı yaşta
DERViŞ : Tarikata girmiş - Hoşgörülü, alçakgönüllü
DERYA : Deniz - Engin bilgili - Çok
DEVRAN : Felek, kader
DEVRiM : Olumlu yönde değişiklik yaratan hareket
DiNÇ : Güçlü, sağlıklı
DiNÇER : Güçlü, sağlıklı
DOĞA : Tabiat
DOĞAN : Yırtıcı bir kuş
DOĞU : Güneşin doğduğu yön
DOĞUHAN : Doğunun hükümdarı
DOĞUKAN : Doğulu, doğu soyundan
DOĞUŞ : Yaradılış
DORUK : En yüksek yer, zirve - Üstün başarı
DURAN : Varlığını sürdüren-Dağ yolu-Dingin, sakin
DURUKAN : Kanı saf, berrak.
DÜNDAR : Artçı asker, birliği koruyan asker

E
ECEViT : Çevik, çalışkan,açık fikirli- Yaramaz, sinirli
EFE : Batı Anadolu'da köy yiğidi, zeybek.
EFGAN : Ağlayıp inleme - feryat
EGE : Bir çocuğu koruyan,ona bakan - Büyük ulu
EGEHAN : Engin denizlerin hükümdarı.
EGEMEN : Hakim , hüküm süren
ENES : Secereli Arap atı.
ENiS : Dost, arkadaş.
EMiR : Bir kavmin başı -Peygamber soyundan - Kumandan
EMiRHAN : Emirlerin başı, hükümdarı
EMRAH : Bir halk ozanımız
EMRE : Aşık, vurgun
ENDER : Çok az, nadir bulunan
ERTUĞ : Yiğit başlığı.
ENGiN : Uçsuz bucaksız - Yüksekte olmayan yer
ENGiNSU : Açık deniz
ENVER : En nurlu, en parlak
ERALP : Yiğit
ERAY : ilk ay
ERBERK : Şimşek gibi yiğit
ERCAN : Canlı, sağlıklı
ERCÜMENT : itibarlı, haysiyetli, değerli
ERDAL : Tek erkek
ERDEM : Namus, fazilet - Hüner - Ruhsal yetkinlik
ERDEN : El değmemiş
ERDiNÇ : Duru, güçlü erkek
EREN : Yetişmiş - Cesur, yiğit - Ermiş kişi
ERDOĞAN : Yiğit doğmuş
ERGiN : Olmuş, yetişmiş - Reşit
ERGUN : Oynak, hızlı giden at
ERGÜN : Yumuşak huylu, uysal
ERHAN : Adaletli hükümdar

F
FADIL : Fazietli, ahlaklı - Fazıl
FAHiR : iftihar edilecek, övülecek
FAHRETTiN : Diniyle övünen
FAHRi : Şeref ve itibar için yapılan iş
FAiK : Üstün, yüksek
FARUK : Haklıyı haksızı ayırabilen - Keskin
FATiH : Fetheden - Hüküm veren
FAZIL : Faziletli, ahlaklı
FERDi : Kişiye özgü
FERHAT : Güçlükleri yenip bir yeri ele geçiren
FERHAN : Sevinç, mutlu
FERiD : Eşsiz, tek, benzeri olmayan
FERiDUN : Eşsiz, tek
FERiT : Avcı kuş
FERRUH : Uğurlu - Kutsal
FETHi : Fetih ile ilgili
FEVZi : kurtuluşla, zaferle ilgili - galip üstün gelen
FEYYAZ : Faydalı, verimli, bereketli
FIRAT : Tatlı su - Türkiye'nin en uzun akarsuyu
FiKRET : Düşünce - Akıl, anlayış
FUAT : Kalp, gönül
FURKAN : Doğruyu yanlıştan ayırma

G

GALiP : Üstün gelen, kazanan
GAZANFER : Aslan - Yiğit, yürekli
GEDiZ : Su birikintisi, gölcük - Ege'de bir akarsu
GENCAL : Genç, taze
GENCALP : Genç yiğit, kahraman
GENCAY : Ayın bir haftalık hali, hilal
GENCER : Genç yiğit
GiRAY : Uygun, laik.
GiRGiN : Kolay yakınlık kuran
GÖKALP : Mavi gözlü yiğit - Göklerin yiğidi
GÖKAY : Mavi ay
GÖKBERK : Mavi gözlü, sert kişi
GÖKCAN : Mavi gözlü dost, candan kişi
GÖKÇE : Güzel, gösterişli - Yiğit, cesur - Mavi gözlü
GÖKÇEN : Güzel, hoş
GÖKHAN : Eski Türklerde gök tanrısı - Göklerin hakimi
GÖKMEN : Sarışın, mavi gözlü
GÖKSEL : Gökle ilgili
GÖKTAN : Mavi şafak
GÖKTUĞ : Mavi tuğ.
GÜÇHAN : Çetin, güçlü han
GÜÇLÜ : Kuvvetli, gücü yerinde - Önemli, etkili - Şiddetli
GÜLTEKiN : Genç, nazik delikanlı
GÜNALP : Güneş gibi yiğit
GÜNEY : Dört yönden biri - Her zaman güneşli yer
GÜNKUT : Günün uğuru
GÜNTAN : Güneşin doğuşundan az önceki zaman
GÜNTEKiN : Güneş gibi tek
GÜRAL : Hakkını bol bol, çok al
GÜRALP : Güçlü yiğit
GÜRAY: Çok ışıklı, aydınlık.
GÜRCAN : Güçlü, coşkulu can
GÜRKAN : Gürbüz, kanı bol
GÜROL : Hayat boyu herşeyin bol olsun
GÜVEN : Kuşku duymadan bağlanma, inanma - Cesaret
GÜVENÇ : Güven - Sevinçli - Dayanak, yardım

H
HAFIZ : Koruyan, saklayan - Kur'an ı ezberlemiş kişi
HAKAN : Eski Türk ve Moğol hükümdarı
HALDUN : Sonsuz, ebedi olan
HALiT : Sonsuz, sürekli - Bir yıldan çok yaşayan
HALiL : Yakın dost
HALiM : Sessiz, sakin - Yumuşak huylu, yavaş
HALiS : Katıksız - Saf, temiz, hilesiz - Yalnız
HALUK : iyi huylu, geçimli
HAMDi : Allah'ı övmek, şükretmek
HAMi : Himaye eden, koruyan
HAMiT : Övgüye değer
HARUN : inat eden, huysuz
HASAN : Güzellik, iyilik
HASRET : Özlem
HAZAR : Barış, güven
HAZIM : Akıllı, işbilir
HEPER : Her zaman yiğit.
HINCAL : Öc al
HiDAYET : Doğru yola girme - Müslüman olma
HiKMET : Bilgelik - Özlü söz, vecize
HiRAM : Yürüme, gezinme
HULKi : Yaradılışla ilgili - iyi huylu, ahlaklı
HULUSi : Saf, içi temiz - Samimi, içten
HURŞiT : Güneş
HÜRAY : Ay gibi özgür
HÜREL : Özgür ülke.
HÜRCAN : Özgür
HÜRKAL : Özgür kal.
HÜRKAN : Özgürlüğüne düşkün bir soydan gelen.
HÜROL : Özgür ol.
HÜSEYiN : Küçük sevgili
HÜSNÜ : Çok güzel

I
ILDIR : 1.Parıltı. 2.Alaca karanlık.
ILDIZ : Yıldız - Gündönümünden 10 gün öncesi
ILGAR : Çabuk, hızlı - Hücüm, akın - Havanın açık olması - Öfke
ILGAZ : 1.Dizginleri koyuverilmiş atın dört nala koşması.2.Atla ansızın yapılan doludizgin saldırı.
IRA : Öz yapı, karakter, kişilik.
IŞIKHAN : Işıklı han
IŞINER : Işık saçan yiğit.


i
iBRAHiM : inananların babası - Peygamber
iDRiS : Hoş kokulu bir kiraz türü - Bilimde ileri düzeyde olan - Peygamber
iHSAN : iyilik - Bağış, bağışlama
iLAYDIN : Aydınlık, mutlu, demokratik ülke.
iLBAY : Bir yerin saygın kişisi sözü geçen.
iLBEY : Vali
iLCAN : Yurttaş, vatandaş.
iLGiN : Gurbette yaşayan, garip.
iLGÜ : Engel.
iLHAMi : içe doğanlarla, esinle ilgili
iLHAN : Hükümdar, imparator, Yönetici
iLKAN : Bir Türk hükümdarı.
iLKAY : Yeni ay, ayın ilk hali
iLKCAN : ilk doğan erkek çocuklara verilen ad
iLKE : Temel düşünce, prensip - Temel bilgi - Davranış kuralı
iLKER : ilk doğan erkek çocuk
iLKUT : Kutlu, mutlu ülke.
iLTEKiN : Tek eşsiz ülke
iLTER : Yurdunu seven, koruyan
iNAL : Kendisine inanılan
iNAN : Dizgin - Yönetme - iman
iNANÇ : Bir düşünceye bağlılık - iman - Doğru, emin
iRFAN : Bilme, anlama - Sezme, kavrama gücü
iSHAK : Bilgin olarak tanınan bir peygamer
iSLAM : islam diniden olan, müslüman
iSKENDER : Bir Makedon kumandanı
iSMAiL : ibrahim peygamberin oğlu
iSMET : Masumluk, temizlik - Haramdan çekinme
iŞÇAN : Çalışkan
iZZET : Değer, kıymet - Kuvvet, kudret - Hürmet, saygı

K
KAAN : 1.Hükümdar.2.Çin ve Moğol hükümdarlarına verilen ad.
KADEM : Uğur - Ayak adımı - Yarım arşın
KADiR : Kuvvetli, güç sahibi - Değer, onur, şeref
KADRi : Değer, kıymetle ilgili
KAĞAN : Kaan, hükümdar
KAHRAMAN : Yiğit, cesur - Bir olayın baş kişisi
KAMER : Ay - Sadık hizmetli
KAMURAN : Arzusuna erişmiş
KANDEMiR : Güçlü soydan gelen
KANER : Yiğit soydan gelen.
KARABEY : Esmer, rengi karaya çalan Bey
KARACAN : Esmer - Küçük ağaçcık
KARAHAN : 1.Tarihte bazı hanlara verilen ad.2. Anadolu'da bir devlet.
KARATAY : Anadolu Selçuklu devlet adamı.
KARAN : Kahraman, yürekli - Karanlık
KARANALP : Esmer, karayağız, yiğit
KARTAL : Çok güçlü, iri yırtıcı kuş
KARTAY : Yaşlı, pir
KAYA : Büyük, sert taş kütlesi
KAYAHAN : Güçlü, sert hükümdar
KAYHAN : Güçlü hükümdar
KEMAL : Olgunluk - En yüksek değer - Erdem
KENAN : Hz.Yakup'un ülkesi. Cennet, Filistin
KEREM : Soyluluk - Cömertlik, bağış
KEREMŞAH : Asil, soylu şah, hükümdar
KERiM : Cömert - Ulu, büyük
KILIÇ : Sivri uçlu, keskin, çelikten silah
KILIÇALP : Kılıç gibi keskin, yiğit
KILIÇHAN : Kılıç gibi keskin, güçlü yiğit
KIRCA : Dolu - Ufak taneli kar - Borayla gelen yağmur
KIRDAR : Ölçülü davranış
KIRHAN : Kırçıl han
KIVANÇ : Övünç, iftihar
KORAL : Sınır muhafızı
KORALP : Yiğit sınır muhafızı
KOLÇAK : Yiğit, mert, koçak
KORAY : Kor renkli ay.
KORCAN : Ateşli, canlı
KORÇAK : Heykel
KOREL : Kor gibi etkili, yakıcı kişi
KORHAN : Kor gibi kızgın hükümdar.
KORKUT : Büyük dolu tanesi - Hayali yaratık
KORTAN : Kor renkli tanyeri - Yalçın kaya - Pelikan
KÖKER : Köklü soydan gelen
KÖKSAL : Kökünü derinlemesine sal, soyun genişlesin
KUBAT : Kaba, şişman
KUBiLAY : Ünlü Moğol hükümdarı
KUDRET : Güç, kuvvet - Allah'ın gücü - Zenginlik - Yetenek
KUNTAY : Ay gibi sağlam, güçlü
KUNTER : Sağlam, kuvvetli
KUTAY : Uğurlu ay.
KURTBEY : Kurt gibi atılgan, güçlü
KUTAN : Dua, yalvarma - Saka kuşu
KUTAY : Uğurlu ay
KUTBAY : Uğurlu kişi
KUTER : Kutlu uğurlu kişi.
KUTHAN : Kutlu hükümdar
KUTLAY : Kutlu, uğurlu ay
KUTLU : Uğurlu, kutsal
KÜRŞAT : Göktürk prensi

L
LAÇiN : Bir cins şahin - Sarp, yalçın
LAMi : Sert, çatık kaşlı veya Aslan
LATiF : Allah'ın kulu
LEMA : Herşeye gücü yeten
LEMi : Becerikli, atılgan
LEVENT : Dünya, varlık
LOKMAN : Doğruluk gösteren-Adaletli davranan
LÜTFi : Cennette ölümsüzlüğe kavuşan


M
MACiT : Şan, şeref sahibi - iyi ahlaklı
MAHiR : Becerikli, hünerli
MAHMUT : Övülmeye değer, hamdolunmuş
MANÇO : Manda yavrusu
MANSUR : Yardım edilmiş - Allah'ın yardımıyla galip gelmiş
MAZHAR : Bir şeyin göründüğü, çıktığı yer - Onurlanma
MECiT : Çok ulu, yüce
MECNUN : Cin çarpmış - Delice seven
MEHMET : muhafazid isminin Türkçe'de söylenişi
MELiH : Güzel, şirin, sevimli.
MEMDUH : Övülmüş
MENDERES : Bir akarsu yatağının az eğimli ovalarda çizdiği kıvrım
MENGÜ : Ölümsüz, ebedi
MENSUR : Saçılmış, dağılmış - Ölçüsüz, uyaksız söz
MERiÇ : Balkan yarımadasında bir akarsu
MERiH : Bir gezegen
MERT : 1.Yiğit. 2.Sözünün eri, güvenilir kimse.
MESUT : Mutlu, bahtiyar
METE : Büyük Hun imparatoru.
METiN : Metanetli, sağlam - Özü, sözü doğru
MiTHAT : Övme
MiRKELAM : Güzel, nazik konuşan
MiRZA : Hükümdar soyundan gelen
muhafazid : Yüce Peygamberimizin ismi - Tekrar tekrar övülmüş - Güzel huylu
MURAT : 1.istek. 2.Amaç.
MURATHAN : Arzulu hükümdar
MÜJDAT : Müjdeler, sevinçli haberler
MÜŞFiK : Şefkatli, merhametli

N
NADi : Haykıran, seslenen - Toplantı
NADiR : Az bulunur
NAFi : Yararlı - Şifa, hayırlı
NAFiZ : Becerikli, atılganDelen, içeri işleyen - Etkili, sözü geçen
NAHiT : Venüs gezegeni, zühre - Ergen
NAiL : Muradına ermiş
NASUH : Öğüt veren - Temiz
NASUHi : Bozulmaz biçimde tövbe eden
NAŞiT : Şiir yazan, okuyan
NAZIM : Düzenleyen - Manzume yazan
NAZiF : Temiz - Zarif
NECAT : Kurtulma
NECDET : Kahramanlık, yiğitlik
NEDiM : Tatlı , güzel konuşan
NEDRET : Az bulunan, seyrek
NEHAR : Gündüz
NEJAT : Soy, nesil - Doğa, yaradılış
NESiM : Yumuşak rüzgar - iyi, yumuşak huylu
NEŞAT : Sevinç, neşe
NEŞET : Meydana gelme, yetişme
NEYZEN : Ney çalan
NiDA : Bağırma, sesle çağırma, haykırma.
NiHAT : Huy, yaradılış
NOYAN : Baş komutan, bey.
NUH : Üçüncü peygamber
NURKAN : Aydınlık, temiz soydan gelen
NÜZHET : Neşe - Ferahlık, sevinç



O
OGÜN : Belirli bir günde doğan
OĞAN : Güçlü, kuvvetli
OĞUL : Erkek evlat - Kovandan çıkan arı topluluğu
OĞULCAN : Can dost.
OĞUR : Uğur - Samimi, içten
OĞUZ : Saf, iyi yaradılışlı - Sağlam, güçlü
OĞUZHAN : Yiğit han - Oğuzların efsane kahramanı
OKAN : Anlama, öğrenme - Oğuz
OKAY : Beğeni, ok gibi delici, ay gibi aydınlık.
OKBAY : Ok gibi delici, saygın ve zengin kimse.
OKCAN : Hareketli, canı tez
OKER : Hızlı, hareketli
OKTAR : Ok atan, okçu
OKTAY : Öfkeli, sinirli
OLCAY : Şanslı, talihli
OLGUN : Bilgili, görgülü, iyi yetişmiş
OMAÇ : Hedef, amaç
OMAY : Seçkin, seçilmiş
ONAT : iyi, güzel - Doğru ve dürüst nitelikli
ONAY : Uygun bulma
ONGAR : Kurtuluş
ONGUN : Tam - Verimli, bayındır - Kutlu, uğurlu - Gelişmiş, gürbüz
ONUR : Kişinin kendin saygısı, özsaygı
ONURAL : Şan, şeref kazan
ONURALP : Onuruyla tanınmış yiğit
ONURHAN : Onurlu hükümdar
ORÇUN : Ardıl, halef, oğul.
ORHAN : Şehrin hakimi
ORHUN : Orta Asya Türklerinde eski yazı türü.
ORKAN : Hükümdar soyundan gelen.
ORKUN : Çoban beyi.
ORKUT : Kutsal şehir.
ORTAÇ : Tepe - Mirasçı - Veliaht
ORTUN : Ortanca kardeş
OSMAN : Bir tür kuş - Osmanlı'nın kurucusu
ORTUNÇ : Ateş renginde tunç
OYTUN : Beğenilen güzel yer, kutsal.
OZAN : 1.Halk şairi. 2.Şiir yazan kimse şair.
OZGAN : Öne geçen, kazanan
OZAN : 1.Halk şairi. 2.Şiir yazan kimse şair.

Ö
ÖCAL : Öcünü, intikdıbını al
ÖDÜL : Bir başarı ya da iyilik karşılığında verilen armağan
ÖĞDAY : Çok akıllı
ÖĞÜN : Yücel, gurur duy - Zaman, vakit - Kez, defa Önde, ileride
ÖĞÜNÇ : Övünülecek şey
ÖĞÜT : Nasihat
ÖKER : Akıllı
ÖKMEN : Akıllı, zeki
ÖKTEM : Güçlü, onurlu
ÖKTEN : Akıllı, bilgili
ÖMER : Yaşayış, hayat - ikinci Halife
ÖMÜR : Yaşayış, hayat
ÖNAL : Her işte lider olan.
ÖNAY : Ayın ilk günlerindeki durumu, hilal
ÖNDER : Bir topluluğa başkanlık eden - Önde giden, yol gösteren
ÖNEL : Bir şeyin tamamlanması için verilen süre, vade
ÖNER : Başta gelen - Yön - Sıra
ÖRSAN : Örs gibi sağlam adı olan
ÖRSEL : Örs gibi sağlam el
ÖVÜL : Kendini beğendir, övgü kazan
ÖYMEN : Evcimen, evine bağlı
ÖZAL : Özü kırmızı
ÖZALP : Özünde yiğit olan
ÖZAY : Özü ay gibi parıltılı olan.
ÖZCAN : Candan, samimi
ÖZDEMiR : Özü demir gibi sağlam olan
ÖZDEN : Soyca temiz - Özvarlıkla ilgili - Suların geçtiği yer
ÖZEN : Bir işin iyi olması için gösterilen çaba - En içeride olan - Dere, ırmak
ÖZER: Yiğit, doğru kişi
ÖZGÜN : Benzerlerinden ayrı - Kendine özgü.
ÖZGÜR : Hür - Bağımsız
ÖZHAN : Hükümdar soyundan gelen
ÖZKAN : Özü, kanı temiz
ÖZMEN : Özü iyi, sağlam olan
ÖZTAN : Tan yeri gibi aydınlık.