intihar mektubu yazmak isteyen

insanların neden intihar ettiklerini ve hayatlarına kendi elleriyle neden son verdiklerini şimdi daha iyi anlıyorum. Tünelin sonunda umut ışığı göremediğinde daimi bir karanlık diliyorsun sadece. Hepsi bu!

Merhaba,

gözlerimi açmak istemediğim bir güne daha “merhaba” demek çok acı, inan.

olmadı
olmuyor
olmayacak.

herkes önüne bakabilirken sen gerisin geriye gidiyorsun bir de. Aptallığına doyma! Bu hayatta beni en çok üzen şey; bir başkası için onca diretiş içinde bulunan adamların sıra bana geldiğinde kıllarını dahi oynatmamaları oldu. Bunun ne demek olduğunu bilemezsin! Pislik gibi hissettiriyorlar sana kendini. Kimsin diyorlar mideleri bulanarak? Ne için mücadele edeyim, neye değersin sen diyorlar? Sonra uğruna onca emek verdikleri geliyor aklına. Ne yapmışlardı acaba, neyi başarıyla yerine getirmişlerdi de tüm bunlar uğurlarına yapılıyor ama onlar her şeyi gayet rahat görmezden gelebiliyorlardı söylesene bana? Neyi hak etmiyorum ben, neyi başaramıyorum,ses versene!

boğazım yutkunamamaktan parçalanıyor gibi sanki. Gözlerimin sızısı da dinmiyor gün boyu. Ve ben bu hayatta sadece yorgana sarılıp ağlayabiliyorum dilediğimce.

evet!
beni kimse sevmedi.
sen de!

Tam iki kere kendimi balkondan aşağı sarkıtırken buldum. Bir adım daha atsam her şey son bulacaktı sadece bir adım. Her şeye son vermek benim elimde, evet! ama Olmuyor. Onu bile beceremiyorum ben. Yaşamak için bir neden dahi bulamıyorum kendime.

intihara meyilim vallahi dertten.

lütfen beni üzme.

Şimdi burun kıvırdığı sevgi’yi gün gelecek; kapı kapı dilenecek.
Gözlerimi oymakla başlıyorum işe. Elimde paslı bir bıçak; sol parmak uçlarımı doğruyorum. Aynada kendini görememek nedir bilir misin? Hem, unut gitsin. Bu hayatta en çok kendine kıyıyor insan. Saçlarım muhtemelen göğüslerimi kapatıyordu ama artık ensemde bitiyor. Kendini beğenmiş herkes adına içimi, biçiyorum.

Bu arada derin iç çekişlerinde kimsenin adını anma olur mu?Bu yalnızca kendini daha kötü hissettirir. Biraz karmaşık oldu sanırım.

Toparlayalım..

Bu acı; kaç dudak ısırığına sebep olur bilemezken, hüzün denen lanet ayrılmıyor dibimden. Masa üstüme baktım da nasıl ben gibi incin! Toparlanmayı bekleyen ne çok şey biriktirmişim meğer..

iyi olmak dileğiyle son veriyorum satırlarıma.
insanları sevin ama içinizden ..
Öptüm.

Ağız bükerek geçirdiğim bir günü daha ekledim bugün hayatıma.Oysa yalnızca inanmak istiyordum ben;

-Her şey güzel olacak ,diyen babama,
-Güzel günler göreceğiz,diyen Edip Akbayram’a
-Seni çok seviyorum,diyen o adama..

Derin bir nefes alıyorum şimdi; zira toparlamak çok güç..Sahi nerede hata yapıyorum,söylesene, bir ses versene!

-Karşımdakini ‘insan’ yerine koyarak mı?
-Hissettiklerimi kendime saklamayarak mı?
-Yoksa ,seni düşündüğümde yüzüm gülüyor,diyen o adama inanarak mı?

Niye be? Niye? Kim için,ne için bütün bu hayal kırıklıkları? Hm boşversene,hepimiz aynı takuz neticede.Onlar bize ,biz diğerilerine çektiriyoruz.Topumuzun canı cehenneme!!

-Allah rızası için söyleyin lan; bu da mı gol değil be? Bu da mı gol değil?, diyen Ofsayt Osman’a
-Bu sefer gol be ,bu sefer gol, diyen Hakim amca’ya gözlerim yaşlı bir şekilde yakalanıyorum.

Şimdi sus! Susun! Hepiniz,herkes. Sussunlar! Kötü olan ne biliyor musun? Seni hayal kırıklığına uğratan insanlar; hayatındaki diğer bütün insanlara olan güvenini tekrar sorgulamana sebep oluyorlar. içine ediyorlar inanmak istediğin dünyanın.Bir insanın seni gerçekten sevebileceğine,hemen çekip gitmeyeceğine,sımsıkı tutup ellerini,yanında durabileceğine inanmak istiyorum ben.

Satırlarıma son verirken burada, Müzeyyen Senar eşlik ediyor yalnızlığıma;

“ Kimseye etmem şikayet, ağlarım ben halime…”
http://fizy.com/tr#s/1ahjh3

Kaç gözyaşı, kaç burun sızına eşdeğersin?
Sahi, buna değer misin?

Öyle taktan bir ruh haline sahibim ve bu histen öyle çok kurtulamıyorum ki! Ne yapmam gerektiğini bilip hiçbirşey yapmamak! Evet, benim yapamadığım tam olarak bu.. Kendimi öyle çok dövüyorum, öyle çok idam ediyorum ki! Yok ötesi..

Kaç adam uğruma dağılmıştır?
Kaçı dibe vurmuştur?
Kaçı rakı şişesinin dibini bulmuştur?

Hiç bilmiyorum. Öyle çok soru var ki kafam da! Haddi hesabı yok Cevapsız sorular hep can sıkıyor. Burnumun direği sızladığında aklıma gelen tek adam neden hep O?

Kahretsin, kurtulamıyorum bu histen. iyi olmaya çaba sarf ettikçe dibi boylamak ! Bana hissettiklerini köreltmek de üstüme yok. Sonra canımı yaksam ne fayda?
Pişmanlık en çok böyle zamanlar da işe yaramıyor..
Hem de hiç..

-iyi görünmüyorsun pek..

Ne kadar çok ilgililer seninle değil mi? Değil işte. içinde olan bitenden kimsenin yok haberi,tek başına geberiyorsun. Hem bi’şeyler bilmeleri acını hafifletmeyecek ki..

-Bırak artık Sevgi,o adamdan hayır yok sana..

En çok onlar biliyor, senin için en iyisine hep onlar karar veriyor değil mi? Değil işte. Sen sadece onların eline koz veriyorsun ve kendini hergün aynı tabureyi tekmeleyerek idam ediyorsun..

-Birine şans versen,herşey değişecek gör bak..

Bakıp göremediklerim daha fazla benim. Siz de göremediniz benim gördüklerimi ve biz hiçbir zaman aynı pencereden bakamadık bu taktan hayata..

“Kusmak iyi geliyor bazen…”
http://fizy.com/tr#s/1ai3wg

Çok seven kadınlar var biliyor musun? Çok ama. Burnunun direği hep sızlayan kadınlar var, canını ölesiye yakan adamları var bir de. Sevdiği adamı bir kere kaybeden-toprağa gömen ,sonrasında karşısına çıkanları kaybetmemek adına hayatı kendisine zehreden kadınlar var… gib gibi ortada kalan kadınlar var ,bildin mi onları? Mesela öyle çok sever ki bu kadınlar sevgileriyle gerisin geriye iterler kendilerini . Ben de durum bu.

işin özü; sanki sadece sevebilirmişim gibime geliyor .Sanki ben sadece sevebilirim ve bunu sadece takunu çıkararak yapabilirim gibime geliyor. evet çoğunlukla böyle aslında. Çok zaman dile getirmişimdir ;seven adamın bahanesi olmaz diye. Eğer kendince bir bahane bulduysan lütfen onu kimsenin göremeyeceği ve ulaşamayacağı bir yere bırak. Evet bırak… Sen de bilme hatta nereye kaldırdığını, nereye gömdüğünü o bahaneyi. Hayat lan bu!

Hayat…
Sonu yok…
Sevmişsen, yüreğine ekmişsen, açtığın her falda onu dilemişsen, üç dilek hakkından biri ya da hepsi oysa .Bir şans ver kendine.
Değer ya da değmez ,zaman gösterecektir sonunu zaten…

Ecelimle değil kendi ellerimle son verecektim yaşadığım bu taktan hayata.

- Kim bilir ne derdi vardı, yazık olmuş..

iyi bilecekler beni ardımdan hep iyi şeyler söyleyecekler. Kel ölünce sırma saçlı , kör ölünce badem gözlü olurmuş, tertemiz olup çıkıcağım bu pisliğin içinden. Yattığım yerden kulaklarımı çınlatacak eşim dostum.

-iyi kızdı be!

hiç iyi olamadım. Hiçbiri bilemedi nasıl gün geçtikçe geberip gittiğimi, hiçbiri göremedi! Hiç kimse hissedemedi.. ne yazık!

hiçbiriniz 7 yaşında bir odaya kilitli kalmadı ve hiçbirinizin en sevdiği 10 yaşında tecavüze uğramadı.. hiçbiriniz anlamayacak bu ruh halini.

sahip olduğum tek şey bu;
hasta bir ruh..
Ben hep iyi olmayı diledim.

alın dünyayı zütünüze sokun!

@4 kendine şuku verme

@22 intahar etti galiba