ismimi bilene 100 tl aticam amk

KESiN BUNLARDAN BiRi ŞUKUMU VE 100 TL Mi iSTERiM PANPA !

EBiN:(Evin) Tane, öz

EBiNÇ: Refah, huzur

EBiRi: Erim, erdem, fazilet

EBREK: Dayanıklı, sebatkar

EBREN: 1- Evren, kainat 2- Felek, talih

EBRET: Ayrılım, ihtilaf

EBRÜK: Dayanıklı, sebatkar

ECE: (Eçe)

ECEViT: 1- Çalışkan ,, aktif 2- haşarı, yaramaz

EÇE: 1- Dahi, çok akıllı, çok zeki 2- Saygıdeğer, görgülü hanım

EÇiNE: Doğru sözlü, sözüne güvenilir

EDE: (Edi, Ata) Atalık, hatırı sayılan, sözü dinlenen kişi

EDERKON: birl. Ede/Kon (Konmaktan can, ruh)

EDGÜ: 1- iyi, güzel, hoş 2- Adil, adaletli 3- Eğitmen, öğretmen

EDGÜDi: 1- Eğitici, öğretici 2- iyi, ala

EDi: Eda, ata, saygıdeğer ulu kişi

EDiGE: 1- iyi, iyi kalpli 2- öğretmen

EDiK: Kısa konçlu çizme

EDiL: (idil, etil, atil) iyilik, güzellik

EDiZ: 1- Kıymet, kıymetli 2- Yüksek, Yükselmiş

EGE: (Eke,Öke)1- Dahi, çok akıllı 2- Egemen, sahip 3- Bakıcı, eğitici

EGEMEN: 1- Hakim, sahip, kendinden başkasını dinlemeyen, buyrukçu 2- bilge kişi,
dahi

3- ağa, ağabey

EGiT: Göz değmesi ve nazara karşı göz kenarlarına sürülen bir ot

EĞBER: Eğri, eğrilmiş

EĞiLMEZ: Gururlu, mağrur, dik başlı

EĞiN: Eğirilmiş

EĞiR: 1- Sarış, çeviriş, kuşatma 2- bükme, kıvırma

EĞNEZ: Narin, zayıf, ince

EĞREK: Sık, bol

EĞRi: Eğik, bükük mec. Saygılı, alçak gönüllü

EĞRiM: Pınar, göze, küçük çağlayan

EKE:1- Dahi, çok akıllı 2- Sahip, egemen 3- bakıcı, eğitici

EKEÇ: Cana yakın ve çekici kız

EKELiK: Deha, kıymet

EKiM: 1- Ekin ekme eylemi 2- Yarım, ziraat

EKiN: 1- Mahsul, tarla ürünü 2- tarlaya ekilip olması beklenen her türlü bitki

EKiNCi: 1-ikinci (erkek, ya da kız) 2- Rençber, çiftçi

EKSÜK: Azlık, yokluk, yoksulluk

EKŞi: Eksi, ekgib, azlık, yokluk

EL: 1- il, Ülke, Memleket 2- ilgi, bağlantı 3- Barış, Sukunet 4- Kolun, bilekten
aşağısı

ELA: (Ala) Renkli alacalı

ELBAN: (ilban) Devletçi, devletine bağlı, sadık

ELBiR: birl. El/Bir mec. Elbirliği, işbirliği, imece

ELCEK: 1- Ekin biçme aracı 2- Munis, sessiz

ELÇiK: Eldiven

ELÇi: 1- Devletine bağlı, devletçi 2- Devleti adına aracılık eden, haberci,
temsilci

ELÇiM: Demet, tutam

ELÇiN: 1- Demet, bağ, buket 2- Ekin biçerken kullanılan bir alet 3- Devlet
görevlisi, devletine bağlı

ELDEK: 1- basiret, kabiliyet, eylem gücü 2- Yedek, elde bulunan

ELDEM: 1-Alışkın, yetişkin 2- Sevimli, cana yakın 3- evcil koyun

ELDÜZ: birl. El/Düz Yurtsever

ELEZ: (Eliz)Arı, duru, temiz, munis, uyumlu

Yakut destanlarında bekaret tanrıçası (Ulu Tuyun’un kızı)

ELGAY: Yurtsever

ELGiN: 1- Konuk, öncelik verilen kişi 2- Gurbetçi, yurdundan uzak

ELGÖRMÜŞ: Gezgin, seyyah

ELGÜN: Halk, avam, halktan kişi

ELiBOL: Cömert, eli açık, sahi

ELiK: Usta, eli yatkın

ELiŞ: Usta, maharetli

ELiTAŞ: Cimri, eli sıkı

ELiTEZ: Becerikli

ELKATMIŞ: birl. El/Katmış Ülke fethetmiş, algan

ELKiN: 1- konuk 2- Yolcu

ELÖVER: Yurtsever

ELTUTAR: birl. 1- El/Tutar mec. Yardımsever, hayırşinas 2- Fatih, Algan

ELVEREN: Olgunlaşan, yeterlilik kazanan

EMÇi: Doktor, eczacı

EMEÇ: Amaç, gaye

EMEK: 1- Gayret, cehd, zahmet 2- Güç, enerji

EMEN: 1-Can, ruh, hayat 2- Ağaç dikmek için açılan çukur 3- meşe ağacı

EMET: Sınır, mesafe

EMGEK: Emek, zahmet, güçlük

EMLEK: Duygulu, merhametli

EMRE: (imre) Düşkün, aşık, hayallerle yaşayan

EN: (Yen)1- Derinlik, genişlik 2- Av 3-Kıyı 4- Arka

ENÇU: Sükun, huzur,ruh derinliği

ENDEŞ: Eşit, müsavi

ENEÇ: Meyil, meyilli

ENiK: (enük, enek)Genişçe, yayık

ENGiN: 1- Genişlik, derinlik, yayıklık 2- ufuk, ufuk çizgisi

ENiCUK: Hısım, kavim- kardeş

ENiŞ: (Enuş) 1- iniş, yokuşun karşılığı mec. Rahata ve huzura erme 2- Uçlarda,
ekstrem

ENKiŞ: Tecrübeli, deneyimli, olgun

ER: 1- Olgun, olmuş, ergin, yetişkin erkek 2- Asker, çeri

ERÇE: birl. Er/Çe... Erkeğe yakışır biçimde

ERÇiN: Ülkenin idari bölümlerinden her biri (il, ilçe, kasaba vb.)

ERDEM: ( Ertem) Fazilet, bilgelik, yücelik, hünerlilik

ERDEMÇi: Erdem sahibi

ERDEMLÜ: Erdem sahibi

ERDEN: Er parçası, erden olma

ERDiN: Ermiş, olgun

EREK: Erişilmek istenen, ülkü, hedef

EREKLi: (Ereğli) Ereği olan

EREM: Müjde, iyi haber

EREN: 1- Olgun, 2- Hür, bağımsız 3- Din ile bütünleşmiş

ERENTÜZ: birl. Eren/Düz

T... Tuva ve Çuvaş Türklerinde, “Terazi Yıldızı”

EREZ: 1- Erişilen, mutlu olunan 2- Cesur, gözü kara, dayanıklı

ERGEN: Olgun, deneyimli

ERGENE: 1- Güçlülük, egemenlik 2- Maden dağı 3- Dağlar arasındaki geçit

ERGENEKON: 1- Maden dağı 2- Dağlar arasındaki yurt

ERGi: Eriş, olgunluk, deneyim

ERGiL: 1- Bilgili, deneyimli, yetişkin 2- Savaşçı, cengaver

ERGiN: 1- Ermiş, olgun, irfan sahibi 2- Savaşçı, cengaver

ERGUN: 1- Yumuşak huylu kişi 2- Hızlı koşan at 3- Argun

ERiK: Ermiş, olgun, bilge, filozof, becerikli

ERiKEN: Ermiş, olgun, bilge

ERiM: 1- Müjde, iyi haber 2- Felsefe, derin bilgi 3- Vade, zaman

ERiNCiK: Mahçup, utangaç

ERiNÇ: 1- Olacak, olması gereken, kaçınılmaz sonuç 2- Nimet, bolluk

ERiŞ: Gaye, erişilmesi istenen

ERiŞEK: Ülkü, gaye

ERiŞEN: Ulaşan, vasıl olan

ERiŞKiN: Olgun, kamil, ermiş

ERK: 1- Güç, kudret 2- iktidar, erklik, hükümranlık 3- Bağımsızlık, egemenlik

ERKE: 1- Egemen, güç 2- işve, naz, cilve 3- Çekicilik, çekiciliği kullanma istek
ve yeteneği

Türk mitolojisinde, Ülgen’in dokuz kızından biri ve namus tanrıçası

ERKELi: Egemen

ERKEM: Nazlım, işvelim, edalım

ERKi: 1- Güçlü, egemen, erke 2- Atik, çevik

ERKiN: 1- Bağımsız, otorite tanımaz 2- Başına bıuruk, kendi bildiğini okuyan 3-
Sürekli, süreklilik

ERKiNDiK: Erkinlik, bağımsızlık, hürriyet

ERKLiG: Egemen, kuvvetli, şevkatli

ERKMEN: 1- Bağımsız, başına buyruk 2- Bekar, evlenmemiş

ERLiK HAN: birl. Erlik/Han

Şamanist gelenekte “Cezalandırma Tanrısı”

ERMAN: 1- Erdemli, güç, mert 2- Kutsal, mukaddes

ERMiŞ: Olgun, müdrik

ERNEK: Küçük parmak, serçe parmağı

ERSE: Ermesi, olgunlaşması istenen

ERSiN: 1- Uzun ömürlülük dileği 2- Olgunluk, bilgelik dileği

ERSÜ: Fazla, çok fazlalık

ERTE: 1- Seher, şafak 2- Yarın, gelecek, sonraki, halef

ERTEGi: Destan, lejant

ERTEN: Tan, şafak

ERTiK: Meslek, sanat

ERTiM: Olgun, erişkin, bilge

ERTiN: 1- Mahsun, hüzünlü 2- Kendine yeten

ERTiNGÜ: 1- Olağanüstü, fevkalade 2- Efsane, mit

ERZENE: Doruk, zirve, en üst

ERZi: Veli, vasi, yönetici

ERZiK: 1- Asıl, ana, temel 2- Soylu ve yiğit

ESBOL: birl. Es/Bol ... Çok zeki, çok akıllı (Usu-bol)

ESE: 1- Mutluluk, sağlık 2- Yel, esinti

ESELiK: Selam, selamet

ESEN: 1- Sağlık, selamet 2- Yel, yumuşak yel

ESENLÜ: Esenli, sağlıklı

ESER: Esinti, yel

ESi: Yel, esinti

ESiM: Esinti

ESiN: 1- Esinti, yel 2- soluk, sağlık, nefes 3- ilham

ESiNTi: Yel, hafif yel

ESiRGEN: 1- Arkadaş, dost, yaren 2- korunan, yakınlık duyulan

ESiRGENÇ: Nazlı, nazenin

ESiRKiŞ: Merhamet, acıma duygusu

ESKiN: Yel, yel alan

ESLEK: 1- Yumuşak başlı, uysal 2- Selam, selamet

ESNEK: Uzayan, genişleyen, esen

ESRiGÜN: birl. Esri/Gün... fırtına

ESRiK: Mecnun, kendinden geçmiş

ESRiMiŞ: Kendinden geçmiş

ESTELiK: Yadigar, hatıra

ESTi: Yel, esinti

EŞiM: Çalışkan, becerikli

EŞiNGEN: 1- Çalışkan 2- Eşit, müsavi

EŞiTGEN: işitken, işiten, dikkatli

EŞKiN: 1- Hızlı, atik 2- Dayanıklı, metin 3- Rüzgarlı bölge, rüzgar alan bölge

EŞLiK: Dost, yaren, refik

ETGÜ: 1- iyi, iyilik 2- Etki, şiddet

ETiGE: Öğretmen, mürebbiye

ETiL: itil- idil

ETiNGÜ: Olağanüstü, fevkalade

ETiZ: Yüksek, ulu

EVCiL: Evine bağlı, evcimen

EVCiM: 1- Evcimen, evcil 2- işgüzar, hamarat

EVCiMEN: Evine bağlı

EVCiMiK: Ekonomist, muktesit

EVDEŞ: Hanım, erkeğin eşi

EVGi: ivedi, acele

EVGiN: 1- Aceleci, telaşlı 2- Evcil, evine bağlı

EViN: Cevher, öz, nüve

EViRGEN: 1- Tedbir, tedbirli 2- Dönüşüm, çevirim

EVREN: 1- Kainat 2- Ejderha, canavar 3- Baht, talih

EVRENSEL: Evreni kaplayan, evreni içine alan

EYGi: iyi, salih, temiz

EYGiŞ: iyi kişi, iyi insan

EYGÜ: iyi, iyice

EYiN: Vücut

EYiNÇ: Refah, mutluluk

EYLEM: 1- iş, iş görme, çalışma 2- Etkileyici davranış 3- Durdurma, önünü kesme

EYLETMEZ: Amansız, aman vermez

EYLETÜR: iyilik sahibi, cömert

EYLiK: iyilik, yardım, iane

EYMEN : 1- Alçak gönüllü, mütevazı 2- Yardımsever, hayırşinas

EYMÜR: (Eymir) iyilik sahibi, hayırşinas

EYTEMiŞ: Güzel konuşan, tatlı dilli, hatip

EYÜGE: iyi, iyice

EZDi: Ezen, ezici, baskıcı

EZGi: 1- iyi, iyilik, 2- Uyum, ahenk 3- Acı, üzüntü 4- Name, hoş sada

EZGiN: Ezik, ezilmiş, acı çekmiş, mahzun

EZiLGEN: Mazlum, zulüm görmüş

EZiM: 1- Belirti, iz 2- Zorunluluk, mecburiyet

EZiNÇ: 1- Belirti, iz 2- Ezginlik, mahzunluk