intihar ettim gelin

Öncelikle selam panpalar şu anın tarihi 27.05.2013 inanmayan inanmayabilir yalnız ben bunu yazıyorum ve yarın intihar ediceğim hesabımı bu yazdıklarımı 2 ay sonra incide paylaşması için çok güvendiğim hemen hemen aynı kafada olduğum bir panpama veriyorum. ve bunu bir intihar mektubu olarak algılamayın bilmiyorum bu nasıl ve ne şekilde paylaşılacak ama şunu bilmelisiniz ki konu baya ağır size intihar sebeplerimden bahsedeceğim. serkan inci ve diğerleri bu yazıyı giblersiniz ya da giblemezsiniz ama bir insanın hayatının değerini kendinizle eşit tutun sizin hayatınız ne kadar değerliyse benimki de o kadar değerlidir.

ama ben bu hayata değer vermedim o ayrı mesele, şimdi intiharımın ilk nedenini yazıyorum, ilk sebep çok yalnız bir insandım ve sevdiğim onca insan olmasına rağmen beni sevmeyen de onca insan vardı öncelikle ailem beni hiç sevmiyordu. onlar için bir utanç abidesiydim, sadece bu yazıyı da özellikle ailem'in okumaması için her şeyi planladım bu 2 ay içerisinde kimsenin ruhu bile duymadı öldüğümü. istanbul'a okula diye gittim, ve ölümün nerede olduğunu bilmiyorum bildiğim şey cenazemin bu yazıyla eş değer olan tarihte olacağı.

bence ölebilirsin kanka

gibtir git bin. gerçek olsa böyle es vermezsin bir kere de koyarsın mektubu. popi olucam diye insanların duyguları ile oynamayın. sözlüğün yaş seviyesi düştü, eskiden olsa bilirdi herkes sazan.avi olduğunu ama şimdi ciddi ciddi inanacak tnla adam var.

adam yalnız diye intihar ediyor biz yalnız olmak için yaşıyoruz bak sen şu ironiye amk

iyi ki öldün huur çocuğu ya

ailemden yediğim darbeler henüz sarsmamıştı beni beni doşlayan bir aileden başka bir şey değillerdi artık onlar, ve tek dayanağım kalan arkadaşlarım vardı. arkadaşlarım olmadığını söylemiştim benim arkadaşım yoktu onların benim gibi bir arkadaşı vardı sanırım benimle eğleniyorlar sanıyordum. ama benimle, eğleniyorlarmış meğersem. bunu anşamam geç olmamıştı ikinci darbenin gelebileceğini hiç hissetmemiştim.

hoşlandığım bir kız vardı lise yıllarında, çok güzel değildi ama seviyodum işte diğer tiki tiplerden daha iyiydi o zamanlar kekolar ve zalımuslar yoktu o zamanlar tikilik popiydi. kız dürüst bir kızdı zaten birisinin bu huyunu çok severdim, eğer sade bir yaşantısı varsa o kişiye ömrümü adardım, bir gün arkadaşlara bu konuyu açtım dedim böyle böyle merve'den hoşlanıyorum falan. onlar da o kız sana bakmaz falan dediler güldük dalga falan geçtik, geçti gitti öyle. ertesi gün beni arkadaşlar kıza açılmaya ikna etmişlerdi. bu arada okulu bırakmıştın diyenler olursa ailem benim okulu dondurduğumu sanıyordu. ben okumuyodum okul bahçesinde takılıyodum. kıza açılmaya karar verdim ve bir sonraki gün kıza buluşma teklifi ettim kabul etti.

la panpa gibtir et bu dünyada hiçbir şey için intihar etmeye değmez

panpa bir kere vurdur bak nasıl zevke geliyorsun. gibtir et intihar falan boş iş. edecende nolacak dalyarak biraz tadını çıkar hayatın

buluşma yerinden kimsenin haberi yoktu o gün bir tiyo almıştım kilot falan giyme kız yollu sevişmeye başladığınızda forsun olur deye eşortmanın altına hiç bir şey giymeden gittim bende. kızla selmalaştık o sırada yüzünü göremediğim binin biri gelip donumu indirdi. yannan kol gibi ortada mervede hemen fotoğrafını çekip gülmeye başladı ben hemen donu kaldırdım ama merve'de satmıştı sanırım beni. sonra iyi ki sana vermemişim falan dedi. ben yüzüm kızarık eve gittim. biraz yatağımda uzandım bu yaptıkları şaka çok olmuştu. ama kaldırabilirdim kız da gibimi görmüş oldu bu vesileyle diye kendimi avutuyordum.

:) * *

Lan tanıyorum seni glba olm lan hatırladm sni.

ama birazcık daha sabretmeyi denedim neye nasıl sabredeceğimi bilmesemde sabretmeliydim ustalardan yediğim dayaklar sinirlerimi bozmuştu artık iyice bu yüzden bir gün ustamla kavga ettim ustamı dövmüştüm hatta. ve beni işten kovdular o gece utancımdan eve gidemedim. kardeşlerimin yüzüne bakamazdım ama 1.5 sene çalışmıştım ve babam yavaş yavaş iyileşiyordu. bu yüzden artık çalışmama gerek yoktu biriktirdiğim yaklaşık bir 50.000 lira vardı ticari zekam iyidir. kazandığım paranın küçük bir kısmıyla alış satış yaptım bir aralar bir galeri ile anlaşmalı çalışıyordum. baya para getirdi salak gibi bütün paramı babama verip iş kurmasını söyledim. babamda hemen atlayıp iş kurdu. benimle çok iyi geçiniyorlardı babam bana büyütmem için paralar veriyordu bende üstünden bir kısmını alıp babama geri veriyordum.

bu böyle devam ediyordu ve babam bir gün battığını söyledi benden para istedi gerçekten param yoktu ama inanmadılar. bağırdılar çağırdılar ne dediysem inanmayıp benimle bir daha konuşmadılar sonra geri toparladı ama benimle hiç konuşmadılar 1 kuruşum dahi yoktu. oysa o istemeden 50.000 bin lirayı avuçlarına saymıştım işte ailem benden sanırım sadece bu yüzden nefret ediyordu aklıma başka bir seçenek daha gelmiyor. ve bu bir intihar sebebi değil di tabiki.

panpa gibcek çok kız var gitme

ailem benden nefret ediyordu hep gülüyordum çünkü gülmeyi unutmamıştım. gülmeyi seviyordum. beni bu yaşıma kadar ağlatabilen hiç bir şey olmamıştı ailemde zaten en çok bundan nefret ediyordu. onlara göre ciddiyetsiz herifin tekiydim ama bana göre bu kısa hayatta ideallerime ulaşmak için gülmem gerekiyordu. bazı hayallerim vardı benim, yönetmen olmak ve türkiye'ye ilk oscar'ı getirecek filmi çekmek ve daha sonra oscar ödülünü emek sinemasına vermekti. gerçi o da artık yoktu ama olsun.

bunu bunu alın bak bunu alın

öncelikle ailemin fikirlerime önem vermediğinden dolayı intihar etmeyi değilde evi terk etmeyi defalarca düşünmüştüm. ama ortada bu kadar büyük bir sebep yoktu.

mesela enteresan evlenme teklifi fikirlerim vardı hayatımın kadınını bulduğumda ona her ülkede evlenme teklifi edicektim her ülkeden bir yüzükle. belki biraz tadı kaçıcaktı ama olsun bunu biriniz yapında en azından boşa gitmesin.

ailemden iyice bıktığıma kanaat getirmiştim ama ne yapabilirdim onlar benim ailemdi beni büyütüp yetiştiren insanlardı. onlara isyan etmek yerine sokaklara isyan etmek daha makbul geliyordu bana. ama sokakların bile bir havası vardı yani bir karizma sahibiydiler bende o yoktu. samimi olduğumu sandığım arkadaşlarım ise benden ayrı buluşurlardı eğlenirlerdi isteseler tek gecede onlarla 10.000 lirayı yerdim isteseler yanlarından hiç gitmezdim isteseler hepsini hem para hem de manevi dostluğa boğardım ama istemiyorlardı ki. bana hiç şans vermiyorlardı nerdeyse.

tabutan mı yazıyorsun anlamadım

arkadaşlar ailenin ailede arkadaşların yerini tutamazdı ama bende ikisi de yoktu. sadece biyolojik bir aileye sahiptim ben. bu da o kadar kötü değildi düşününce. bir defasında bayramda mı ne babamın elini öpmeye çabalamıştım elini vermedi bende gidip cami imdıbının elini öperek benden yaşlı bir erkeğin elini öpmüş oldum. bası olmayanlara sözüm yokta bayramda babanızın elini öpememek adama nasıl koyuyor biliyor musunuz? bana koymadı aslında biliyordum böyle olacağını ama her sabah belki bu gün olmaz umuduyla uyanırdım ben sofrada bir şey dediğimde kimsenin cevap vermemesi ve babamın bana sonuna kadar para vermesi hoş değildi mevla ne olursa olsun başından gideyim diye iki katını vermeye hazırdı. hatta bir keresinde şakasına baba bir yüz bin lira verde 20 sene boyunca ortalıktan kayboluyum demiştim bankadan kredi çekeyim istersen ben öderim dediğinde değerimi anlamıştım.

aslında o kadar da kötü bir yerim yoktu parayla bile olsa hala kullanılabilir bir bakiyem vardı zaten tek mutluluk kaynağım da para olmuştu. hiç arkadaşım veya dertleşicek kimsem yoktu, kitaplar yazdım tam 850 sayfadan 4 kitap yazdım. 85 tane uzun metraj 107 tane de kısa metraj film senaryosu yazarak benimle dostluk kurmayan insanların dostluklarını kafaın içerisinde kurdum. bu yüzdendir ki biraz farklı bir insandım, yani nasıl desem biraz değişik.

amk intihar etmeden önce arkadaşına söyleseydin de toplu girseydi yeni mi yazıyo arkadaşın