1. 76.
    +1
    Buralar artık benim.
    ···
  2. 77.
    0
    Şimdi hepsini teker teker okuyacağım dur hele.
    ···
  3. 78.
    0
    ruhum mu eriyor, köle. hayir, efendim; ruhun varligini yahut yoklugunu kanitlayabilme hususunda herhangi bi gelisme yok henüz. köle! buyrun efendim. sen niye benim bunca yaptiklarim ve onca yapmadiklarimdan dolayi terketmiyorsun. cunku efendim;siz; insanlardan nefret edebilmek için onları seviyor ve onları sevebilmek için nefret ediyorsunuz. öyle mi, köle. öyle; kelimelerin anlamlarinin agirligini astiniz cumlelerin agirligini gorunce. git kole, biraz daha sarap getir. peki efendim
    ···
  4. 79.
    0
    ölüm anını düslemek istiyorum kole
    ···
  5. 80.
    0
    buraya tekrar geliyorum köle. geliniz efendim
    ···
  6. 81.
    0
    burası benim dünyam
    ···
  7. 82.
    0
    burayı asıl kullanalı yıl oldu köle, ve ruhum bir çok devinimden geçti. köreldiniz efendim. insanlara karışmaktan döndüm köle. dönebildiniz, efendim. bunlar, dönebilme arzusunun gittiğini anladığımda oldu köle. gücünüz nefeste değildi, efendim. güç neydeydi köle? bizi yaşama davet eden her şey güç demekti, öyle sanardık oysa k,.
    sanmalardan döndüm köle. sanmalara ait olduğumu anlamak mı yakıyor ruhumu yoksa kendimi eleştirebilmem güçlü mü hissettiriyor.
    bilinmez efendim.
    oysa geçmişte ne kadarda korkuyorduk. korkularımız bizi itekleyen şeyler mi?
    rasyonalize hayattan kaçıyor musunuz, efendim?
    hayır, köle. freud haklı değil. korku bizlere bişeyler yapmaya zorluyor.
    kan kokusu istiyorsunuz.
    kan insana aittir ben düşünselliğe karışıyorum. ruhum sarmalamıyor artık bedenimi. karanlıklardan doğan güneş söndüğünde, yapmayı arzu ettiklerimiz bizi terk ettiğinde beden ve eski düşün sellerinin izinden başka ne kalır ki köle.
    hoş geldiniz efendim.
    çarmıhları hazırlayın köle. bu sefer bir tek isa olmayacak çarmıhta
    ···
  8. 83.
    0
    insana rastladım insanlar arasında. gelebilmek yahut gidebilmekten mefhum. durmaktan ziyade anın geçişinde hapsolmuş. zamanı eylemlerine pay etmişlerdi. ruhum huzura erdi sandım. aslında uykunun tatlı haline kanmayı iş edinmişim kendime.
    uyandığımda her şey gerçekti efendim.
    evet köle sen gerçekliğime aitsin, rüyalarımda ve sokaklarda yer yok sana.
    ···
  9. 84.
    0
    karanlıklardan saçılan ışıklara bir sadakat besler oldu insan. ışığı umudundan öte olamadı
    ···
  10. 85.
    0
    ve burada kendi mezarlığım yatıyor köle. artık neyi neyden beslediğimi unuttum. bunlar uyandığında rüyasından eskisini hatırlayamayan insanın yakarışlarından öte değil.
    ağıt yakaduranlardan olmaya meyledemeyecek kadar kelimeleriniz birbirine zincirli, efendim.
    ···
  11. 86.
    0
    bir çok insan geçti bunlar başladığından beri.
    ruhunuz, efendim; yüreğinizle birliğe koşuyor.
    ···
  12. 87.
    0
    çay koydum az evvel, üzerine demlikte kalmış günlük yaş tarçınları da koydum. sürekli demlenerek tükenmeleri için.
    hayatı, hayatınıza yedirmeye çalışmanız, uyanışınızın habercisidir; efendim
    ···
  13. 88.
    0
    hükümranlığım doğduğun anlarda ölüyor, köle.
    bundandır ki köleliğimin efendiliğiniz. köle olmasa efendinin anlamından geriye ne kalırdı ki.
    ···
  14. 89.
    0
    söyle bana köle, efendine, efendiliğinden ve doğruluğundan dolayı söyle; bir köle görmek, mutlu ya da kederli hissettirir mi seni?
    bana köleden ötesi lazım gelir, efendim; tıpkı herkese kendisinden ötesi gerektiği gibi.
    o zaman varlığının buraya aitliği bundan mı geliyor köle?
    zincirlerimden geliyor efendim
    ···
  15. 90.
    0
    hangi zincirler köle?
    kendimin kendime ördükleri, efendim.
    kader ortada yok, köle!
    ···
  16. 91.
    0
    köle gel ve git. sen vsrken daha anlasilir her sey.
    anlamak icin asagilik olmak gerekir efendim.
    ···
  17. 92.
    0
    elveda... diyebilmek için mi her şey
    ···
  18. 93.
    0
    bundan 6 yıl once beni intiharla tanistiran, sevgili kaplumbagama tesekkur ediyorum.
    acili gunlerin efkarini yansitarak azaltmayi uygun goren efkarli kisilerin yansittiklarinin acinasi meyvelerini geri toplamayi gorev edinen yani siz zavalliciklarin kibrine, ego ile rest cekiyorum.
    3 sene once giristigim buyuk bir kavganin ortasinda aklima bi' sey takildi. "bunun sonu iyi bitmeyecek, boylesine bir durumdan nasil cikacagim"
    durumun taktanligini anlatmayacagim, ama o durumda boyle dusunmenin tabii bi' sey oldugunu soylemem gerek.
    o an dusundum ki, bu olanlar elbet gececek, cok uzak olmayan bir gelecekte umrumda olmayacak ve o an ki yasananlar icin bir benzerini dusunecegim.
    bu sizlerce basit gelebilir, ama eminim ki bazilariniz; basit kabullenislerin veya olgulari gun yuzune cikartmanin, kafatasi icerisinde kozmik bir patlama ve yeniden sekillenen bir evrenin varligini kesfe cikmanin zorlu ve yasamanin oldukca trajedik bir seruvenin kacinilmaz oldugunu.
    olay bazli analizden durum bazli analizlere gecisin ise yeni bir goz anlamina gelmesini de boyle algiladim.
    efendiler soyleyin bana; acilari yadsimadigimiz sure boyunca ardini gorebilmemiz mumkun mu?
    bu arada isa, huur cocugudur.
    sahih, kac kisinin kaplumbagasi intihar eder ki?
    ···
  19. 94.
    0
    geldin mi, hoşgeldin. ben de seni beklemeye koyulmuştum. yoo çok olmadı beklemeye başlayalı. seninle konuşma ihtiyacı duydum, bilirsin ki bu günlerde konuşacak insan bulmak sıkıntı. haklısın, özür dilerim.
    ...
    hayır bayım ben sevmeleri küçümsemiyorum sadece kutsamıyorum. tanrıcılık oynamak üzere yaşamımı devam ettirmiyorum. edindiğim amaçlar arasında yok bu.
    ...
    aslında bazen bende bunu düşünüyorum. olayları açıklama sürecinin fazla kalıplarla indirgenmiş olduğunu düşünüyorum. hayır, hayır... aslında böyle de düşünmüyorum. demek istediğim şey şu; olayları incelediğimizde karakter ve kişilere göre analizler yapmaya çalışıyoruz. düşünsenize 2 beden var önünüzde, biri ölü diğeri canlı, ayrıca bu bedenlerin farklı zamanlara ait aynı beden olduğunu varsayalım. iki nesneye bakarak, rahatlıkla, aralarındaki farkın bedenlerin arasında durum farkı olduğunu anlayabiliriz. bunu iyice basitleştirdiğimizde fark edeceğiz ki bu iki durumun arasında bir olay var, ve bu olaya biz insanlar ölüm diyoruz.
    ölmek bir olay. anlatmak istediğim şey şu: analizler için olaylara değil karakter ve en önemlisi durumları irdelemeliyiz.
    ...
    anlatmak istediğim bunlar değil tabii ki.
    ...
    kabalık ediyorsun.
    ...
    korkaklık mı? fark edemediğinizi sanıyorum ki: beni korkaklıkla suçladığınız cümleler tek varlığım. söylediğim şeylere gereksiz sertlikte eleştiriler yapıyorsunuz.
    ...
    samimiliğe lüzum yok. eleştirilerinizden bunu çıkarmak hiç hoş olmadı.
    ...
    evet can sıkıntısından kendimle konuştuğum oldu. bunun konumuzla alakası nedir?
    ...
    hangi hakla beni delilikle itham edebiliyorsunuz?
    ...
    kölenin bir halüsinasyon olduğunu nasıl düşünebilirsiniz.
    ...
    gitmenizi rica edeceğim.
    ···
  20. 95.
    0
    köle. okumak istiyorum, yazılmış olan, okunmaya değer tüm kitapları okumak istiyorm. ama bu mümkün değil efendim, bunlar binlerce, on binlerce hatta yüz binlerce kitap demek. biliyorum köle, ve bilmenin acısını yaşıyorum. acılarla yaşamanız gerektiğini düşündüğünüzü sanıyordum, efendim. haklısın köle, ve bir gün haklılıkların sonunu getirecek. neden ki, efendim? çünkü insan ne kadar haklı olduğuna kani olursa o süratle çarpar göklerden yere
    ···