intikam soğuk bir yemektir yengemi öldürdüm

özet geç bin

yalanına sokuyum bin.

annem babam bir trafik kazasında öldüler, ben de bundan ötürü amcamlarla yaşamaya başlamıştım. amcam melek gibi tertemiz yüreği parlayan bir adamdı, çok severdim. hala severim. fakat yengem? yengem tam bir huurydu, ben onunla ne kadar iyi olmaya çalışırsam çalışayım sürekli beni örselerdi, hor görürdü. yengeme yaranmak imkansızdı. amcam için de durum böyleydi. memnuniyetsiz, sürekli şikayetçi, huysuz, sakil bir kadındı ve bundan ötürü hem bana hem amcama hayatı zindan ediyordu. tabi bir de raşit abim vardı, süper adamdı. yengem bana ne yaparsa yapsın raşit abiye sırtımı dayamak bana her zaman daha fazla katlanabilme gücü verirdi. mahalleninin bana olan sevgisi de beni ayakta tutan diğer bi olaydı tabii.

yengemi sadece bana ettiği zulumden ötürü değil. amcamın kafasını yiyip hayatının içine sıçmasından dolayı hep öldürmek istedim. o zaman için cocuk oldugumdan ona verilecek en büyük cezanın bu oldugunu düşünüyordum, allaha havale nasıl yapılırdı bilemezdim... yengeme ettiğim bedduaları bir kitapta toplasam din felsefesinin bakunini olurdum herhalde. bu sebepten yengeme karşı içimdeki yıkım aşkı hiçbir zaman dinmedi. geceler boyu onu öldürmek, kafasını koparmak istedim hep. kalbimin dip yerlerinde ufak ufak biriken bu nefretin bir gün devrim halini alarak yengemi öldürmeye kadar uzanacağını düşünmemiştim.

ve büyük hesaplaşma az önce sona erdi...

yengemin ufak beslemesiyken o hayattan kendimi çekip çıkarmamın neticesinin bu olacağı belliydi. kendisiyle bir gün karşılaşacağımı ve soğuması gereken bu ciğeri buzdağının görünmeyen taraflarına gark edeceğimi biliyordum.

onu bir halk otobusunde gördüm ve evine kadar takip ettim, şirret huurnun yüzünden tak akıyordu hala. 70 yaşına gelmiş olmasına ragmen hiçbir yaşlılık nuru yoktu suratında... tam eve girecekken ağzını kapatıp karga tulumba içeri soktum ve meyve pıçağıyla yaklaşık 4 saat ugrasarak kafasını kopardım.

artık geleceğe daha farklı bir yerden bakıyorum, önümde uzanan yeni hayat benim için beyaz bir sayfadan farksız...