intihar

hayatımda hiç bu kadar çok düşünmemiştim bunu. depresyondan ziyade karmaşıklık korkusu var içimde. beni bundan uzak tutan tek şey daha yaşayacak şeylerin olması. daha hiç yaşanmamış şeyler var -her ne kadar gelecek umudum sıfır olsa da- değer mi bilmiyorum amk. değmez gibi. gibtir edin sigara yakın amk gibeyim böle işi

neden olmasın

@1 salla aq at kendini aşa biyerden
nasıl olsa "her turlu gene gelicen"

denemek lazım

edenin arkasından sövmek yerine mezarı başında önünüzü ilikleyin çünkü hiç birinizin zütünün yemeyeceği cesaret saygıyı hakeder..

nedensizce intihar edebilecek adamın cesaretini istemişimdir hep anıt dikin bu adamların mezarına

Size gerçek bir intiharı anlatayim. askerde Sivaslı bir arkadaşım vardı. bunlar köy yerinde yaşardı ve akrabaları vardı. amcasinin çocuklarının büyüğü kaygaci sarhosun tekiydi işi gücü milletle kavga Edip rezillik çıkarmaktı.bir ufagida abisinin arkasını toplar rezillik çıkmasın diye alttan alır ve içine kapanık biriydi.son zamanlarda abisiyle çok tartışır olmuştu abisine yapma abi millete rezil oluyoruz dediysede abisinin umurunda olmuyordu.bir arife günü ahırda kendini astı.bu olayı barış bana koğuşta dağıttığı lokumdan 1 saat önce anlatmıştı.sen ipteyken gördün mü onu dedim, elleri ipteymis kendini kurtarmaya çalışmış belli ki pişman olmuş gırtlağı felan hep morarmis.iyi çocuktu niye intihar etti hala tam olarak bilmem dedi barış. abisi hala aynı kafada devam ediyormuş yaşamaya onu da sordum. simdi gelelim bu başlık altında yalandan prim kazan denyolara.siz hiç barışın amca oğlunun neler yaşadığını düşündünüz mü neler düşündüğünü hayal edebildiniz mi.kendini asmadan evvel neleri düşündü tekrar bı empati yapın bakiyim. annem babam uzulucek diye yaşıyorum diyen insan gibsen intihar edemez. kendine de yalandan bahane uydurmasin. gercekten intihar etmeyen biri varsa oda cehennemden korktuğu için yapar anne baba üzüntüsü felan hikaye. beni sadece cehennem azabı bu dünyada tutuyor bilsem ki öbür dünyada azap çekmeyeceğim bir dakika durmam burda ne annem gibimde olur nede babam çünkü bıktım artık kendimden başkasını düşünemiyorum ben bitmisim koymuşum gerisinin amina.

Günah olmasaydı gözümü kırpmadan yapardım.

izmir Bornova 19.12.2017 intikamımı alıp o kızı bitireceğim elveda gençler

eden biri varsa cehennemden bana ulaşsın sormam gereken sorular var ona göre şey etcem

Her gece tavana bakıp "kendimi assam mı? " diyorum.

intihar bir mecburiyettir.

Yaklaşık bir yıldır gerekliliğini sorguladığım şeydir. insan etrafına daha rasyonel baktıkça aslında gerçekten bu oyunu sonlandırması gerektiğini düşünüyor. Ne kadar dibe batmış olsak da mutlaka bizden daha dipte olan örnekler olacaktır. Fakat bence kilit nokta sağlık konusu. Son bir yıldır çeşitli sağlık sorunlarıyla boğuşuyorum üst üste ameliyatlar geçirdim. Sağlığım yerinde olsaydı intiharı asla düşünmezdim. Eliniz ayağınız tutuyosa yaşayın dıbınakoyim nasıl olsa sonunda geberip gideceksiniz.

siz hiç intihar eden birini yada kendini asan birini gördünüz mü. bunun tek kelimeyle olan karşılığı pişmanlık. kendini asan birinin sandalyeyi devirdikden sonra kendini kurtarmaya çalışmasını düşündünüz mü. aşşağıya atlayan birinin çaresizce anne diye bağırmasını duydunuz mu.bir insanın bu düşünceye sahip olmasına gerekecek kadar neyi yaşayabileceğini düşündünüz mü lan. neden amk neden ulan bir insan intihar eder. askerden geldikden sonra intiharı çok düşündüm. bunalımdaydım,izmitte kendimi anlamsız, değersiz hissediyordum. gittiğimde ana bacı sövdüğüm vanı sever olmuşdumalt devrelere izmiti özledim amk desemde. erek dağının arkasından doğan güneşi 4-6 nöbetinde görmeyi özlemişdim. tehlikeli yere sevk çıktığı zaman adımın okunmasını özlemişdim. çatağı,şırnağı, vanı,karda nöbet tutmayı özlemişdim. bunalımdaydım, 1 ay evde yattım sonra işe girdim 7 ay oldu hala bunalımdaydım. gene kendimi değersiz hissediyordum.ne kadar taşak muhabbeti yaptıysam daha çok içime kapanıyordum. ulan sinek kaydı tıraşı olduğumda mutlu oluyordum şimdi 1 yıl olucak son 3-4 aydır kendimi toparladım. kafam arada bir gidip gelse de bende depresyonu en dibinden yaşadım, bende allaha sövdüm, keşke din olmasa dedim, intiharı düşündüm, düşündüm,düşündüm ama benim zütüm yemedi. neyse ney bu ara yine duygusalım kafa gibtiysem affola

yine yapamadım amk bir yaz daha yaşayım bari

hepiniz anlatiyor ya vurdum kirdim doktum ailem soyle boyle evet su an tam da esigindeyim intihatin
ben yillar once oldum bugun ise ogrenecekleri gun be abi
yillar sonra arkadaslarim oldu.
hemde hepsi cok iyi cok dürüst mukemmel insanlar
once 1 lira para vermediler parasiz gezdim belkide bir gun boyunca eve geldim uyudum sorun bu sefer de napmaya calistigimi sordular simdi de evden cikmiyorum odamdan disari bile
e ben ne yapayim
dusununce en mantiklisi
her taki hayatima yansitan okula verilen paralar ...
ailenizden belkide duymadığınız kadar kufur yiyen ben
varlik icinde yokluk yasayan ben
hayati onlara sadece itaat eden bir kopek edesiyla yasayan ben
korkak ben
aglayan ben
uzulen ben
merhametli olan ben
ben ben ben
kimseye yazamiyorum malum artik arkadaslarimla gorusmeme izin yok sadece evde odamda tek basima bi beden ben varim
aglayan ben varim
bi gece yarisi camdan atlayip gece boyunca hic goremeyecegim yıldızları olurken seyretmek isteyen ben.
hoscakalin.

bazen her şey için geç kalmış hissedersiniz, bari ölmek için geç kalmayayım dediğiniz andır intihar...

@213 e katılmıyorum hayat kolay değil hiçbir zaman da olmadı. Vücudunun kritik bir bölgesine bıçak saplanması gibi çıkarmazsan canın acımaya devam edecek ama yaşayacaksın ya da çıkaracaksın ve acıdan kurtulacaksın ama hayatın sona erecek. Kimse başına gelen ilk musibette intihar etmiyo belli bir süre çektikten sonra karar veriyolar. Çoğu da şöyle diyo daha ne diye devam edeyim ki ne diye yaşayayım ki yani umutlar tekrar ve tekrar yokolduktan sonra. Kimse intiharı kolay bişey sanmasın başına zor bir şey gelmeyen bilemez.

az kaldı...

kendime kıyamıyorum .