O da bugün. Her şeyin para olduğu günümüzde babamın bana asalak muamelesini de haklı bulup iş aramaya başladım. Sürekli küfürler, aşağılamalar canımı sıksa da haklı bulurum. Bugün başladım inşaata. Öyle iş ararken bir inşaat gördüm. Biraz çekindim, sonrasında kendimi motive edip girdim içeriye. Ağabey elemana ihtiyaç var mı diye sordum orada bulunan bir ustaya. Var var goçum sen ne iş yaparsın dedi. Klagib dramatik cevap; ne iş olursa ağabey. Tamam dedi hadi şimdi başlıyorsun. Başkasının himayesi altında çalışmak zor be. Akşama kadar anam ağladı yemin ederim. Kaynak malzemeleri vardı yerde. ilk işim onları 3. kata çıkartmaktı. Hadi bakalım yardım et dedi usta. Yardım et deyince sanırım yarısını da o taşıyacak yukarıya diye düşündüm. Kabloları falan sırtıma yükledi, kaynak aletini falan da elime verdi. Yeni başladığımdan taviz de vermek istemedim. Belim koptu anasını gibeyim... Eğilmek de istemiyorum; güçlü biri olarak görsünler diye. Çaylarıydı, getir zütürüydü hepsini zorlansam da yaptım. Peki ustalardan daha çok çalışıyorum, daha çok yoruluyorum. Karşılığı ne? Karşılığı ne mi 30 TL ! Hani şu zenginlerin bahşiş diye bıraktığı paradan daha az olan bir para. Ben o işe parasını sormadan girdim. Onlar 100 tl alırken günlük, ben 30 tl alıyorum. Çok yoruldum moruk. Yarın gitmeyeceğim büyük ihtimalle.
http://www.youtube.com/watch?v=uxr4zhaGwbQ 
