ne bileyim beyler üstümde bir bıkkınlık var. insanların değişik çabalarından, takım yada parti fanatiklerinden, dine sövenlerden ağır dincilerden hatta kapak fotoğrafını kitap ve kahve yapan insanlardan bile bıktım be dostlar. hayatın bana attığı parmaklardan sonra atmadığı muallaklerin insanlığını satsan 5 lira etmeyecek gavat şerefsizlerin benden daha iyi yerlerde olması çok fazla koyuyor bana okumadan ,edep sahibi olmadan torpille başıma gelen birine efendim demek istemıyorum artık her insan bir çaba içindedir ya okulu bitiriyim maaş var oh rahatım gibisinden, bende artık öyle birşeyde yok be dostlar, yaşayacak bir şey kalmadı gibi geliyor bana ve gün geçtikçe bu karara biraz daha yakınlaşıp bir alt kata daha iniyorum. intihar etsem öbür taraf varsa şu varsa kelimesinden bile yanacağım aklıma geliyor ya beyler ne bileyim anlatamıyorum artık yorgunluğun, bitkinliğim ruh halım falan.. ne yapacağımı bilemiyorm.

inan her saniye aklımda düşündüklerin
https://www.youtube.com/watch?v=F2wnklGTCIw

“baylar, yemin ederim, her şeyi fazlasıyla anlamak bir hastalıktır; hem de tam anlamıyla, gerçek bir hastalık. normal bir insanın anlayış gücü çok olmamalıdır.” demiş Dostoyevski reyiz maalesef çok düşünüyoruz ve bu dünyanın adaletsizliğine anlam veremiyoruz bizim için her şey yapmacıklaşıyor

Aynen moruk

tatil yap

aynen amk

henüz "düşünüyor"san çok geç kalmışsın

yaş kaç pampa meslek ne belki monotonluktan sıkılmışsındır tek tabanca mısın