Zeynep in yatağını yaptık falan herkes yattı. Sabah Yılmaz ı aradım anlattım olanları. Zeynep le iş aradık birkaç gün. Bulamadık. Kafenin patronu da almadı beni. Sonra biz işsiz kalınca Serkan dan borç para istedik. Verdi biraz. Zeynep uyuşturucuyu bıraksın diye otele zütürdüm onu bu parayla. Birkaç hafta otelde kalacaktık. Başka birşey düşünmedim. Otele gittik tek boş odayı aldık. Günlerimiz mutlu bir şekilde geçti.

Ancak beni şaşırtan şeyin oteldeki bütün odaların tutulmuş olmasına rağmen çalışanlar ve bizden başka otelde kimsenin olmamasıydı. Umrumuzda olmadı. Bizim için daha iyiydi. Otelde çok mutlu zaman geçirdik. Aradan yıllar geçti. Zeynep ile olan ilişkimiz evliliğe kadar geldi. Ama daha evlenmemiştik. Bir gün Serkan beni aradı. Aga gel eski arkadaşlar arasında bir yemek yiyelim.

Tamam dedim işte. Gün geldi gittik yemeğe. Zeynep yoktu. Iş nedeniyle birkaç gün için şehir dışında ydı. Masaya oturduk. Ben Serkan Yılmaz ve Sena. Oysaki ben eski arkadaşlar diyince Ecem de gelir diye bekliyordum. Biraz bekledim gelir diye. Gelmedi. Merak ettim sordum Serkan a. Ecem niye gelmedi dedim. Herkesin yüzü düştü. Serkan yanıma yaklaştı.

Ecem öldü, bilmiyor muydun? Dedi. Ben ağlamaya başladım. Nasıl öldü falan dedim hasta oldu dediler. Yılmaz bir kağıda adres yazıp bana verdi. Buraya git. Orada aradığın cevabı bulacaksın dedi. Gün bitti ben adrese gittim. Şehir dışında ydı adres. Gittim. Evin önüne geldim kapıyı çaldım. Elli li yaşlarda bir kadın açtı kapıyı.

Merhaba dedim Merhaba dedi içeri buyurmaz mısın dedi. Beni tanıyor musunuz dedim. Fotoğraflardaki sensin dedi. Anlamadım. Içeride bir kız çocuğu vardı. Girdim içeri. Oturdum. Kadın yanıma geldi. Anlatmaya başladı. Ecem in annesiymiş kadın. Biz Ecem le ayrılmadan kısa bir süre önce Ecem kanser olmuş. Bu yüzden benden ayrılmış. Üzülmemem için. Çocuğu doğurduktan bir yıl sonra ölmüş. Ve ölmeden önce hep benim iyiliğimi düşünmüş. Benim hayatımı ve geleceğimi düşünmüş.

Kadının sözünü kestim ve Zeynep le kaldığım oteli aradım. O günlerde odaları tutan kişinin ismini sordum. Ecem xxxxx dedi. Ben ağlamaya başladım. Ecem in annesi de ağladı. Bana bir oda gösterdi. Içeri girdim. Odada deminki kız çocuk vardı. Elimle benim mi dedim kadına kafasını salladı.

Ben ağlayarak çocuğu kucağıma aldım. Sarıldım ona. Kokladım kızımı. Gözlerine baktım. Annesinin gözleriydi. Bir süre sonra kızımı kucağımdan indirdim. Kadın bana bir çekmece gösterdi. Kızımı odadan çıkardı kapıyı kapattı. Çekmeceyi açtım. Ecem in ayrıldıktan sonra bana yazdığı mektupları okudum ağlayarak. Okudum, okudum ve ağladım. Sonra Ecem in yatağına yattım ve ağlamaya devam ettim.

Thé End

Kimse Serkan hakkında bişi yazmamış amk