Hayattan zevk alabilmek için deneyebileceğimiz son çareler nelerdir beyler ? Ciddi anlamda düşünüyorum bunu, öncelikle kendimi tanıtıyım 21 yaşında orta halli bi üniversitede inşaat müh. 2. sınıf öğrencisiyim. Orta halli bi ailem ve çevremdekilere göre marjinal sayılabilecek bi tipim var. Sosyal çevre derseniz kalabalık ama kuru kalabalık. Kimsenin en iyi arkadaşı değilim hiçkimsede benim en iyi arkadaşım değil. Oturup 2 kadeh bişey içip derdimi anlatabilecek kimsem yok yani. Aile desen tamamen kopuk. 2 ay okula gidiyorum şehir dışına sonra geliyorum iki laf edemiyoruz ne onlar soruyo ne de ben anlatabiliyorum kimseyi kendime yakın hissedemiyorum en büyük sorunda bu yalnızlık. Yalnız kalmamda benim hatam büyüktür kabul ama tek suçlu ben değilim ceza çeken de tek ben olmamam gerek bu yüzden. insanların yalancı samimiyetlerinden hoşlanmamak, gerçekleri söylemek suç olmuş. Asıl mevzuya gelelim. Yaşadığım şu hayattan zerre kadar zevk alamıyorum. Son zamanlarda kendimi öldürmeyi çok düşünür oldum ama hala hayattan zevk alabilmek için belki bi şansım daha vardır diye içimden geçirmeden de edemiyorum. Sizden istediğim kendimi öldürmeden önce beni bu fikirden vazgeçirecek, hayattan yaşamaktan zevk aldıracak ölümü düşündürmeyecek beni hayata bağlayıp son virajdan önce düzlüğe çıkartabilecek bi yol göstermeniz. Kendimi öldürürken gönül rahatlığıyla herşeyi denedim ama olmadı cümlesindeki herşeyi istiyorum sizden. Herşey nedir?