O halde, hürmetli aylar çıkınca artık öbür müşrikleri nerede bulursanız öldürün, onları yakalayıp esir edin, onların geçebileceği bütün geçit başlarını tutun. Eğer tövbe eder, namaz kılar, zekât verirlerse onları serbest bırakın. Çünkü Allah gafurdur, rahîmdir.

Aha geldi, Tevbe 5, en sevdiğim. Evet şimdi kameralarımızi bir önceki ayete, Tevbe 4'e çeviriyoruz: "Antlaşma yapmış olduğunuz müşriklerden size karşı bir ekgiblik sergilemeyen ve aleyhinizde başka birine yardım etmeyenler müstesnadır. Artık, onlara verdiğiniz sözü belirlenen süreye kadar tam bir şekilde koruyun. Şu bir gerçek ki Allah, sakınanları sever."
Sonra bir de sonraki ayete, Tevbe 6'ya bakalım: "Eğer müşriklerden biri senden güvence dilerse/senin yakınına gelmek, sana komşu olmak isterse, ona güvence ver/onun yakınlaşma isteğini kabul et ki, Allah'ın keldıbını dinleyebilsin. Sonra da onu, güvenli gördüğü yere kadar zütür. Böyle yapmanın gerekçesi şudur: Bunlar bilmeyen bir topluluktur."