Beyler olay 3 yıl önce köyde bir inşaatta başıma geldi, kafasına kalas düşmesinden son anda kurtulan arkadaşı okuyunca hatırladım, yazayım dedim. Tek part atıyorum prim yapmak falan yok. Zaten çokta uzun değil. Neyse:

4 katlı bir inşaatın elektrik teesisatını döşüyoruz. Babam elektrikçidir buarada. Bende ona yardıma gittim. Biz aşşağıda çalışıyoruz ama en üst katta inşaatın demirlerini atmaya devam ediyorlar. Bayağı çalıştık işte, artık karanlık çöküyor ufaktan gidicez. babam son işleri yapıyor. Tam sipral boruyu keserken nasıl olduysa falçata çat diye kırıldı. Babam git arabadan diğer falçatayı getir dedi. Aldım arabanın anahtarını, gidiyorum. Henüz inşaattan çıkarken ayağım bir ytong'a takıldı. Yüz üstü toprağa yapıştım. Yere düştükten sonra, başımın bir karış ötesinde, benim düşmemden alakasız bir ses duydum. Yattığım yerden başımı kaldırmamla hayatımın şokunu geçirdim. 1 metre uzunluğunda 8lik bir inşaat demiri ıslak toprağa dikine saplanmış. Bir anda öfkelendim beyler. Direk 4.kata yardırdım. Dedim o demiri aşşağı atan hangi oropsu çocuğu. Sonra 5 azgın inşaatçı toplaşıp 3üncü katta beni çatır çutur gibtiler. Sonrada aşşağıdan 18lik demir alıp zütüme soktular. Buda böyle bir anımdır.

Özet: ölümden döndüm, ölmekten beter oldum.